Molly: In The Hands Of My Dominant's

Chapter 6: My turn.

Warning: SPG.

"Why are you crying?" Seryosong tanong sa akin ni Colton.

Nakaupo ako ngayon dito sa kama niya sa loob ng kaniyang kwarto. Nang lumabas ako kanina habang lumuluha ay nakasalubong ko siya sa hagdanan.

Nagtaka pa siya nung una kung bakit ako umiiyak pero agaran naman niya akong hinatak dito sa loob ng kaniyang kwarto, at ngayon nakatayo siya sa harapan ko habang nakahalukipkip.

Kanina niya pa ako tinatanong kung bakit ako umiiyak pero hindi ko siya sinasagot at mas lalo lang ako naluluha sa tuwing nagtataas ako ng tingin sa kaniya.

Nakakatakot talaga itong lalaking ito.

I heard him sigh. I was almost nervous when he bent down and leveled me. Pinaglalaruan ko lang ang mga daliri ko habang pigil na pigil sa mga pisteng yawang luha ko na kanina pa natulo sa akin face.

"What happen kitten?" marahan ang boses nito nang magtanong muli.

Natatakot man at kinakabahan ay nag-angat na ako ng tingin sa kaniya. Ilang dangkal lang ang pagitan namin at naaamoy ko pa ang mabango niyang amoy.

Sarap.

"Inaaway ako ni Walter." tila ako'y batang puslit na nagsusumbong sa kaniyang tatay.

Nakasimangot ako habang nakatingin sa kaniya. Doon ko lang narealize na kulay abo pala ang mga mata niya kapag malapitan. Ngayon ko lang siya natitigan nang ganito katagal.

Para akong nahi-hypnotised habang nakatitig sa mga mata niya. He's really intimidating and scary but I can feel the softness in his eye's while gently looking at me.

O baka naman, way niya lang iyan para kunwari makuha ang loob ko.

Umiling ako at ibinaba na ang tingin sa mga daliri ko. Humahaba na pala sila at kailangan nang putulan. Magpasalon nga ako here.

"What are you thinking?" He asked when he noticed the frown on my forehead.

Ngumuso ako bago siya sagutin.

"I want to go to salon. Masyado nang mahaba mga kuko ko."

Inilahad ko pa sa kaniya ang mga kuko ko para maipakita iyon at natuon naman ang pansin niya doon. Nagtaas pa nga siya ng kilay.

"What's wrong to your nails? They are beautiful tho,"

"Pero mahaba na sila, mahirap kase, lagi kong nasusugatan sarili ko kapag natatamaan nang hindi sadya." pagdadahilan ko.

Natahimik naman siya. Ilang sandali ay hinawakan niya ang kamay ko at napasinghap pa ako dahil doon. Nagtaka naman siya sa reaksyon ko kaya yumuko nalang ako.

"You are scared of me." Hindi iyon tanong o ano man. It's a fact!

I didn't answer and just waited for what he would do. Then he touched me on the chin before lifting it. He was standing now as dark eyes stared at me.

"You're really beautiful but stupid. So stupid." mariing saad nito.

Alam ko naman. Hindi naman kailangang paulit-ulitin iyon. Magkakaibigan talaga sila ano? Talagang ipinapamukha sa akin kung gaano ako katanga.

Binawi ko ang kamay ko sa kaniya at tumayo na. Nilaban ko siya ng tingin at pilit inaalis ang kaba sa sarili.

"Yes, I am really stupid. But not enough compared to all of you." matapang kong saad sa kaniya.

I saw amusement on his eyes. Then he smirked.

"Really?" paghahamon niya sa akin.

"Yes. Really." sarkastiko kong saad at akmang lalagpasan na siya nang hatakin niya ako sa bewang padikit sa kaniya.