Telefonumun sesiyle uyandım. 3 cevapsız arama vardı. Sena. Nasıl derin bir uykudaysam uyanmamışım. Hemen geri aradım.
"Alo Sena. Beni aramışsın pardon uyuyordum."
"Yok hiç önemli değil. Sadece arkadaşınla görüşmeyi başardın mı merak etmiştim."
"Evet dün Hürkan'la gidip gördük."
"Sevindim. Bugün buluşalım mı?"
"Ya bugün de onu ziyarete gideceğime söz verdim. Yarın buluşsak senin için sorun olur mu?"
"Haa tama o zaman yarın çıkarız. Ben kapatayım. Sen de onunla buluşursun." Şu an sanırım trip yiyorum.
"Tamam, seni seviyoru-" telefonu kapattı. Neden ki? Her neyse. Kahvaltımı edip hazırlansam iyi olacak.
______________________________________________Kahvaltımı ettikten sonra hazırlanmak için odama gittim. Anneme yine Mert'i görmeye gideceğimi haber vermiştim. Ne giyeceğimi düşünürken dolabımda sırt sırt kısmında akan saat tablosu ve ön kısmında da minik saatler bulunan turuncu hoodiemi giydim. Alt giyimim pek umrumda değildi o yüzden zaten pijamam olarak da kulandığım gri eşofmanımı giymeye karar verdim. Daha sonra banyoya gittim ve saçlarımı taramaya başladım. Annem saçlarımın uzunluğundan şikayetçiydi. Ama ben saçlarımı öyle seviyorum. Hazırlanmayı bitirdikten sonra biraz telefonda gezmeye başladım. Ve Hürkan aradı.
______"Alo kanka bugün de hastaneye gidiyoruz değil mi?"
"Ben gidiyorum ama senin gelmene gerek yok ki"
"Ya biliyorum da dün tanıştığımız çocuk vardı ya"
"Ömer miydi adı?"
"Aynen o. Ben bi onunla takılıcam hem onu kurtarmış olurum"
"Siz bugün Merve'yle buluşmayacak mıydınız?"
"Biz onu iptal ettik ya. Anlaşamıyoruz fazla"
"Ayrıldınız mı?"
"Yok ama ben ayrılmayı düşünüyorum fazla sıkmaya başladı ilişki"
"Sen bilirsin ben karışmıyorum ama iyi kızdı "
"Biliyorum ama artık eskisi gibi hissetmiyorum ne biliyim"
"Neyse buluşunca konuşuruz ben şimdi çıkacaktım hastaneye sen sonra gelirsin."
"Tamam ben uğrarım yanına."
"Hadı görüşürüz."
"Görüşürüz kanka"
______________Hürkan'da bir şeyler var. Kesin benden bir şey saklıyor. Ama şu an onunla uğraşamam Mert'e söz verdim. Bir an önce yanına gitmeliyim.
_____________Anneme haber verdim ve evden çıktım. Hastaneye doğru gittim ve içeri girdim. Hızlıca Mert'in odasına doğru ilerledim. Bugün daha da heyecanlıydım. Mert'i mutlu etmek istiyordum. İşte 248 numaralı oda direkt kapıyı çaldım ve içeriden "gel" sesini duyduğum anda içeri girdim.
"Selam!"
"Kaan! Geleceğini düşünmemiştim."
"Ben söz verdiysem tutarım Mert. Ve bugün sana bir süprizim var." Aslında bu planlarımda yoktu ama Mert'i mutlu etmek istiyordum. O yüzen ona beklemesini söyledim ve hızlıca beni tanıyan ve seven hemşiresinin yanına gittim.
"Şey acaba bugünlük Mert'i dışarı çıkartabilir miyim?"
"Nasıl yani?"
"Ya öyle bi kafede oturmak için ya da parka falan gitmek için."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
☾ 𝒇𝒐𝒓𝒆𝒗𝒆𝒓 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒚𝒐𝒖 ~𝓼𝓪𝓷𝓲𝔂𝓮𝓯𝓵𝓲𝔁~ ☽
FanfictionBana mutluluğu öğretebilir misin? -Hiçbir gerçek olayı yansıtmamaktadır. Hikayede geçen kişilerden herhangi biri rahatsız olursa kaldırılacaktır-