Ona hangi elinle dokundun?"
dedi.Özellikle sakin sorulmuş bir soru gibiydi.Gözlerimi kocaman açarak yabancının gözlerini yokladım ama ifade yoktu.
"Abi vallahi dokunmadım."
Yabancı bir anda palayı Mete'nin koluna doğru indirdi. Ortalık bir anda kan...
Size bela çekerliği anlatamam ama onu da gösterebilirim.
Çünkü bunların vücut bulmuş haliyim.
Tüm bunları bir gecede başıma getirmiş, hayatımı tek bir gece de kaydırmıştım. Bu saydıklarım hafif bile kalıyor olabilirdi.
Ve asıl garip olan o lanet olası güneş hala piyasada yoktu, sanki ... Sanki gecenin en uzun olduğu zamana denk gelmişti tüm bu bela çekerliğim, aydınlık olmak bilmiyordu.
Şu anda ağzıma kapanmış koca bir el, elin sahibi olan ve arkamda yatan psikopat bir katil, önümde fenerlerinin ışıkları görünen polislerin hararetle bizi aramalarını izliyorken kumsaldaki bir paskanın çatısında öylece yatıyordum. Buraya çıkarılmadan hemen öncesinde tek hatırladığım suratıma yediğim okkalı bir tokattı. Gerisi ise koca bir karanlık ... Kendime geldigimde kendimi sahildeki paskanın çatısında bulmuştum.
Polislerden biri yaklaşırken seslice yutkundum ve bağırmaya hazırlandığım sırada, dudaklarını ensemden yukarı kulak meme çıkarıp yavaş bir fısıltıyla
"Cuk...cuk...cuk... Yerinde olsam bunu yapmam ve şu an yerinde olmak istemezdim."
Birden kafamdan geçenler okunuyormuş gibi hissetmeme sebep olan bu uyarıyla kalakaldım ve kaçma planlarımı erteledim.Tatmin edemediğini düşünmüş olacak ki.
"Bak şu an çatıdayız. Beni ele verirsen, buradan iki ayağımın üzerinde yere inerim ama seni indirmem, iterim ! "
Dedi.İterim kelimesindeki hırlama tüm kanımı kalbime toplamıştı.Kalbim göğüs kafesimden çıkıp çığlık çığlığa kaçacak gibi hissederken katilimin nefesi hala boynumu kesiyordu. Seslice yutkundum. Ölümle tekrar yüzyüze gelmiştim. En hafif ihtimalle buradan düşersem sakat kalabilirdim.Öyle bir yaşam sürmekte mantıklı gelmiyordu. Mecbur susmayı seçtim.Sesli bir iç çektim.
Birden arkadan gelen bir diz itelemesi ile katilimin kollarına sarıldım.Beni bırakmayıp daha çok kendine çekince bunun bir gözdağı olduğunu anladım.Her şeyi yapabileceğini göstermeyi seven bir psikopattı.Çaresizliğim onu güçlü kılıyordu.Bunu çok iyi kullanıyordu.
"Şimdi sağ bacağında çok ufak bir sızı hissedecesin. "
Dedi ve aynı anda bacağımda bir sızı peydah oldu.Ufak bir sesle o acıyı atlattım. Bu bir şeyin batması gibiydi. Ne yaptığını bilmiyordum ve bu beni çok tedirgin ediyordu. Bir kaç dakika sonra ufak bir fısıltıyla
"Karşıya bak "
Dedi. Karşıya baktığımda tüm o fenerlerin ışıkları dönüp duruyordu. Puslanıyor zaman zaman gidip geliyordu. Elinin ağzımdaki ağırlığı kalkınca
" Sen ."
Diyebildim. O sırada bulunduğum yer karanlığa gömülürken
"Bu da ne ? "
Dedim. Buğulu bir ses
"Uyandığında daha güvende olacaksın "
Dedi. Kime göre güven , neye göre güvende ?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
