🥀គំនុំត្រកូលចន🍃

EP08:ការដាក់ទណ្ឌកម្ម🔞

«ហុឹក!ចេញទៅ»
«ឯងយំ?ហឹស៎ៗ..គិតថាយើងអាណិតឬ?» ក្រោយពីបន្លឺហើយ នាយក្រាស់ក៏បន្តការលូកលាន់ រាងកាយដ៏ល្អឥតខ្ចោះមួយនេះបន្តទៀត។ ខ្លួនគេក៏មិនដឹងដូចគ្នាថា មិចក៏ឱ្យតែបានប៉ះពាល់រាងកាយ មួយនេះហើយគេតែងតែមានចំណង់ខាងតណ្ហាភ្លាមៗ។
«ហុឹក! អា៎~ អាស៎! កុំអឹស៎ខាំអី..វា..អាស៎..ស្នាម..អាស៎»
«អឹម!!ខ្លួនឯងពង្វក់យើងខ្លាំងណាស់ សឺត! » នាយក្រាស់ ជុងគុកបានស្ញើចសរសើរនិងរាងកាយរបស់នាយតូច មែនហើយកាយមួយនេះពិតជាល្អលើសពីបាករគិតរបស់ខ្លួនទៀតបើដឹងថាបែបនេះគេច្បាស់ជាធ្វើវាយូរណាស់ហើយ។
«អា៎! អាស៎» ភ្លេចខ្លួនតែមួយភ្លេតសោះមិនដឹងជាជុងគុកទៅក្រោមតាំងពីពេលណានោះទេ ហើយបានធ្វើឱ្យ ថេយ៉ុង មានក្ដីសុខមួយពេលទៀតផងដែល។
«អាស៎..អា៎ៗ..ឆាប់..អាស៎..ធ្វើវាទៅ..ខ្ញុំទ្រលេងបាបហើយ..អាស៎ៗ»មែនហើយគេសឹងតែផ្ទុះចេញមកទៅគេទ្រាំលេងបានពិតមែន។នាយក្រាស់គ្រាន់តែឮបែបនេះភ្លាមក៏ញញឹមចុងមាត់បែបអ្នកមានព្រៀប មែនហើយគេពិតជាមានមោទនភាពលើកខ្លួនគេណាស់ដែលគេធ្វើឱ្យនាយតូចមាត់រឹងមកជាទន់ហើយអង្វរគេឱ្យធ្វើវា។
«បាន!ក្មេងតូច»គ្រាន់តែបញ្ចប់ការឆ្លើយភ្លាមនាយក្រាស់បានសូកដំបងសាច់របស់ខ្លួនចូលទៅក្នុងរូងតូចចង្អៀតរបស់នាយតូចដោយសន្សឹមៗ។
«អា៎~ឈ..ឈឺណាស់ហ្ហឹក..ដកវាចេញទៅហ្ហឹក»
«ជុកៗៗ..សូ~~ទ្រាំបន្តិចណាវាចូលបានពាក់កណ្ដាលហើយជិតដល់គោលដៅហើយអឹស៎!!» ជុងគុកនាយបានដាក់មួយភឹបដល់គល់ធ្វើឱ្យ នាយតូចត្រូវចំហមាត់ដោយសារតែវាអួលដល់ដាក់គេជ្រៀបទឹកភ្នែកមកតាមកន្ទុយភ្នែកមកទៅហើយ។
«អាស៎!..មនុស្ស..ឆ្គួត..អា៎..លោកមិនចេះថ្មមទេឬយ៉ាងមិច?» ថេយ៉ុងបង្ហើបសម្លេងជេរតិចៗដោយមិនឱ្យ ជុងគុកឮឡើយប៉ុន្តែគេក៏ចោទសួរទៅជុងគុក ព្រោះថាវាជាការពិតគេមិនចេះថ្មមទេឬ? នេះគេឈឺខ្លាំងណាស់ដូចយកកាំបិទមកចាក់ចំកណ្តាលយ៉ាងអ៊ីចឹង!
«អឹស៎..កុំមាត់ច្រើនពេកចាំតែស្រួលទៅ..ហៅឈ្មោះយើងដឹងទេក្មេងតូច»បន្លឺពាក្យពេចន៍ចប់ភ្លាម នាយក្រាស់ក៏សម្រុកយកដោយមិនគិតនាយតូចនោះទេថាគេយ៉ាងមិច។
«អាស៎ៗ..ហ្ហឹកៗឈប់ទៅ..អាស៎ៗ..ហ្ហឹកៗ» ពេលនេះនាយតូចពិតជាឈឺខ្លាំងណាស់ព្រោះតែនេះជាលើកដំបូងប៉ុន្តែអ្នកជាដៃគូរបែរជាមិនថ្នាក់ថ្មមទាល់តែសោះ។ ដូចជាពេលនេះអ៊ិចឹងជុងគុកមើលទៅដូចជាបិសាចយ៉ាងអ៊ិចឹងនាយមិនខ្វិលអ្វីទាំងអស់ព្រោះតែពេលនេះនាយដឹងតែម៉្យាងនោះទេគឺ"ស្រួល"នាយសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ដែល ឃើញនាយតូចវេទនាបែបនេះនោះ។
បន្តិចក្រោយមកនាយក្រាស់ក៏បានឹកឃើញរបស់ម៉្យាងដែលនៅក្នុងថតតុនាយចេះភ្លេចរបស់សំខាន់ទៅរួចដែល។ ជុងគុក ឈប់បន្តិចរួមទាំងញញឹមគេមមាត់បែបលាក់គំនួចរួចក៏បំរាស់ចុះពីលើគ្រេទៅបើថតតុធ្វើការយករបស់ម៉្យាងចេញមក។ ព្រះអើយ!!វាជាច្រវាក់និងខ្សែតែគេប្រើវាក្នុងការធ្វើរឿងលើគ្រេ នេះគេពិតជាជ្រៃផ្សៃណាស់។ ក្មេងទើបតែគ្រប់18ឆ្នាំតែគេបែរជា...!មិនគិតថាព្រៃផ្សៃពេកទេឬ?
«លោ..លោកយកវាមកធ្វើអី?..ហ្ហឹក..កុំប្រាប់ណាថា?» នាយតូចបានបន្លឺដោយញ័របបូមាត់ ព្រោះតែការយំ និងភ័យខ្លាចពេលដែលឃើញភាពព្រៃផ្សៃរបស់នាយក្រាស់ ផ្ទាល់និងភ្នែក។
មិនឆ្លើយតបហ្នឹងសំណួរនាយតូច គេបែបជាទៅចាប់នាយតូចមកដាក់ច្រវ៉ាក់ដៃទាំង2 និងក្បាលគ្រែឯជើងគេក៏ចាប់ហែកចេញពីគ្នាដោយដាក់ច្រវ៉ាក់ជាប់ហ្នឹងគ្រែ។
«អាស៎ៗ..ឈ..ឈប់ទៅ..ហ្ហឹក..អាស៎..ខ្..ខ្ញុំខ្លាចហើយ..អាស៎ៗហ្ហឹក..»បន្ទាប់ពីរៀបចំហើយៗនាយក្រាស់ក៏សូកដំបងខ្លួនហើយក៏សម្រុកយករហូតដល់ មានឈាមមករឹមៗដោយសារតែការដាច់ត្រង់ចំណុចរួមរឹមរបស់នាយតូច។ គេពេលនេះដូចជាបិសាចគ្មានខុសនោះទេ ទាំងកាយវិការគឺ បិសាចក្នុងឋានមនុស្សច្បាស់ណាស់។
«ហុឹក...អាស៎ៗ..បានហើយខ្ញុំខ្លាចហើយៗអាស៎.អា៎..ហុឹក» ថេយ៉ុង អាយុ18ឆ្នាំនៅឆ្នាំនេះ គេទើបតែនិងពេញកម្លោះទេតែគេជាប្រភេទមនុស្សប្រុសដែលទន់ខ្សោយ។ តែគេត្រូវមកទទួលរងទារុណកម្ម ទទួលទោសទាំងដែលគេមិនមែនជាអ្នកសាង។ ត្រូវគេបំពាន់លើរាងកាយ ផ្លូវចិត្ត សតិអារម្មណ៍ នៅពេលនេះគេដូចជាមនុស្សឆ្គួតម្នាក់យ៉ាងចឹង មើលចុះគួរអោយសង្វេគណាស់។
«ហាសហា..ឯងដឹងទេពេលដែលយើងឃើញឯងខ្លាចជាបែបនេះយើងសប្បាយចិត្តណាស់..ហាសហាៗៗ~~» មែនគេសប្បាយចិត្តដែលបានធ្វើបាបក្មេងម្នាក់នេះអោយឈឺចាប់ រាប់រយរាប់ពាន់ដង ច្រើនជាងគេធ្លាប់ឈឺចាប់មកទល់ពេលនេះ។

បានតែបន្តិចទេរាងភ្លាវបន្តិចហើយដោយសារតែខានសរសេរយូរពេក😪♥️
____________________________
TO BE CONTINUED..💕🔞
#ស្រឡាញ់អ្នកអាន♥️
𝐉𝐄𝐎𝐍 𝐉𝐔𝐍𝐆𝐄𝐈𝐈𐤀