5ခု
Zaw
ဝမ္အိမ္ေတာ္ရဲ႕ဒုတိယသခင္ေလးအေဆာင္၌ျဖစ္သည္။ပိုင္မုဟန္ကထိုင္ခုံမွာထိုင္ၿပီးအေတြးမ်ားေနတယ္။သူမကဝမ္အိမ္ေတာ္ရဲ႕စည္းစိမ္ေတြကိုတပ္မက္ၿပီးဝမ္ရိယြမ္နဲ႔လက္ထက္ခဲ့တာ။သို႔ေပမဲ့သူမေယာက်ာ္းကအသုံးမက်ဘူး။အားအားရွိဘာမဟုတ္တဲ့စာေတြပဲလိုက္သင္ေနတယ္။ဝမ္ရိေပၚကအိမ္ေတာ္ကိုဆက္ခံေတာ့မွာသူမ မေက်နပ္ႏိုင္ဘူး။အထင္ႀကီးၿပီးယူခဲ့တဲ့ေယာက်ာ္းကလဲအသုံးမက်ဘူး။အစထဲကဝမ္ရိေပၚကိုယူခဲ့ရမွာ။သခင္မႀကီးရဲ႕ယုံၾကည္မႈကိုအရယူပါတယ္ဆိုမွဟိုအေကာင္အခုမွေရာက္တဲ့ေရွာင္က်န႔္ကသူ႔ထက္သာေနတာ။ေတြ႕ၾကေသးတာေပါ့ဝမ္အိမ္ေတာ္ရဲ႕ပန္းထိုးၿပိဳင္ပြဲကနီးလာၿပီးအဲ့ပြဲမွာသူအႏိုင္ရမွျဖစ္မယ္။
"မုဟန္.ဘာေတြေတြးေနတာလဲထမင္းစားၿပီးၿပီလား"
ေတြးေနတုန္းခုမွျပန္လာတဲ့သုံးစားမရတဲ့ေယာက်ာ္း
"မစားရေသးဘူး"
"ေမာင့္ကိုေစာင့္ေနတာလားမုဟန္ရယ္ဆာေနရင္စားလိုက္တာမဟုဘူးအဆာလြန္ၿပီးဒုကၡေရာက္မွာေပါ့"
"အားအားယားယားေတာ္ရွင့္ကိုေစာင့္စရာလားစိတ္ညစ္လို႔မစားတာ"
ပိုင္မုဟန္ရဲ႕မ်က္ေစာင္းခ်ီၿပီးေျပာတဲ့စကားေၾကာင့္ဝမ္ရိယြမ္ထိပ္ျပာသြားသည္။
"ဘာလို႔စိတ္ညစ္တာလဲဘယ္သူလုပ္တာလဲ"
"ဘယ္သူလုပ္ရမလဲ..ရွင္ေလ..အသုံးမက်တဲ့ေယာက်ာ္းအဲ့ဒီအေရးမပါတဲ့စာေတြပဲသင္ေနဝမ္ရိေပၚကအိမ္ေတာ္တစ္ခုလုံးကိုလက္ဝါးႀကီးအုပ္ေတာ့မွာရွင္သိရဲ႕လား"
"မုဟန္ရယ္..ရိေပၚကအရည္အခ်င္းရွိတဲ့"
"ေတာ္စမ္းပါ..ဟုတ္တယ္ဝမ္ရိေပၚကအရည္အခ်င္းရွိတယ္ရွင့္ကိုလဲအျဖစ္ရွိမယ္ထင္ၿပီးကြၽန္မယူခဲ့တာယူၿပီးမွေနာင္တရတယ္ရွင္ကရွင့္ညီေလာက္ေတာင္သုံးစားမရဘူးဒီလိုမွန္းသိရင္အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ဝမ္ရိေပၚကိုပဲယူခဲ့တယ္"
"မုဟန္!!!"
ဝမ္ရိယြမ္ကေဒါသတႀကီးေအာ္တယ္။
"မင္း..မင္းကြာ..ငါဒီအလုပ္ကိုလုပ္တယ္ဆိုတာကျမတ္ႏိုးလို႔ငါ့ေၾကာင့္အနာဂတ္မွာႏိုင္ငံ့ရတနာေကာင္းေလးေတြထြန္းကားလာတာၾကည့္ၿပီးေျပာမျပတတ္ေလာက္ေအာင္ပိတိျဖစ္လို႔ငါလုပ္ေနတာ..မင္းကိုလဲလက္ထက္ၿပီးထဲကအခုခ်ိန္ထိလိုေလေသးမရွိေအာင္ျပည့္ျပည့္စုံစုံထားေပးခဲ့တာပဲ..မင္းမလို႔ဒီလိုစကားမ်ိဳးေျပာထြက္တယ္.."
