İki ay önce yazmaya zamanım olmadığı ve yazın boş zamanlarımda yazarım diye sildiğim kitaba yeniden başlıyorum yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin kargalarım...
1.Bölüm;
Sabah alarmın sesiyle uyandım. Yine boktan bir güne merhaba diyorum. Telefonumu elime aldım ve telefondaki o içler acısı tarihi gördüm bugün kardeşimin öldüğü gündü.
ÜÇ YIL ÖNCE;
Yağmurlu bi gündü, zil çaldı anneme seslendim duymadı. İş başa düşmüştü sıcacık yorganımdan ayrıldım ve kapıyı açtım önce etrafa bakındım kimse yoktu tam kapıyı kapatıcakken yerde cansız yatan berki gördüm şaka zannettim ayağımla dürttüm "Kalk hadi şakanın vakti değil"dedim. Kıpırdamadı bile "Hiç komik değil, korkmaya başladım"dedim. Annem geldi kim gelmiş dedi. Berki o halde görünce oda şaka sanıp "Kalk hadi Berk " dedi. "Ben şimdi seni kaldırırım" dedim ve gıdıklamaya başladım ama hiç bir tepki vermedi oysa şimdiden komalara girmişti. Aman allahım aklıma gelen şeylerle berkin nabzına baktım hiç yoktu. Ağlamaya başladım annem ne olduğunu anlamadı. Anneme döndüm "Anne" dedim ve duraksadım "O ölmüş" annemin öyle bir haykırışı vardı ki hala kulaklarımda. Annem berkin yanına eğildi ve bana döndü "Çabuk babanı ara" dedi. Hemen odama gidip telefonumu aradım nerde bu lanet olasıca yatağın altından çıkardım ve babamın numarasını tuşladım. Lanet olsun ellerim titriyordu numarayı yazabildiğimde ara tuşuna bastım.
Çalıyor
Çalıyor
Ve açtı " Alo baba hemen eve gelmelisin B-berk ölmüş" hattın ucundan bir süre ses gelmedi ve kapandı. Telefonu yatağa fırlatıp annemin yanına gittim. Annem berke sarılmış ağlıyordu. Anemle beraber berki içeri taşıdık tam kapıyı kapatıyordum ki bi çift kırmızı göz gördüm bu bir kargaydı kırmızı gözlerine biraz baktıktan sonra kapıyı ani bir korkuyla kapattım.
