dranupi & kokonui
"Merhaba?"
"..."
Gelen öngörülebilir sessizlik, Inupi için bunun gerçekten bir şey olmaya başladığının teyididir. Bir dizi sessiz şaka çağrılarıyla karşı karşıyadır ve diğer taraftaki her kimse muhtemelen bundan zevk alır.
"Kim o...
Zihni onu derin bir uykudan uyandırmaya çalışırken Inupi'nin gözleri tembelce açılır.
Karanlık odasını inceler, penceresinin dışındaki ayın yumuşak ışığı perdesinin aralıklarından odasına sızar. Neden uyanık olduğunu anlaması biraz zaman alır. Yatağının yanındaki komodinden gelen bir uğultu sesi.
Dijital saati kontrol eder ve ona yeşil renkle bakan parlak 00.09'a kaşlarını çatar. Bakışlarını o yöne çevirerek elini uzatır ve uyanışının kaynağını araştırmaya başlar.
Elinde titreyen telefonunu yüzüne yaklaştırır.
Bilinmeyen numara.
Yavaşça dirseğinin üzerinde doğrulur ve büyük bir şaşkınlık içinde telefonunun parlak ekranına bakar.
Bu olağanüstü anda kalbi hızla çarpar. Nemden parıldayan zümrüt gözler, yeniden yatağın yanındaki dijital saate dönerek bu sefer üzerinde gösterilen tarihe odaklanır.
１０月１８日 (18 Ekim.)
Nefes almayı bırakır, ciğerleri havasızlıktan ağrır. Titreyen baş parmağı aramayı cevaplamak için uzanır.
Bip sesi aramanın bağlantısını gösterir ve şu anda hem kendisinin hem de arayanın kalbini saran gerilim dolu sessizliği hayal etmediğini bilir.
Bir şey söylemek için ağzını açar ama boğulur ve boğazındaki yumruyu yutar. Diğer hattaki kişinin düşündüğü kişi olmasını umar.
Etrafta yankılanan tek ses, üşüyen ayaklarına dolanan çarşafların kırıştırılması, yumuşak yastıklarına dağılan uzun saç tutamları, nefesinin akşama dönüşmesi ve hafif melodinin tınısı ardından diğerinin nefesi olduğunu hayal ettiği şeyle senkronize olması.
Ve böylece Inupi uykuya dalar.
☏
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
