CHAPTER 10: FAILED

10 1 0
                                    


Kai's POV


Kinabukasan ay hindi ko na nakita si Luca, sa rami ba naman ng tao, bat pa kami magkikita ulit?

Pinalinya kami ayun sa class namin. Sampu kaming pinagrupo at isa isang pinapasok sa isang malaking box na naman. Nang nakapasok na kami ay madilim ang lahat at di man lang namin kita ang isat isa.

"The third round is a simple question and answer portion." Rinig naming sabi.

"The question is if you have a chance to defeat the plunderer but in exchange sacrificing all the awakeners, will you still defeat the plunderer?"

"No. Because the hero is the only one who can defeat the plunderer."

"No because awakeners is more important than defeating the Plunderer."

They have different opinion but all of them are just saying one thing. 'No'

But well, except for one. "Yes. awakeners is strong enough to handle themselves. They are not weakling for me to protect. The hero can kill the Plunderer but an ordinary awakener can defeat him."

Napatingin ako sa kaliwa dahil doon nanggaling ang boses. Kahit di ko siya nakikita alam kong malapit lamang siya sa akin.

It's my turn now.

"I will defeat the Plunderer and save everyone because I will be powerful enough to save both."


Lumabas na kami, agad na napapikit ako sa sakit ng aking mata. Masyadong madilim sa loob at ngayon masyadong mainit sa labas. Di ko naman namalayan na may nakabangga ako.

"Oh? Sorry." sabi ko at tiningnan ang lalaki na nakabangga. Napangiti naman ako at di mapigilang yakapin si Luca. "Luca! Hinanap kita!"

"Yeah."Nag iwas naman siya ng tingin. Binitawan ko siya.

"Hinanap mo rin ba ako?" Tanong ko.

"Mmm..." Ngumisi ako at lumayo sa kanya.

"Tapos kana ba sa round three?"Tanong ko. Tumango naman siya. Nag tip-toe naman ako para abutin ang ulo niya. "I know you did great."sabay hagud ko sa ulo niya. Nagulat naman siya at biglang hinawakan ang pulso ko para pigilan ako. "Oh? Sorry." sabay layo ko sa kamay ko.

Awkward lang akong ngumiti. Maybe I got a little to close. Bigla naman niyang hinawakan ang kamay ko.

"I- I'll hold you, so you wont get lose." Sabi niya habang di makatingin sa akin. Napangiti naman ako at hinigpitan ang hawak sa kamay niya.

"Okay!"

There's a lot of people. Tama siya, may chance na mawawala ako rito. Sinundan ko lang kung saan pupunta si Luca habang hawak hawak ang kamay niya. Napatingin naman ako sa kamay naming magkahawak."

Kapag kami ni Nova ang magkahawak kamay ay di talaga siya papayag kung hindi iyon pinagsasalikop.

The first time I saw Nova when I was celebrating my 21th birthday in a beach alone. I was staring at the sunrise when he came up to me asked for my name. No one has been interested in me romantically, that's why I fell for him with the thought of maybe this is the only guy in the world will be interested to a woman who's boring as me.

I never had close friends, Family but Nova changed all that. I never felt alone when he asked me to be his girl. Looking back, I was 22 when he asked me, I was 26 when he asked me for marriage and I was 27 when we died.

He has 6 years to kill me and yet he didn't do it.

"Nova..."

"Huh?"

ReLIFE: The PlundererWhere stories live. Discover now