ReLIFE: The Plunderer

CHAPTER 18: KYLIE

Nova's POV

I was just counting the flowers on the pond when I saw a blinding light and then I found myself sitting in the dirt.

"What happened?"

Napasinghap ako nang marinig ang sariling boses. Napahawak pa ako sa leeg. Napatingin ako sa kamay at sa paa ko.

"What?"

"Are you... Nova?" Napatingala ako sa babae na nasa harapan ko. Nanlaki ang mata ko nang makita kung sino iyon.

"Mia." Banggit ko sa pangalan niya. 

"Wait, is that you, Kai?"

"What?!" sigaw ko. 

Hinawakan ko ang mukha at ang katawan ko. Natigilan ako nang mahawakan ang dibdib. Napatingin ako doon.

"This is... teenager Kai." Mahina kong sabi bago dahan dahang itinaas ang kamay. "I didn't touched it!" 

"So, you are Nova?" Napatingin ako ulit kay Mia at tumayo.

"Yeah, how did you know me?"

"Kai always calling you when she's touching her pendant."

"I... I see." 

I know this girl. She is Mia, she has the ability called Berserk. She can call the soul living inside one's body.

She's my friend from my past life and she is also part of my league which we search for the plunderer and kill her on sight. I found Kai first, I fell in love and keep her safe from them.

But I never thought Lore Awakener would kill her.

"I never thought Kai would be friends with you."

"Do you know me?"

Imbes na sagutin siya ay mas nabahala ako sa mata ko. Parang namamaaga ito. Nang hawakan ko iyon, naramdaman ko ang pamamasa ng daliri.

"She was crying?"

"Uh, yes. I guess she was upset what Kisaki did to her."

Natigilan ako at naramdaman ko ang panginginig ng kamay ko dahil sa inis. "What did you say? Kisaki?"

"Uh.. yeah, do you know him?" nanghina ang boses ni Mia na para bang natatakot siya sa akin kaya kinalma ko ang sarili at ngumiti sa kanya.

"I do know that bastard. What did he do to Kai?" Malambing kong tanong. Napaatras naman siya. Mukhang natakot ko talaga siya. Bumuntong hininga ako. "Never mind that." 

Whatever it is, I'm going to pay that bastard a visit.

Pinikit ko ang mata ko at pinakiramdaman ang paligid.

A guy, with an Armanian blood.

Dinilat ko ang mata ko at napangisi.

"There you are."

Hinawakan ko ang pendant at ginawa ko itong dalawang blade. Di iyon kasing lakas ng orihinal na blades ko pero kaya ko paring gamitin ito sa abot ng kapangyarihan ko. Hinagis ko ang isa papunta kay Kisaki at napangisi nang maiwasan niya ito sabay na tumingin sa direksyon ko.

-----

Hellios's POV

"Master, you shouldn't go out alone." sabi ni Kisaki nang makasalubong ko siya sa harapan ng training hall. Siya ang totoong Kisaki, ginagamit ko ang pagkakakilanlan niya para matago ko ang sarili ko at para protektahan naman ako nag desisyon si Kisaki na magpanggap bilang ako.

"Lower your voice, someone might hear you."

"I apologize, we were just worried." Napatingin ako sa mga kasama niya. "Where did you go anyway?"