Merhaba arkadaşlar bu sayfa yalnızca AyFer sahnesi yazacağım 23. Bölümdeki sahne ve devamı niteliğinde keyifli okumalar ✨
:
:
:
:
:
Ferit şimdi hiç bırakmak istemiyordu Ayşe'yi o kadar özlemişti ki kokusunu içine çekmek istedi.uzun bi müddet bakıştılar.Gözler,dudaklar adeta konuşuyorlardı
Ayşe:Ferittt(titrek bir sesle)
Ayşe:Bi gören olacak şimdi
Ferit:Umrumda bile değil,kim görürse görsün.
Ferit:(yutkunarak) ben seni çok özledim.
Ayşe utangaç yüzünü yerden kaldırıp Ferit'in gözlerine bakar sanki ben de ben de özledim der gibi.
Gözler dudaklar arasında uzunca bir süre gel git yaşar.
Ayşe o andan sonra teslim olmuştu artık.
Ferit Ayşe'nin yüzünü iki eliyle avuçladı yavaşça yaklaştı ve sevdiği kadının dudaklarında kaybolmuştu.
Ferit'in yüzüne uzanan kollarından tuttu sanki ben de istiyorum istiyorum ama korkuyorum der gibiydi.
Ama ona teslimdi artık.
dudaklar uzun bir süre kavuşmanın verdiği heyecanla birbirinden kopamadı.
(Arka fonda fikrimin ince gülü)
Ve yavaşça dudaklar birbirinden ayrıldı Ayşe'nin yüzünden korku ve utangaçlık okunuyordu.
Ferit ise Ayşe'nin ona teslim olmasından hoşnut olur ve yüzüne bir tebessüm yerleşir.
Ferit şimdi daha derin daha anlamlı bakar Ayşe'nin gözlerine.
Ayşe:Bakma böyleee
Feritin yüzüne kocaman bi gülümseme yerleşir ve Ayşe'nin başını göğsüne dayar.
İkisi de en huzur buldukları yerdelerdir.
Sarılma bir süre devam eder.
Ferit Ayşe'nin elini tutar yürümek ister
Ayşe: napıyosun
Ferit:ee içeri gidicez gitmeyelim mi ama sen diyosan ki biraz daha burda kalalım benim canıma minnet(sırıtarak)
Ayşe:(çok beklersin gibi bir mimik yaparak) beraber mi gireceğiz?
Ferit:Niye girmeyecek miyiz
Ayşe:Boşandık biz Ferit evli değiliz artık insanlar şimdi böyle görürse laf söz olur
Ayşe'nin bu söyledikleri karşısında Ferit'in yüzünü bir gülümseme kaplar.
Sanki herkesten gizli saklı aşk yaşayan çocuklar gibi hissetmişti.
Ayşe:O zaman ben gideyim sen de birazdan gel ama hemen gelme tamam mıı?
Ferit: (gülerek) tamam
Ayşe: yaa gülmeeee
Ayşe düğün salonuna girer masaya oturur ve olanları hatırlayınca yüzü kızarır ateşini ölçer gibi yüzünü kontrol edip kimseye belli etmemeye çalışır.
Az sonra Ferit de içeri girer Ayşe nin yanından geçerken bi bakış atar.
Ama Ayşe utanmaktan hemen yüzünü geri çevirir.
Ferit abisi yengesi ve yeğeninin olduğu masaya oturur.
Sinan:Oğlum nerdesin lan sen
Ferit:Buradayım işte abi
Sinan:oğlum misafir getiriyorsun kızla ilgilenmiyorsun bile lann
Ferit:ben tamamen unuttum ya nerede Tanem
Sinan Ferit'in söylediklerini alaycı bir şekilde tekrar eder ve konuşmaya devam eder
Sinan:Kıza telefon geldi seni de göremeyince acil gitmem lazım siz Ferit'e söylersiniz dedi kalktı gitti.
Ferit telefonuna bakar.
Ferit:Aramış kaç defa ayıp oldu kıza
Sinan:Ya sen şimdi onu bunu boşver de naptınız
Ferit:(şaşkınlıkla) ney neyi ney yaptık
Sinan:oğlum barıştınız mı lann
Ferit:(gülümseyerek) galibaa
Sinan:barıştınız barıştınız tamam bu işş
Ferit hem mutlu olmuştu hem de abisinin karşısında utanmıştı.
Abisi bunu anlayınca
Siann:gel lan buraya
Diyerek Ferit'in başını şakalaşarak okşadı
Müge ve Leman da konuşulanlara kulak asıp çok sevindiler ve aralarında fısıldaşmaya başladılar.
Ayşe de bir yandan o masayı süzüyor ve Ferit'in anlattığını anlamıştı.
Bir anda Ferit kendine çeki düzen verip özgüvenli bir şekilde oturmaya başladı.
Sürekli Ayşe'yi süzüyordu.
Göz göze geldiler ve Ferit gülümseyerek göz attı Ayşe hemen başını çevirdi ve etrafını yokladı sanki herkes onları izliyor gibi hissetmişti Ferit e döndü başını yana yatırdı (napıyosun yaa bu kadar kişinin içinde der gibi)
Ferit Ayşe nin bu utanmalarından çok hoşlanıyordu ve sürekli devam ediyordu.
Ayşe oturduğu yerden kalkıp Vedia nın yanına gider.
Ayşe:Vedia abla
Vedia:Canımm
Ayşe Zeytin'e yönelerek
Ayşe:Zeytincim nasılsın
Zeytin gülümser ve Ayşe yanına oturup başını okşar.
Sinan:eee hadi şu altını da takalım artık.
Ferit:haaa takı vardı demi tamamen aklımdan çıkmış hadi gidip takalım.
Sinan:He heee biz sende akıl aramıyoz zaten bu saatten sonra sen de aramasan iyi edersin.
Ferit:(gülerek) hadi abi hadi hadi hadi önden
Beraber zeytin in yanına doğru giderler.
Ayşe hemen olduğu yerden kalkıp kenara geçer.
Sinan:e biz de şu emanetimizi verelim.
Vedia:yaa Sinancığım ne gerek vardı Allah aşkına yabancı mıyız bizz?
Sinan:olsun yaa adettendirr hem Zeytin de artık bizim çocuğumuz sayılır.
Ferit:Evet bu küçük adam bizim evimizin erkek adamı oldu artık yaa hııı de mi Zeytin?
Zeytin onaylamak için başını sallar.
Vedia ve Sinan konuşmaya devam ederken Ferit Ayşe'nin yanına geçer ve koluyla Ayşe nin belini sarar.
Ayşe şaşkınlıkla Ferit'in ellerini çekip bir adım uzaklaşır.
Sinan ve Vedia konuşurken aradan Sinan çıkar ve
Sinan: de mi Ferit
Ferit Ayşeden gözlerini ayırıp
Ferit: hıı ııı evet evet
Sinan gözleriyle sinsi sinsi ferit e bakıp başını sallar(ulan oğlum der gibi).
Ferit bu defa Ayşe'nin kolunda işaret parmağını gezdirerek kulağına çok özledim diye fısıldar
Ferit:çok özledim
Ayşe yavaşça yüzünü Ferit' e doğru çevirir ve aşkla birbirlerine gülümseyerek bakarlar.
