Sözüm Sana.

yirmi

Pazartesi. Aynı gün öğle saatleri.

Ayten Alpman - Tek Başına.

•

Odasının yatağında oturmuş buluşma saatinin gelmesini bekliyordu toprak. Heyecanla tırnağının etlerini ısırırken kanatınca aniden küfredip ayağa kalktı. Komodinden aldığı peçeteyi kanayan yere tampon yaparken, çantasının içinden yarabandını çıkarmaya çalıştı tek eliyle.

O sırada yataktaki telefonuna gelen mesaj sesiyle telefonuna baktı. Boşverip işini halletmeye çalıştı. Çıkardığında zorlukla taktı, sızlayan parmağına karşı yüzünü buruşturdu.

Art arda gelen mesaj sesleriyle oflayarak hızlıca yatağa attı kendini. Eline telefonunu alıp ekranı açtı, mesaj atan kişiyi gördüğünde sırıttı.

çocuk: bal.(15.18)

çocuk: çok özledim.(15.18)

çocuk: napıyorsun şuan?(15.19)

çocuk: neden mesajıma bakmıyorsun?(15.20)

çocuk: mesajıma bakar mısın lütfen.(15.21)

bal çevrimiçi.

Görüldü.

bal yazıyor...

çocuk yazıyor...

çocuk: neden mesajıma bakmadın ki ben seni çok özlemiştim.(15.22)

Görüldü.

bal yazıyor...

çocuk: bir şey mi oldu?

çocuk: benimle konuşmak istemiyor musun?

çocuk: seni rahatsız mı ediyorum toprak?

Görüldü.

bal yazıyor...

çocuk: öyleyse lütfen söyler misin?

Görüldü.

bal yazıyor...

çocuk: aptal aşık gibi davrandığım için sözlerini benden esirgemiyorsun değil mi?

Görüldü.

çocuk: lütfen yapma öyle bir şey.

bal yazıyor...

çocuk: bak ben o zaman çok üzülürüm.

çocuk: bana karşı dürüst olabilirsin her zaman.

bal: ya dur bi.

Görüldü.

bal: çıldıracağım bir dur bir izin ver.

Görüldü.

bal: soluklan bir amına-|

bal: soluklan bir amın-|

bal: soluklan bir a-|

bal: soluklan bir.

çocuk: ama şey bir şey yazmadın ki sen.

çocuk: hem ben baktım kaçırmış mıyım diye yok yazmamışsın yani.

çocuk: yazsan o kadar yazmazdım ki.

bal: izin vermiyorsun ki konuşayım oğlum.(15.25)

bal: bir motorun soğusun değil mi?

çocuk yazıyor...

bal: bebeğim biraz izin ver kendine.

Görüldü.