KAÇIŞ ( TAŞINDI )

KAÇIŞ 5

Çocuğu yerde bırakıp alt kata, localara koşmaya başladım. Topukluların izin verdiği kadarıyla. Müzik sesinden kulaklarım çınlıyordu adeta. Ellerimi kulaklarıma bastırıp koşmaktan acıyan boğazımın acısını dindirmek için barmenden bir bardak su istedim. Barmen beni tanımadığını belli eden bakışlarla süzdükten sonra bardağı önüme koydu ve tezgaha yaslandı.
- Hoşgeldin, yenisin galiba? Diyerek gözlerimin içine daha odaklı baktı.
- Hım diye mırıldanarak umursamaz bir şekilde başımı sakladım.
- Hadi o zaman " masa 4 " diyerek gideceğim masayı gösterdi. Hiçbirşey söylemeden istemeye istemeye masaya doğru ilerledim. Ellerim titrerken gözlerim dolmaya başladı.
Neredesin Baba?
Masaya oturup korkak gözlerle etrafın incelerken yanımda ki hareketlilikle başımı çevirdim. Yanıma oturan orta yaşlı adamı görünce iyice korkmaya başlamıştım. Dolan gözlerimden bir kaç gözyaşı süzüldü yanaklarıma. Adam iyice yanıma yaklaşıp sinsice gülümsedi. Bense yerime sinmiş adeta ölümü bekliyordum.
- Ooo bebeğim yenisin galiba buralarda ilk defa görüyorum senin gibi çıtırı..
Adam o iğrenç ellerini bedenime sürerken tüm gücünü toplayıp
- Dokunma bana!
Diye bağırdım. Bağırdım fakat beni umursayan kimse yoktu.
- Bu kadar çılgınlık yeter bebeğim hadi sen 3 numaraya çık, ben paranı ödeyip geliyorum.
Dünya üzerinde ki en iğrenç gülümsemeyi sergileyip gitti. Hızlı adımlarla asansöre bindim, aynanın önünde ki demire yaslanıp derin bir nefes aldım.
Allah'ım yalvarırım beni buradan kurtar..
3. Katın düğmesine basıp asansörün hareket etmesini bekledim..
2. Kata çıktığım da birden kapı açılıp büyük bir sesle yere birisi yığıldı. Eğilip kim olduğuna baktığımda beni öpen o sarhoş çocuk olduğunu fark ettim. Ben ona bakmaya devam ederken o kendine gelmeye çalışır bir şekilde " sıfıra bas " diye bağırdı. Ben tuşlardan sıfıra basarken o hala yerde yatıyordu. Asansörün kapısı tekrar kapandığında diz çöküp yerdeki çocuğu kaldırmak istediğimde ayaklarıma doğru öğürüp kusmaya başladığını fark ettim. Çığlık atarak yerimden fırladım. Çocuk hafif mayhoş bir şekilde kahkaha atarak yerinden kalkmaya çalıştı. Tiksinmeyi bir kenara iterek yardım ettim. Ayağa kalktığında kısa bir süre gözlerime bakıp " özür dilerim" diye fısıldadı.
Demek ki bu dünyada da hala güzel bir kaç şey var.
Hafiften gülümseyip başımı eğdiğimdr kapı açıldı. Kolunu omzuma atıp nereyr geldiğimizi anlamaya çalıştığımda bodrum katta olduğumuzu fark ettim. Asansörden çıkıp karanlık tarafa yürümeye başladık. Topuklularla zar zor yürümeye çalışırken bir yandan da omzumu kendi tarlası gibi kullanan çocuğun gösterdiği kapıya doğru ilerliyorduk. Kapıyı açtığımda çocuğu odanın ortasında ki yatağa yatıracağım sırada kolumdan tutup benide yanına çekti. Ben şaşkınlıktan ne yapacağımı bilemez bir haldeyken kolunu belime sarıp kafasını boynuma gömdü. Sanırım uyuya kaldı...
******
Merhaba arkadaşlar yeni bir bölüm ile buradayız tekrar..
Ayrıca birazdan yazarlarımızı tanıyalım bölümü yayınlanacak bilginiz olsun.. ♥