bonten!takemichi
Bunun gibi günler vardır, geçmişten gelen hayaletler ortaya çıkıp ona birçok başarısızlığı ve Takemichi'nin kurtaramadığı tüm değerli hayatları hatırlatıp tanıdık bir gaddarlıkla fısıldar.
Takemichi kalbinin göğsüne çarptığını duym...
Takemichi bunun bir şans ya da tesadüf olmadığını bilir ve Koko öyleymiş gibi davranmayı sevse de hiçbir zaman iyi bir yalancı olmaz.
Hepsi yalancı, artık yalanlarını nasıl anlayacaklarını bilirler ve kusursuz yalancılar gibi, aldatıcı sözlerinden anlamadıklarını iddia ederler.
"Öyle mi?"
Takemichi, Draken öldüğünden beri Inui'yi görmez. Tek sahip olduğu ve bildiği bir geleceği yok eder ve şimdi boğazında belli bir suçluluk, midesinde itiraf edemediği bir yumru var.
Takemichi ondan çaldığı mutluluk için Inui'den özür dileyemez. Inui, başka bir hayatta Draken ile yaptığı gibi bir motosiklet dükkanı işletmez, ama şimdi bazı büyük gece kulüplerinin fedaisidir.
Takemichi, Draken'la olduğu zamanki kadar mutlu olup olmadığını merak eder, ancak bu yüzeysel soru sadece kalbini alt üst etmekle yetinir.
Cevap açık. Takemichi, Draken'ı bağışlamaz, geri gelir. Chifuyu öfkeli ve umutsuzluğa kapılmış olmasına rağmen, sözleri bir yerlerden gelir ve Takemichi, şaşırtıcı bir yorgunlukla onların doğruluğunu kabul eder.
"Bir kart çek, Takemichi."
"Bu."
Koko onu çevirir bir elinde terazi, diğerinde kılıç tutan bir kadındır. Otoriter ve kesinlikle tarafsızdır, Takemichi'nin itiraf etmeyi ve sormayı asla bilmediği bu bağışlama için onu yargılar gibi görünür.
"Adalet." diye fısıldar Koko. Kaşlarını çatar.
"Bu ne anlama geliyor? İyi değil mi?"
Koko soruyu görmezden gelir.
"Yaptığın hareketlerin kaçamayacağın sonuçlarıyla yüzleşmek zorunda kalacaksın. Üzülecek bir şeyin mi var?"
Takemichi de bir yalancıdır.
"Bildiğim kadarıyla hayır."
(Herkesi kurtaramadım.)
"Peki Inui nasıl?"
卍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
