Chapter 5

12 0 0
                                    

"Ano yung na kita ko kanina Mr. Suarez?" pagtatanong ni Sir.

"Ahh sir wala po 'yon." confident pang sagot ni John parang wala lang talaga sa kanya yung nangyari habang parang kay Mae gusto na niyang bumuka ang lupa at kainin sya sa kahihiyan.

"Anong wala? I saw it with my own eyes John. Don't tell me wala lang yun. I have never seen such behavior. Alam mo ba John yun ang ayaw ko sa lahat, ang ipahiya ang babae, ang sigaw sigawan ang babae. Hindi ko talaga gusto pag hindi nirerespeto ang babae. I could have slapped your face in front of the students if you were my son but you're not so all i can do is talk to you and make you realize that you don't have any, even the slightest, right to do that to Mae! i hope you understand what i'm sayang."

"Yes sir I understand!" nakayuko si John habang sinagot niya si Sir Kim.

"And by the way, I think I have to re-shuffle the officers again. I'm telling this to you ahead for you not to be shocked for tomorrows announcements during our meeting. I hope you understand. You can go now." sabi ni Sir Kim kay John pero his voice was already calm.

---

Umuwi na si John. Malapit lang naman ang bahay nila kaya naglakad lang siya.

AND BY THE WAY, I THINK I HAVE TO RE-SHUFFLE THE OFFICERS AGAIN.

I THINK I HAVE TO RE-SHUFFLE THE OFFICERS

I HAVE TO RE-SHUFFLE THE OFFICERS

RE-SHUFFLE THE OFFICERS

yun ang paulit-ulit na naririnig nya.

then he realized, does this mean di na ako ang magiging president to this class? ang grabe pala talaga nang ginawa ko. now i know how grave it was and i have to accept this consequence. i think di ko kaya to be just a normal student in the class, with out a position. i've always been the class president or secretary. i am used to giving commands. i am not used to listening to someone and following their orders. how am i gonna do this? will i ever survive the last year? ://

---

Habang nag hahanda si Sir Kim para makauwi na biglang pumasok si Ms. Agnes Castro (the physics teacher) at tinanong si Sir Kim Laugo about sa nangyari kanina sa room.

"Oyy. Kim anong nangyari kanina sa room mo? You were very mad ah. I've never seen you na ganun ka galit after 5MILLION YEARS."

"Alam mo naman sigurong ayaw ko talagang hindi rinerespeto yung babae diba? Alam mo Nes, hindi ko talaga ma gets kung bakit yung ibang kabataan ngayon, hindi na marunong mag bigay nang respect. Nako kung anak ku lang talaga yung lalaki na yun God knows kung ano ang pwede kung gawin sa kanya."

"Alam mo Kim kahit gusto mung baguhin ang attitude na pinakita ni John sa'yo wala ka nang magagawa dun eh. Diba nga ang kaalaman ng bata ay nag sisimula sa tahanan nila eh baka sa bahay nila hindi uso yung respeto."

"Ayy ewan ko ba Nes! sige na uwi na tayo at marami pa akong pag-iisip na gagawin."

"Sige Kim ingat sa biyahe."

"Ikaw rin Nes mag ingat ka."

Nag lakad lakad muna si Kim. At hindi nya namalayang tinutungo niya pala yung simbahan. Pag pasok nya dun isa lang talaga yung prayer nya at iyon ay sana gabayan sya ng Panginoon sa desisyon na gagawin nya.

Pagkatapos nun ay umuwi na sya.

---

The next day...

"Mae, good morning. please remind your classmates that we will have a meeting later, after class. I'll be making a very important announcement." sabi ni Sir pagpasok pa lng ni Mae.

"Good morning din Sir. Opo i'll tell them later sa room."

Kaunti pa lng ang steps na nagawa ni Mae nang biglang mag kumalabit sa kanya and when she turned around nakita nya si Jemai.

"Oyy Mae ang aga-aga lumilipad na yun isip mo. Kanina pa kaya kita tinatawag di mo man lang ako nilingon. Grabe ka ah?" parang nag tatapong akusa ni Jemai.

"Pesensya Jem. May iniisip lang"

"Eh, ano ba yang iniisip mo ha? Hindi ka na nag chichika lately."

"Ahh wala to. ikaw talaga. Eh ano naman yung ma-chichika ko. Nothing's happening to my life lately."

"Weeeeh? Di nga. Ahh mauna nako sa room ha? Sige see you there." biglang nag madali si Jemai. Woooow naman grabeng bestfriend to. Di man lang nakipag sabay sakin papuntang room. Walang flag raising eh kasi umuulan.

"Good morning Mae!"

Napakafamiliar naman nang boses nang taong ito. Baka si "Christian?"

"ohh bat na tulala ka? Hoyy. ok ka lang? Mae!"

"haaa? ah. wala ah. bakit mo naman nasabi yun?" nakoo naman ang obvious ko siguro. ayy ang obvious ko talaga nasabi niya kasi yun. err. nakakahiya. ://

"hay nako. ewan ko sa'yo! magmadali ka na nga at baka mahuli tayo sa first period. papagalitan na naman tayo. maaga pa naman si Ms. Castro."

"Oo na. nagmamadali na nga!"

Sabay umakyat sa room sina Mae at Christian. Pagdating sa room buti nalang at wala pa si Ms. Castro. Nakipag kwentuhan muna yung iba habang yung iba naman tahimik lang sa kanya kanyang upuan.

"Oy! Paparating na si Miss!" sigaw nang isa naming ka klase at ang parang dinaanan nang bagyo naming classroom ay agad agad na ayos. iba talaga pag mag teacher na.

"Good morning Ms. Castro."  sabay sabay naming bati.

"Good morning class. Sit down." at kaming lahat ay na upo na. "As what i have promised, i will be giving you your groupings for the investigatory project. today, you will meet with your group and decide what the title of your investigatory project will be. is it clear?"

"Yes miss." sabay sabay nanaman naming sabi.

"Ok so here is the groupings..."

sinabi na nimiss yung groups one hanggang six. dalawang groups nalang yung hindi nya sinabi at sad to say kami ni jemai ang mga leader sa groups na di pa nya tinatawag. i was kinda listening and if im not mistaken, di pa tinawag ni miss si Christian so may chance pa nga kaming mag ka group. nako naman wag sana. nacoconcious ako eh pag nasa malapit sha.

"Ms. Panta your group members are Christian Salve..."

hindi ko na narining yung ibang name nang group members ko. ang lakas lakas na kasi nang heartbeat ko eh. i wasn't expecting for that but i was hoping na maging member ko sha. Pa'no na to?! Lord thank you talaga peru kailangan ko nang TULOOOOOOOOOOOOOONG!

"Ok class you can go to your respective groups now."

Nakooo ito na. papalapit na sha. nako ano nang gagawin ko? _/\/\/\/\/\/\/\_/\/\/\/\_ sasabog na ata ang puso ko. di ko na talaga to kaya.

"Oyy Mae! ok ka lang? may rumi ba sa mukha ko? bat mo 'ko tinititigan nang ganyan? " sabi ni Christian which really caught my attention.

SYEEEEEEEEEEEET!

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Feb 23, 2013 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Right TimeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon