Ամեն ինչ լավ է

61 3 5
                                    

Վազիր։ Վազիր այնքան արագ, որքան կարող ես։ Վազիր այնքան արագ, ասես դրանից կախված է կյանքդ։ Վազիր, ասես փախչում ես գիշատչից։ Վազիր... փախչելով իրականությունից ու...

Պարզապես... իրականությունից։

Ու Ջիմինը վազում է։ Քամով' մտքերում, դեմքին... տագնապով սրտում... անզգայացած ոտքերով։ Չգիտի' ուր է վազում ու... ինչից։ Թեկուզ հասկանում է, որ իրականությունից, բայց եթե անգամ կանգ էլ առնի, ոչինչ չի լինի. նա շատ հեռու է այգուց։

Բայց եթե կանգ առնի... կընկնի, ոտքերը կհրաժարվեն շարժվել ու կընկնի։

Նա կարծում էր, որ իրեն բացահայտել չեն կարող։ Կարող են եզրակացություններ անել, ասենք Հոսոկի պես՝ սխալ։ Բայց սա... հարված էր նրա համար։ Դժվար էր գիտակցել, որ Թեհյոնից բացի ինչ-որ մեկը կարող է կռահել էդ մասին: Դժվար էր գիտակցել, որ դա կարող է լինել մեկը, ով գտնվում էր "չարժի իմանան" ցանկում: 

Ջիսուն ասաց' ոչինչ չկա։ Ուղղակի Ջիմինը հիմա, սառը օդը թոքերում ու մի ծածուկ տեղ թաքնվելու ցանկությամբ, էդ խոսքերը մոռացել է։ Որովհետև ուղեղում կարմիր տագնապային նշանի պես անընդհատ կրկնվում է նա քեզ դուր է գալիս արտահայտությունը: Ջիմինը դա վաղուց գիտի: Վաղուց գիտի, որ նա իրեն դուր է գալիս, բայց... էսպես չպիտի լիներ... նա պաատրաստ չէր:

Քամին նրան թույլ չի տալիս երկար մտածել։ Համոզում է միայն վազել։

Բայց մի պահ նա չի կարողանում։ Նրան տեսնում են ու բռնում թևից։ Էդ պահին, թևին ուժ զգալով, ոտքերի դողը նույնպես, հասկանում է, որ կարող է նաև ընկնել։ Եթե երկու վայրկյան էլ կանգնած մնա, կընկնի։ Ծնկները ծալվում են.

- Ջիմի՞ն։

Էնպիսի տպավորություն է, որ սառը ջուր են լցնում գլխին։ Սառը օդը թոքերում հերիք չէր, սառը քամին հերիք չէր, սառը ջուր են լցնում գլխին։

Տղայի զարմացած, վախեցած հայացքը ուղղվում է դեպի հյոնը։ Հյոնը նայում է նույնպես մի քիչ զարմացած, մի քիչ անհանգիստ երևի։ Ջիմինն ուզում է թափ տալ նրա ձեռը սեփական թևից ու ուղարկել նրան հեռու-հեռու, որովհետև ծանր էր նրան տեսնելը, բայց մյուս կողմից ոչինչ ասել չի կարողանում, ինչպես չի կարողանում անել ոչինչ։ 

Իվիճակի չի։

Ուժ չունի.

- Ի՞նչ է եղել։

Նա դեռ նայում է։ Վախը սրտում, աչքերում, ուղեղում։ Նա դեռ նայում է, ու Յունգի հյոնը նայում է փոխադարձ' սկսելով զայրանալ երկարատև լռությունից։ Ջիմինը թարթում է աչքերն ու շարժվում, որովհետև հնարավոր է Յունգի հոյնը ոչինչ չի ասում, բայց անում է. ավելի ուժեղ է սեղմում թևը.

Քո պեպենները/Freckles of yoursМесто, где живут истории. Откройте их для себя