(Tmeskip) Tendou x Reader

Neden Bana Yardım Ediyorsun?

Sabah tuvallerin fırçaların ve boyların içinde uyandın. Ahh yine ödevi yaparken uyumuşum. Tanrım saat kaç? Telefonuna uzandın ve saate baktın.

11.27

HARİKA

LANET ALARMIN BENİ 2,30 SAAT ÖNCE UYANDIRMASI GEREKİYORDU.

Hemen üzerine birşeyler giydin tuvali resim dosyana koydun ve alelacele evden attın kendini.

Sokaklarda deli gibi koşturuyordun. En hızlı tren oraya yarım saatte varır!! Off hocam bu sefer kesinlikle affetmeyecek. Bir değil iki değil..
Paris'in kalabalık bir sokağına daldın, bu sokak aynı zamanda Tendou'nun çalıştığı pastanenin sokağıydı.

-PARDON

-AFEDERSİNİZ

-GEÇEBİLİR MİYİM

İnsanlar senin hareketlerine homurdandıyor ve hergun almaya alıştığın aşağılayan bakışlar atıyorlardı. Kalabalığı koşarak yaran kız kırmızı saçlı pastacının dikkatini çekti. Huh o ne yapıyor öyle? Bekle o Y/N mi? Tendou işini bıraktı ve senin yanına koştu. Koşarken resim dosyan açık kalmıştı ve düşürdüğü resim malzemeleri her yerdeydi. Tendou onları yerden aldı ve büyük aşçı şapkasının içine koydu.

-Y/N!! Nereye koşuyorsun?

Durdun ve arkana baktın, kırmızı tanıdık saçları görünce rahatladın.

-Tendou yetiştirmem gereken bir proje var ve zaten 3 saat geç kaldım.

-Anladım ama bu etrafa malzemelerini saçarak gidebileceğin anlamına gelmez.

Gulumsedi. Şapkanın içinde eşyalarını görünce ona minnettar bir bakış attın

-Tesekkur ederim Tendou.

-Hey Y/N biliyor musun şu sokakta arabam var istersen seni okuluna bırakabilirim.

-Hayır Tendou gerek yok, daha yeni tanıştık ve ben şimdiden seni iki vardiyandan ettim.

-Ah canım önemi yok! İzin ver de seni sağ salim okuluna bırakayım!

Başka çaren olmadığını anlayıp tendouyu arabasına kadar takip ettin. Tendou, siyah büyük bir Jeep'in kapısını açtığında şaşkınlıktan ağzın açıldı. Benden en fazla üç yaş büyüktür ve bu arabayı karşılayacak parası var mı? Muhtemelen babasının parasıdır.. Ya değilse? Bu adam kaç yaşında? Tendou senin için ön koltuğun kapısını açmıştı, içeri girdin. İçerisi biraz dağınıktı ama rahat görünüyordu. Arabanın içi Tendou'nun kokusuyla kaplıydı, vanilya gibi. Sen arabayı incelerken Tendou'da seni inceliyordu.

-Ee Y/N-chan nereye gidiyoruz?

-Paris Sanat Üniversitesine lütfen.

-AAA BİR SANATÇI MISIN!! BU ÇOK HAVALI Y/N-CHAN!! BİR SANATÇIYI ARABAMDA TAŞIMA ŞEREFİNE ERİŞTİĞİM İÇİN ÇOK MUTLUYUM! Vee bu o malzemeleri açıklar.

Tendou'nun tepkisine güldün.

-Övgü için teşekkürler Tendou, henüz ikinci sınıfim yani o kadar iyi sayılmam.

-Sahi hiç sormadım Y/N-chan, kaç yaşındasın?

-20, sen Tendou?

-25!

Aman tanrım aramızda beş yaş var bu çok fazla. Neyse ki daha yaşlı değil ve hey yirmi beş yaşında nasıl bir Jeep alabiliyor?

-Hey dün neden bana mesaj atmadın?

-Ah üzgünüm Tendou, yetiştirmem gereken bir proje vardı, onu tamamlamam gerekti.

-Anladım, öğrenci meseleleri

Gülümsedin.

- Biraz müziğe ne dersin?

Tendou uzun parmaklı ince elleriyle radyoya uzandı. En sevdiğin şarkılardan biri olan Meet Me At Our Spot adlı şarkı çalıyordu. Tendou'nun şarkıyı mırıldandığını duydun. Ve biraz sonra ikiniz de şarkıyı bağırarak söylüyordunuz.

-WE CATCH A VIBE~ BABY ARE YOU COMING FOR THE RIDE? MAYBE WE CAN HIT THE 450~ I JUST WANNA HOLD YOU ALL NIGHT~(...)

Kendini uzun zaman sonra gerçekten gülerken buldun.

-Durağımıza geldik, bekle kapını açayım.

Tendou arabadan inip kapını açtı ve çıkmana yardımcı oldu

-Tendou teşekkür ederim, gerçekten. Nasıl ödeyebilirim bilmiyorum.

-Ahh yapma tatlı Y/N. Arkadaşlar bugünler içindir.

Arkadaşlar? Daha dün tanıştık ve arkadaş olduğumuzu mu düşünüyor? Tanrım bu adam ne kadar kolay arkadaş ediniyor.

-Hey yarın kahve ısmarlayayım mı? En azından bunu yapabilirim.

Mahcup bir gülümseme verdin.

-Tabii ki olur Y/N-chaan! Bunu nasıl reddedebilirim?

Tendou mutlu bir şekilde bağırıp çağırırken insanlar size bakıyordu ama ilk defa bu bakışlar umrunda değildi.. Çünkü mutluydun.

-Küçük Picassomuzu daha fazla oyalamak istemem, bol şans Y/N.

Ahh doğru! Saat kaç?

-Hoşçakal Tendou, teşekkür ederim.

-Bu kadar sık teşekkür etmemelisin Y/N, yarınki kahveyi unutma.

Gulumsedikten sonra kaldığın yerden koşturmaya devam ettin, sınıfın en üst kattaydı ve insanların arasından deli gibi geçiyordun.

Sonunda! Sınıf.

- Geç kaldığım için özür dilerim hocam!! İşte projem

Öğretmenin gözlüklerin üzerinden seni süzdü.

-Bayan L/N biliyorum öğrenci olarak çalışmak zor ama bu kadar geç kalmayın. Saat 12yi geçti

-Biliyorum efendim lütfen projemi değerlendirir misiniz?

Öğretmenin bayan Louié iç çekti ve tuvali inceledi. Değerlendirmenin ardından o kadar teşekkür ettin ki bayan Louié sana birkaç fırça atmak üzereydi.

Şimdi özgürsün Y/N. Bir saat yürü ve işe git.

-----------------------------------------------------------
Bu hikayeyi şuan kimse okumuyor ama yine de yazıyorum ( ´ ▽ ' )√