Abused

Κεφάλαιο 31

Το επόμενο πρωί με βρήκε στην κουζίνα να κρατάω μια ζεστή σοκολάτα στα χέρια μου και τον Αχιλλέα δίπλα μου να πίνει, ως συνήθως, τον καφέ του. Είχε μείνει μια μέρα από τότε που θα γνώριζα τους γονείς του. Ακόμα κι αν προσπαθώ να μην το δείχνω με άγχωνε πολύ όλη αυτή η κατάσταση. Είμαι σίγουρη ότι υπό φυσιολογικές συνθήκες ο Αχιλλέας δεν θα το σκεφτόταν καν να με γνωρίσει ακόμα στους γονείς του. Και αν ήξερε ότι η Καλυψώ δεν θα μου το έλεγε πάλι δεν θα μου το ανέφερε. Αλλά έχει κάνει τόσα πολλά για μένα, που αυτό είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω για εκείνον.

"Είσαι καλά;". Με ρώτησε ο Αχιλλέας και ξύπνησα από τις σκέψεις μου κοιτάζοντας τον.

"Ναι γιατί;". Τον κοίταξα αποσυντονισμένη.

"Χτυπούσες νευρικά την κούπα σου με τα δάχτυλα σου και κοιτούσες το κενό". Το βλέμμα του με παρατηρούσε λεπτομερώς, ψάχνοντας ένα στοιχείο της διάθεσης μου.

"Καλά είμαι". Του είπα ψέματα και κοίταξα οπουδήποτε αλλού εκτός από το βλέμμα του.

Με κοίταξε για λίγη ώρα σκεπτικός μέχρι που τελικά άφησε το κινητό που κρατούσε στα χέρια του και έστρεψε όλη του την προσοχή πάνω μου. Τα χέρια του δέθηκαν γύρω από την μέση μου και με φίλησε στον λαιμό.

"Τι έχεις;". Η φωνή του ακούστηκε σαν ψίθυρος στο αυτί μου κάνοντας με να ανατριχιάσω.

"Απλά είμαι λίγο αγχωμένη". Παραδόθηκα στην αγκαλιά του  και με κοίταξε προβληματισμένος.

"Για ποιο λόγο;". Με ρώτησε.

"Γιατί θα γνωρίσω τους γονείς σου". Του απάντησα και αμέσως κατάλαβε τις ανασφάλειες μου.

"Ρε μωρό μου". Με μια κίνηση με σήκωσε από την καρέκλα μου και με έβαλε πάνω του δένοντας τα χέρια του πάλι γύρω από την μέση μου. "Σου είπα ότι δεν χρειάζεται να κάνουμε τίποτα αν δεν το θες πραγματικά. Αφού δεν θες να πάμε θα το ακυρώσω σήμερα".

"Όχι!". Αναφώνησα. "Απλά είναι πολύ σύντομο για εμένα όλο αυτό. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θέλω να περάσουμε με την οικογένειά σου τα Χριστούγεννα. Είναι λογικό να έχω άγχος. Οποιαδήποτε στιγμή κι αν τους γνώριζα θα είχα το ίδιο άγχος". Του εξήγησα.

"Πραγματικά αν δεν νιώθεις βολικά με όλη αυτήν την κατάσταση τότε εγώ μπορώ να το ακυρώσω. Σοβαρά δεν με πειράζει". Με τα ακροδάχτυλα του πίεσε το σαγόνι μου κάνοντας με να τον κοιτάξω στα μάτια.

Με συγκινεί αφάνταστα το γεγονός ότι ακόμα και τώρα βάζει εμένα πάνω από τις ανάγκες του και τα θελήματα του. Για εκείνον η προτεραιότητα του είμαι εγώ. Θα ήμουν πολύ κακός άνθρωπος αν του έλεγα να το ακυρώσει. Εξάλλου πραγματικά έχω αρχίσει να πιστεύω ότι δεν είναι τόσο κακή ιδέα να περάσουμε τα Χριστούγεννα με την οικογένειά του. Είναι σίγουρο ότι θα περάσουμε πολύ καλύτερα από ότι θα περνούσαμε μόνοι μας.