Biz Daha Fazlasıyız (Mengola~)

5.Bölüm

Eve geldiklerinde Hürkan montunu çıkardı,Emre'nin de aynı şeyi yapmasını bekledi.Emre de montunu astığında,onu omzundan tutup duvara yasladı.Sabırsız bir şekilde dudaklarını,esmer çocuğun dudaklarına bastırdı.Geri çekildi.

"Ben sana aşığım Emre.Beni o kadar delirttin ki..."

Emre'nin gözleri Hürkan'ın gözleri ve dudakları arasında gidip geliyordu.En sonunda yakasından tutup dudaklarına yapıştı.Ellerini tişörtün içine soktu.Hürkan'ın sırtını okşarken siyah saçlı çocuk onun saçlarına dokundu.Dilini Emre'nin ağzında gezdirmeye başladı.Bu sırada Emre de onun dilini emiyordu.Kendilerini yatak odasına attılar.

Hürkan Emre'yi sert bir şekilde yatağa itip,soyunmaya başladı.Tişörtünü çıkardığında Emre bir parmağını göğsünden aşağı doğru yavaşça kaydırdı.Hürkan hissettiği soğukluk ve artan libidonun etkisiyle ufak bir ses çıkardı.

"Ah Emre"

(Gerisi Mentor'un kanalında)

Emre gülümsedi.Elini daha da aşağı indirip,alt kısmı okşadı.Hürkan inlemeye başladı.Yüzü kızarıyordu.Derisinin yandığını hissetti.Emre'ye doğru eğilip, dudaklarını onun boyuna bastırdı.Bir yandan da elleriyle,Emre'nin vücudunu okşamaya başladı.Sonunda esmer çocuk dayanamadı ve tişörtünü çıkardı.Hürkan dudaklarıyla yumuşak bir şekilde,Emre'nin vücudunu öpmeye başladı.Aşağı doğru yavaşça indiğinde Emre'nin pantalonunu ve boxerını sıyırdı.

Emre ise gözlerini kapatmış,hızlı hızlı nefes alıp veriyordu.Hürkan onun bacaklarını açtı.Dilini tam olarak olması gerektiği gibi konumlandırdı.Yalamaya başladı.Emre ise ufak ufak iniltiler çıkarıyordu.Hürkan Emre'nin hazır olduğuna karar verdi.İlk başta Emre'ye hafifçe sürtundu,daha sonra içine girdi.Bir eli Emre'nin saçlarını okşarken diğer eli de Emre'ye mastürbasyon yapmakla meşguldü.Hızlı bir şekilde gelgit yapmaya başladı.İkisi de boşaldıklarında,Hürkan Emre'nin üstüne yığıldı.Emre kollarını Hürkan'ın belini sardı.Siyah saçlı çocuksa gülümsedi.Şu an tam da olmak istediği yerdeydi.

"Hürkan,ben senden hoşlanıyorum."

Hürkan kafasını kaldırıp Emre'ye baktı.Onun yüzünü inceledi.Bu çaresiz,yorgun bir yüzdü.Hürkan bir elini Emre'nin yanağına koydu yavaşça.Ona sarılmak istedi,bütün endişelerini dinlemek,onun gözyaşlarına sahip olmak istedi.Yaklaşıp hafifçe dudaklarını öptü.Gülümsedi.

"Biliyorum..."

Dudaklarını büzdu.Birazdan söyeleyeceği şey için tereddüt etti.

"Biliyorum...sevgilim?"

Emre derin bir iç çekti.Hürkan onu yoruyordu.Her şeyiyle hem de...Gözlerini kapatıp kendini sessizliğe bıraktı.Yaklaşık bir 15 dakika öylece durdular.

***
Hürkan cama vuran güneş ışıklarıyla gözlerini açmaya hazırlanırken,yanında Emre'nin olmadığını farketti.Bunu sorgulamadı,büyük ihtimalle mutfaktadır diye düşündü.Ama sonra içini bir korku kapladı.Yataktan aceleyle kalkıp mutfağa gitti.Orada hiç kimse yoktu.Sadece sessiz,boşmuş gibi hissettiren bir gıda deposu vardı.Derken masanın üzerinde kısa bir not buldu.

Bir işim var,o yüzden gidiyorum.Saat 13.00 gibi eve dönerim.

Sonda da küçük bir gülümseme vardı.Hürkan tabi ki de durmadı.Merakına yenik düşüp telefonu aldı.Emre için endişeleniyordu.Ama endişelenecek önemli bir şey var mıydı ki ortada?

"Alo?"

"Nerdesin amk,sabah sabah nereye gittin?"

"Benim için mi endişelendin?"

Hürkan telefonun arkasındaki kişinin sırıttığını biliyordu.Sinirden gülmeye başladı.

"Emre,şaka yapmayı bırak,ciddi bir şey soruyorum burada."

"Olm ailevi konular işte,niye kurcaliyosun?"

"Ee beni de çağırsayd-"

"Olmaz,kapatmam lazım,görüşürüz."

"Emr-"

Telefon kapandı.