Biz Daha Fazlasıyız (Mengola~)

2.Bölüm

Bu seks olayından sonra 2 hafta geçmişti.Emre koltukta uzanmış,boş gözlerle tavana bakıyordu.İçinde sanki gün yüzüne çıkmayı bekleyen garip bir his vardı.İç çekti.Koltuktan doğruldu.Elini tam kumandaya uzatıcakken telefonu çaldı.Kaan arıyordu.Emre telefonu alıp açtı.

"Noldu abi?"

"Emre bişi söylicem ya,çok sıkıldım.Hadi ekibi çağıralım da birkaç video çekelim."

Esmer çocuk bir süre düşündü.Bu onun için iyi bir fikirdi;en azından biraz kafa dağıtabilecekti.

"Oluur."

Telefonun arkasındaki kişi sevinç çığlıkları attı.Yumruğunu havaya kaldırdı.

"YES BE,AFERN."

Emre Kaan'ın bu tepkisine gülümsedi.Telefonu masaya bırakıp,üstünü değiştirdi ve evden çıktı.Arabasıyla Kaan'ın evine doğru yol aldı.

Merdivenlerden çıkarken Hürkan'ın da orada olacağı aklına geldi.Bir anlığına "Eve girsem mi acaba?" diye düşündü.Ama sonra tüm cesaretini toplayıp kapı ziline bastı.

Kapıyı açan kimse olmamıştı.Emre bu duruma şaşırdı.Şimdiye kadar sarışının kapıyı açıp ona sarılması gerekirdi.

Birkaç kez daha kapıyı çaldı.Sonunda biri kapıyı açtı.

"Ah neden bu kadar geç kaldını-"

Kapıyı açan kişi Hürkan'dı.Pizza siparişinin geldiğini düşünmüştü.Emre'yi görünce şaşırdı.Emre de aynı şaşkınlıkla ona bakıyordu.

"Olm,senin burada ne işin var lan?"

İkisi de birbirine garip garip gülümsedi.

"Abi Kaan'ın bir yere gitmesi gerekiyormuş,anahtarları da bana bıraktı."

"Ee içeri almicak mısın beni?"

"Pardon,buyrunuz efendim.Trollerin dolustugu bu kutsal eve hoşgeldiniz."

Hürkan kenara çekilip Emre'ye yol verdi.Emre içeri girince kapıyı kapattı.Birlikte oturma odasına geçtiler.Emre koltuğa oturup bir şeylerin olmasını bekledi.2 haftadır kimseyle buluşmadığı veya konuşmadığı için canı çok sıkkindi.Bu onun gibi neşeli birine göre bir işkenceydi.

"Sıkıldım amk..."

Hürkan umursamazca telefonuyla ilgilenmeye devam etti.Yüzünün kızardığını ve yandığını hissedebiliyordu.Utangaç bir şekilde arkasına,koltuk tarafına döndü.

Emre ise onun bu tavrına bir iç çekerek karşılık verdi.Daha sonra aklına aralarında yaşanan şeyler geldi.Gözlerini kaçırıp konuşmaya başladı.

"Hürkan,artık konuşabilir miyiz?"

Hürkan bir an tereddüt etti.

"Ne konuşacağız ki?"

"Bak ben..."

Hürkan bir anda Emre'ye dönüp koltuktan doğruldu.Kısa bir süre için bakıştılar.Hürkanın sorgulayıcı bir ifadesi vardı.Emre ise kendini biraz çaresiz hissediyordu.

"Hürkan,ben...aramızda yaşanılan şeylerin,yalnızca cinsel bir zevkten ibaret olduğunu düşünmüyorum.Bence bundan çok daha fazlası var."

Hürkan utangaçlık yapmayı bırakıp Emre'nin yanına gitti.Koltuğa oturup esmer çocuğa biraz daha yaklaştı.Emre yine Hürkan'ın sıcak nefesini hissediyordu.Kendini onu öpmemek için zor tutuyordu.

"Mesela?"dedi Hürkan.Daha da fazla yaklaştı Emre'ye.Emre dayanmak için gözlerini kapatıp,derin bir nefes aldı.

"Hürkan...dur,bunu yapamam."

Hürkan elini Emre'nin yanağına koydu.Burnunu esmer çocuğun yüzüne bastırdı.Kokusunu içine çekti.

"Neyi yapamazsın,Emre?"

Emre yumruklarını sıktı.Vücudunun titrediğini hissediyordu.Sıcakladığını...

"Hürkan..."

Hürkan onu yavaşça öptü.Bu biraz ıslak bir öpücüktü.Bunu yaparken ellerini Emre'nin vücuduna sardı.Emre de ellerini Hürkan'ın göğsüne koydu.Daha sonra ayrıldılar.

"Emre,ben..."

Nefessiz kaldığı için konuşamıyordu,bu sırada telefonu çaldı,arayan Kaan'dı.