My Deepest Fall

Chapter-1

"MEGAN JOULE'S POV"

Agad ko binuksan ang kwarto ko at nanghihina na napasandal sa likuran ng pintuan ko, I locked

my door shut

at hinang hinang pumunta sa malaking kama ko

di ko na pinansin ang pagkasayad ng wedding gown ko sa sahig,

dumapa ako ng pagkahiga sa kama at tuluyang humagolgol

I cant believe it! I married a man,

a man i wasn't in love with!

~~~~~~~~~

Gusot ang bedsheet, medyo basa pa nakahiga lang ako habang nakatingin sa kawalan, mugto ang mata ko but still, ayaw ko tumigil sa pag-iyak, anong oras na ba?

dahan dahan akong gumalaw at sinilip ang bedside table kung may clock ba dun pero wala, kaya hinanap ko ang phone ko, when I switch my phone on

may ilang messages and its past 3:00 in the morning.

I remember it was past 11:00 pm nung nakarating kami dito sa bagong bahay namin ni Blue, galing sa reception sa kasal namin, at dahil sa pag alala ay napaiyak ako.

It never gave me happiness tanging lungkot lang sa kaloob looban ko, after the reception ay umuwi na kami agad dito at wala kaming kibuan hanggang sa naakyat namin ang third floor.

*FLASHBACK*

"Congratulations meggy!!! Kailang kayu gagawa ng baby?! Ninang ako ha?!" Tili ng cousin ko pero di ko siya sinagot at ngumiti lang ako sa kanya, I'll never make love to him.

*END*

everyone was so happy, both of our parents are, because they thought were so fucking in love, na akala nila may tinatago kaming relasyon so they decided about it.

Kung hindi lang sana para di mapihiya sina mom at dad ay di na ako papayag pa.

For the 19 years of my existence, this is the worse,

Hindi ko alam kailan ako nakatulog pero ang alam ko ay nagising ako past 1:00pm

Bumuntong hinga ako at

Tinignan ang wedding dress na sout ko parin hanggang ngayon at napadapo ang tingin ko sa wedding ring ko na diamond-gold

Kumikislap ito pag natatamaan ng araw, sudden amazement came in me pero saglit lang yun.

Tumayo na ako para mag ayos.

Isang oras ang nakalipas at natapos rin akong mag ayos tsaka napasyahan ko na bumaba, medyo mugto pa ang mga mata ko pero binalewala ko Nalang yun at

Nagtuloy pababa ng 1st floor

"Almusal ka na muna iha" bungad ni manang dolores sa akin ngumiti ako at nagpasalamat sa kanya.

Siya ang pinakapaboritong manang ko doon sa bahay namin dahil mabait at mapagkatiwalaan mo, kaya ko narin siya dinala dito sa bahay namin ni Blue dahil alam ko naman ang magiging sitwasyon namin ni blue dito sa bahay, And i know him better than others,

He doesn't care at all, the bad side of him.

I my self expect na malamig ang pakikitungo namin sa isat isa.

Well you can never really blame us Blame it to love that were not in love.

Humakbang ako sa hagdan pababa na tsaka ako nakarinig ng mga tunog ng susi, kaya napalingon ako sa hagdan, and there he Is Freon Blue Angeles.

Walang ka emo- emosyon ang mukha niya like I am wearing right now

Nakatingin siya sa akin kaya nagtitigan kami no one dared to talk.

Those dark eyes, messy hair, thin long nose, perfect jaw.

Lahat ng babae nahuhumaling, pero ewan ko, sa iba ako nahumaling eh. Kasi pag tumitingin ako kay blue ay nasasaktan lang ako ng husto,

At alam ko kung bakit.