Left Outside Alone 'yoonmin' ✔

nineteen

Düz yazı devam edelim biraz <3

Direksiyonu biraz daha sıkı kavradı Yoongi. Kamp alanına gitmek için diğerlerini bekliyordu ama henüz kimse gelmemişti. Sahilde buluşma işi de yattığı için direkt kampa gideceklerdi. Jimin'in kendi arkadaşlarıyla gerçekten tanışması gerekiyordu artık, yine de ufak tefek endişeleri yok değildi. Emindi ki Jin yine kırıcı konuşacaktı ve Jimin oldukça hassastı. Gerçi onun hassaslığını bile bile kaç kez onu üzdüğünü de unutmuyordu.

'Uh..Henüz kimse gelmemiş.'

Ön kapıyı açıp yavaşça yerleşen Jimin'e döndü hemen. Kucağında  sırt çantası vardı ama içi neredeyse boş gibi duruyordu. Alnına düşen saçlarını çekip Yoongi ile göz teması kurdu hemen, hava karardığı için pek net göremese de yine bandanasını takmıştı; daha doğrusu Jimin'in onda kalan bandanasını.

Yoongi konuşma gereksinimi duymadan Jimin'e sarıldı. Boynuna dolanan kollar ile gülümsemesi genişlemişti. Burnunu Jimin'in boynuna sürtüp kokusunu içine çekti.

'İyi ki buradasın.'

Jimin gülümseyerek geri çekildiğinde Yoongi kaşlarını çattı. Ayrılmaları hoşuna gitmemişti.

'Henüz dün hislerini söylemiş biri olarak beni çok sevdiğini düşüneceğim.'

Yoongi'nin gözlerini Jimin'den çekip yola çevirdi. Böyle konuşması hoşuna gitmemişti ayrıca sinirlendiğini de hissediyordu.

'Her ne kadar sana kötü davranmış olsam da sebeplerim vardı. Bunları dün konuştuk zannediyordum.'

'Sinirlenmen için söylemedim Yoongi. Sadece biliyorsun...Her şey çok hızlı gelişiyor. Beni gerçekten seviyor musun yoksa basit bir hoşlantı mı algılayamıyorum. Hafta sonundan önce okuldayken beni istemediğini açıkça söylemiştim ama şimdi-'

'Jimin yeter.'

Yoongi'nin yine buz gibi sesi geri gelmişti. Jimin duraksadı ama yine kalbinin kırıldığını hissediyordu. Henüz çok başındalardı ama hep böyle mi olurdu ilişkileri? Yoongi bir gün sever bir gün kırar mıydı? Sessizliğini korudu ve sırt çantasını düzeltti. Emniyet kemerini takarken göz ucuyla Yoongi'ye baktığında dışarıya baktığını gördü. Bir şey söylemesi gerekmez miydi tam şu an? Dün hislerini bir şarkıyla bile olsa kendisine açmıştı ama bugün yine bambaşka bir Yoongi vardı karşısında.

'Buram buram gay kokan arabaya gelmiş bulunmaktayım. Kamp alanında görüşürüz bebeğim.'

Seokjin'in telefonu kapatması ve arabaya binmesi bir olmuştu. Elindeki kol çantasını arkaya fırlatıp öne eğildi. Gülerek konuşsa da iğnelemekten asla geri kalmamıştı.

'Selam gençler nasıl gidiyor eziklemek?'

Yoongi'nin direksiyonu tutan eli gerildiğinde ani bir hareketle arkasına döndü.

'O kelimeyi bir kez daha söylersen hiç hoş şeyler yaşamayacağız Kim Seokjin.'

'Şakaydı sakin ol aptal.'

Seokjin bu tepkiyi beklemediğini belli edercesine kaşlarını çatarak konuştu ve geri yaslandı. Jimin hiçbir şey söylemiyordu ve sadece dışarıya bakıyordu. Alıştığı kelimeler her ne kadar değiştiğini düşünse de kendisiyle geliyordu işte.