(✓)Thank U // Bangchan

I found peace in you(thank u) {FİNAL}

Telefonumun çalması ile uyandım, tek gözüm kapalı yatakta doğrulmuş telefonu arıyordum. En sonunda yerdeki telefonu almış kim olduğuna bakmadan açmıştım.

" Alo."

" Alo, Soyang."

Chan'in sesini duyunca kaşlarımı çattım evde değil miydi bu?

" Şey ben kapıda kaldım da. Kapıyı açabilir misin?"

" Tabi bekle hemen geliyorum."

Telefonu kapatıp yatağa attıktan sonra hızla odadan çıkıp kapıya yöneldim kapıyı açınca karşımda ellerinde poşetler ile Chan'i görünce market alışverişi yaptığını anlamış elindeki poşetlerin bir kısmını almak için eğilmiştim.

" Sorun yok ben hallettim."

Elindeki poşetler ile mutfağa girmişti, kapıyı kapatmış bende peşinden mutfağa girmiştim.

" Sabah sabah bakıyorum enerji dolusun ,gece iyi uyudun sanırım?'

" Evet güzel uyudum."

" Şey."

Aklıma gelen şey ile ne kadar utansamda özür dilemeliydim.

" Dün gece sanırım uyuya kalmışım, boşuna benim için kahve yapmış oldun ve geceyi bozdum üzgünüm."

" Hayır sorun yok, temizlik yaparken yorulmuş olmalısın. Bende yorgundum, bu yüzden erken yatmak iyi geldi."

" Anladım. Yardım edeyim."

Benle konuşurken dizmeye başladığı kutu noddle paketlerini dizmesine bende yardım etmeye başladım. Dizdiğim dolaptan arkamı dönüp pempe kutuyu alıcakken ikimizinde aynı anda tutması ile dolaylı yoldan elimi tutmuş olmuştu. Hızla elimi çekmiş deli gibi atan kalbimi dizginleştirmeye çalıştım. Sanırım artık konuşmanın vakti geldi.

" Chan-ah,"

Ona ilk defa böyle seslendiğim için biraz tuhaflasada yine her zamanki gibi huzur dolu bakışları buldu beni.

" Seninle konuşmak istediğim birşey var."

" Tabi,dinliyorum."

" Salona geçsek."

Benim önden geçmem için kenara çekilmiş ardından peşimden salona girmişti.

Kalbim hala heycandan delicesine atıyordu. Resmen ben sırılsıklam aşık olmuşum...

Söyleyeceğim kelimeleri beynimde toparlamaya çalıştım. Belkide beni geri tepebilirdi bu ihtimali de unutmamak gerekirdi. Nasıl olsa bu hayatta herşey karşılıklı değildir!?

" Öncelikle bu söyleyeceğim şeye nasıl tepki verirsin bilmiyorum ama beni evden bile kovabilirsin, herşeye açığım."

" Böyle bişey asla yapmam."

Bakışlarımı yüzünde gezdirdim. Sen bana ne yaptın ne adam, resmen her kelimen huzur veriyor insanın içini ısıtıyor. Küfür etsen bile aynı olurdu bu his o kadar eminim ki...

" Şey, ben bir süredir sana karşı tuhaf duygular içindeydim. Yani sen yanımdayken huzurlu hissediyor, mutlu oluyordum. Bianda sana o kadar güvenir olmuştum ki, kendimi çok sorguladım 'neden?' diye."

Derin nefes aldım, Yapabilirsin Soyang. Yüzündeki tepkiye baktıktan sonra konuşmaya başladım ciddi bir şekilde beni dinliyordu.

" Sonra aklıma senden hoşlana bileceğim geldi. Önce bunu pek olanaklı bulmadım ama birlikte geçirdiğimiz zamanlar, yaşadığımız minik heyecanlar bu yapbozu tamamlayan şeyler oldu. Duygularımdan emin oldum. "