KAÇIŞ ( TAŞINDI )

KAÇIŞ 3

Arabaya bindiğimizde ikimizden de ses çıkmıyordu kendimi kötü hissetmiştim arkadaşlarımla vedalaşmak bu kadar kolay mıydı? Son kez umutsuzca kafamı çevirip okula baktığımda 10\ A sınıfının öğrencilerinin camdan el salladıklarını fark ettim. Hızla gülümseyip arabadan indim. Okulun bahçesine doğru koşarken iki elimi de sallamaya başladım. Gözlerim dolup ağlamaya başladığımda bütün sınıfın bahçeye koşuşturduğunu fark ettim.Bir iki adım ilerleyip onların yanıma gelmesini bekledim. Egemen hızla koşup bana sarıldığında ağlamam hızlanmıştı. Sarılışına karşılık verip son kez iç çektim. Bütün arkadaşlarıma sarıldıktan sonra arkamı dönüp tekrar arabaya bindim. Babam tiskinç bir şekilde bakarken ne olduğunu anlamadan arabayı çalıştırdı. Beni eve bırakıp iş yerine gideceğini söyledi. Başımla onaylayıp odama çıkıp kendimi yatağa attım. Kafamı düşünceler sarmaya başladı.Biz ne zaman bu hale geldik? Hayat mı bize acımasız davrandı yoksa biz mi ona? neyin bedelini ödüyorduk biz ? Çantamdan kulaklığı çıkarıp müzik dinlemeye başladım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım. Duyduğum sesle gözlerimi aralayıp yataktan kalktım. Birisi kapıyı yumrukluyordu.

-Baba ??

-"Aç kapıyı Luna " babamın boğuk gelen sesiyle sarhoş olduğunu anladım. Hızla kapıyı açıp geri çekildim. Ben babamı hiç bu böyle görmemiştim. Korkunun verdiği histen dolayı kekelememi önlemeye çalışarak bana bakan babama döndüm. Mor göz altları, dağılmış saçları ve alkola bulanmış kokusuyla tam bir ayyaşa benzemişti.

-"Hazırlan gidiyoruz." babama anlamayan bakışlar atarken o bunları suratıma tükürür gibi söylemişti.

- Ne-nereye?

-Soru sorma hazırlan.

başımı onaylarcasına sallayıp dolabıma doğru adım attım. Siyah kot pantolon üzerine gömlek ve kazak giydikten sonra paltomu çekerek saçlarımı yapmak için banyoya yürüdüm. Nereye gidiyorduk acaba? Çantamı alıp aşağı indim.

Arkadaşlar biraz geç oldu ama bir kaç nedenden dolayı yeni bölümü yazamadık. :D hikaye şimdi başlıyor işte.