6.Bölüm

509 33 45
                                    

Emre eve geldiğinde sakince kapıyı çaldı.Hürkan'ın kapıyı açması uzun sürmemişti.

Siyah saçlı çocuk esmeri görünce ilk başta şaşırmıştı.Çünkü saat 17.00'ydi.Hürkan Emre'yi omzundan itti ve yere düşürdü.Emre bunu hakettiğini bildiği için sessiz kalmayı tercih etmişti.

"SABAHTAN BERİ NERDESİN AQ"

Emre doğrulmaya çalıştı ama kafasını fazla sert vurmuştu.Hürkan'a baktı.Onu bu kadar meraklandırmak istememişti,tabi buna mecbur olmasaydı.Bıkkınlık içinde gözlerini devirdi.

"Hürkan,açıklayabilirim...ben..."

Hürkan derin bir iç çekti.Emre'nin söyleyeceği şeyleri her ne kadar merak etse de ona kızgındı.Arkasını dönüp kapıya yöneldi.İçeri girdikten sonra kapıyı kapattı.

Emre de bir yandan Hürkan'dan nasıl özür dilese diye düşünüyor bir yandan da onun, gömleğindeki kan lekesini fark etmediği için Tanrı'ya şükrediyordu.Ayağa kalktı.

(Hazır olun amk,birazdan emreyle heathers ya da maddy sahnesine tanık olacaksınız)

Eve nasıl gireceğim diye düşünürken bir anda anahtarlarının olduğunu hatırladı.Anahtarları cebinden çıkarıp kapıyı açmaya koyuldu.Ama bilin bakalım ne var?

Siyah saçlı çocuk bunu yapacağını bilerek önceden kapının arkasına anahtar takmıştı.Emre artık dayanamadı.Sinir krizi geçiriyordu.Ani bir öfke patlamasıyla kapıya vurdu.

Kapı açılmadı.Bu sefer bağırmaya denedi.Hürkan'ın onu demir kapı ardından duymayacağı belliydi.Yine de şansını denemek istiyordu.

"Hürkan,lütfen kapıyı aç."

Şaşırtıcı bir şekilde Hürkan bunu duymuştu.Kapıyı açıp Emre'nin gözlerine baktı.Katı bir ebevyn gibi kollarını birbirine kavuşturdu.Kaşlarını çattı ve dudaklarını araladı.

"Eğer neler olduğunu hemen anlatmazsan,bu eve bir daha adım atamazsın."

Emre büyük bir çaresizlikle başını öne eğdi.Neler olduğunu ona anlatamayacağı için bahane uydurması gerekiyordu.

"Kanka,ben çok üzgünüm.Sabah babamın yüksek tansiyonu çıkmış,abim de oralarda olmayınca ben gitmek zorunda kaldım."

"Niye anlatmıyosun bana abi?"

"Anlatacak vaktim yoktu ki..."

"Tamam,tamam,herneyse.İçeri geç hemen."

Emre içeri girdikten sonra bir an duraksadı.Şaşkınlıkla arkasını döndü.

"Ne abisi lan?"

Hürkan da dediği şeyi farketti.Gözlerini kaçırdı.Biraz utanmış gibiydi.

"Daha resmi olarak çıkmış sayılmayız.Ayrıca sen de bana daha demin 'kanka' dedin."

Emre sustu,bir şey söylemedi.Bununla sonra ilgilenecekti.

"Herneyse,yemek yiyelim mi?"

Hürkan tam ona sinirlenicekken durdu.Çatık kaşlarıyla hafifçe gülümsedi.

"Olur,tabi yemeği sen yapacaksan."

Emre de gülümsedi.

"Beni hafife alıyorsun 'kanka'"

Hürkan yavaş adımlarla mutfağa gitti.Tarif kitabını çıkardı.Tariflerden birini seçti.

"Bunu yapabilir misin?"

Emre ilk başta tedirgin oldu,çünkü bu tarifi daha önce hiç duymamıştı.

Biz Daha Fazlasıyız (Mengola~)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin