Kalmadı... Hiç umudum kalmadı artık... Hayallerim,okuduklarım , yazdıklarım ... Hepsi saçma geliyor artık ... Bir kere heves ettim... İlk olumsuzlukla , kırıldım ama pes etmedim... Hevesim kalmadı... Ne yanımda olan birisi ,ne de arkamda olan birisi vardı... Kalmadı... Kalmadı hayat ! Hiç umudum kalmadı! Kırıldım hayat ! Cam mıydım ben? Neden herkes beni kırıyordu? Neden kimse destek olmuyor da iki daha vuruyordu? Kalmadı hayat! Sen de yoksun! ... Hiç bir desteğim kalmadı... Umutsu bir vak'a gibiyim artık... Bilmiyorum hayat! ... Derin iç çekişlerim ne zaman bitecek bilmiyorum! Gözlerim ne zaman kuruyacak? Tam iyileştim derken ,yeniden nefrete büründüm hayat! Keşke, seninle hiç tanışmasaydım hayat!...
