4.Bölüm

564 36 42
                                    

Emre gözlerini kocaman açarak,kararlı ve bir o kadar da aşık adamın gözlerine baktı.İlk defa birisi onu bu kadar sevmiş,bu kadar kıskanmıştı.Ne cevap vereceğini bilmiyordu.Hürkan ise alnını,onun alnına dayamıştı.

"H-hürkan...ben bunu yapamam..."

Hürkan Emre'nin yüzünü avuçlarının içine aldı.

"Neden yapamazsın Emre?Ben senin aşkınla adını bile bilmediğim şarkıları dinlemişken ve adını söylediğimde bile kalbimde bir acı hissediyorken...Sen..."

Emre duyduğu cümlelerle birkaç adım gerilemişti.Böyle bir aşka,böyle bir sevgiye nasıl bir karşılık verilirdi ki.

Kafasını sağa sola salladı ve Hürkan'ın evine gitmesi gerektiğini söyledi.Ama anlaşılan Hürkan bu gece burada kalmakta kararlıydı.Emre de daha fazla ısrar etmedi.Hürkan'ı biliyordu zaten,asla kabul etmezdi gitmeyi.

Daha sonra Hürkan'ın Ömer'i eve çağırdığını  öğrendi.Aslında bir video fikri için eve gelmişti siyah saçlı çocuk.Birkaç saat sonra Ömer geldi.İkisi Hürkan'a tokalaştıktan sonra stüdyoya geçtiler.Stüdyo biraz dağınıktı,yine de ortada halledilemeyecek bir şey yoktu.

Seti hazırladıktan sonra video çekmeye başladılar.Video çekerken esmer çocuk,Hürkan'ın Ömer'e fazla yakın davrandığını farketti.Umursamadı.Hatta bununla dalga bile geçti.Ama yüzü,bir sebep yokken kovulan bir çalışan gibiydi,olayın şokunu atlatamamıştı ve bir şey sinirlerine dokunuyordu.

Video bittikten sonra Emre şekilsiz sincabı evinden kovmakta gecikmedi.Ömer evden kovulmanin sebebini bildiği için hiçbir şey söylemeden kapıdan çıktı.Hürkan ise sırıtıyordu.Emre'nin onu kıskandığını düşünüyordu.

***
Ömer'le Hürkan'ın yakınlaşmaları daha da artmaya başlamıştı.Bu cidden Emre'nin sinirine dokunuyordu.Hürkan'ın ondan başka biriyle takılmasını,başka biriyle bu kadar yakın olmasını kıskanıyordu.Bir gün yine lokantadayken üçü bir masada oturuyorlardı.Yine yemek seçiceklerdi.O sırada Ali geldi.

Yemeklerini yerken çok sessizlerdi.Yemeklerini yedikten sonra sinemaya gitmeye karar verdiler.Emre-Hürkan ayrı bir filme gidicekti,Ali-Ömer ise başka bir filme gidicekti.

Hürkan patlamış mısırı alıp arkasını döndü.Emre ile göz göze gelmemeye çalıştı.Sinema salonunun arkasındaki koltuklardan birine oturdu.Emre de onun peşinden geldi.Sinema salonunda pek fazla kişi yoktu çünkü bugün Pazartesi'ydi.

Film başlarken ikisi de gergindi.Tamamen filme odaklanmaya çalışılıyorlardı.Film bir drama filmiydi.Emre filmi izlerken,o kadar odaklanmıştı ki,Hürkan'ın omzuna kafasını koyduğunu hissetmedi.Hürkan bundan memnundu.Sonra Emre Hürkan'in elini tuttu.

"Seni seviyorum.Benden başka kimsenin sana sahip olmasını istemiyorum."

Emre doğruldu.Hürkan'ın gözlerinin içine baktı.Hürkan ise titriyordu.Şu an elinden gelse Emre'nin vücudundaki her bir zerresine dokunacaktı.Emre elini Hürkan'in yanağına koydu.

"Sadece benim ol Hürkan.Sadece biz olalım.Başka kimse olmasın burada.Sadece biz...Biz..."

Hürkan filmin bitmesini beklemeden Emre'nin kolundan tuttu.Birlikte aşağı indiler.Arabaya binerken Ömer'e haber verdi.

"Biz önden gidiyoruz,haberiniz olsun."

"Oooo kolay gelsin kardeşim."

Hürkan güldü.Ardından telefonu kapatıp arabayı eve doğru sürdü.


Bu seferki biraz kısa oldu ama olsn.Buna da şükür ....

Biz Daha Fazlasıyız (Mengola~)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin