Salamm❣︎
Aslında bu kurguyu eğlenmek amaçlı yazmak için başlamıştım ama sonra kendi kendime 'Ya Lils, saçmalama. Güzel gidiyor. Eğlenerek yazarsan okuyucular da eğlenirler.' Dedim. Yani bu kurgu biraz dram ve çokça komiklik içerecek.
İyi okumalar❤︎
❥︎❥︎❥︎❥︎
Güm güm, güm güm, güm güm.
Kalbim hiç olmadığı kadar hızlı atarken arkamdaki adım sesleri bana daha da çok yaklaşıyordu. Issız yolda, karanlıkta, ne kadar gidebileceğimi bilmeden koşuyordum.
Ne olmuştu bu adama be?!
Bir anda kolumdan çekilmem ile ağzımdan bir çığlık kaçtı. Bir eli kolumu tutarken gecenin karanlığında bu ıssız yolda öleceğimi bilmek gözlerimi dolduruyordu.
Hayır, ölmek için çok gençtim!
Daha babamı bu tembelliklerimle delirtecek, annemin dolmalarından yiyecek ve abimin sap kalıp yalnız ölmesini görecektim.
Diğer eli boynuma yönelecekken bir motor sesi duyuldu. Gözlerimi kamaştıran ışık motor sesi durduğunda bir anda sönmüştü. Arabadan bir adet Aslan ve Barış çıktığında kalbim hızlandı. Aslan kaşları çatık bir biçimde beni tutan adama öldürecekmiş gibi bakıyordu.
"Bırak onu."
Aslan'ın buz gibi sesi sessizliği bozdu. Tony denen adam kolumdaki elini sıklaştırdı. Bakışlarım Barış'a kaydığında belindeki silahı tutmuş tetikte bekliyordu.
Gözlerim büyüdü. Onu öldürecek miydi? Buna izin veremezdim. Beni tutan bu adamın hastalıklı bir beyni olduğu tavırlarından belli oluyordu.
Tam ağzımı açmış konuşacakken bir silah sesi duyuldu. Yerimde zıplayıp kenara çekildim. Arkamdaki bedenden acı bir inilti yükseldi. Hızla ona döndüm.
"Onu vurdun... Lan! Neden vurdun onu? Ya ölürse?"
Barış, affallamış bakışları ile bakarken Tony'e doğru eğildim. Neyseki kurşun omzuna denk gelmişti.
"Seni öldürebilirdi. Neden onu koruyorsun şimdi?"
Ters bakışlarımı Aslan'a yönelttim. Beni öldürebilirdi, evet, ama o da bir insandı sonuçta. Bu yaralı adam katil olsa bile bunun bir cezası vardı zaten. Hem Barış'ın katil olma ihtimali tüylerimi ürpertiyordu.
"Öldürebilirdi. Ama onunla ilgili merak ettiğim şeyler var. Bence bu koca adamın çok büyük sorunları var."
Söylediklerime karşı Aslan birkaç saniye duraksadı. Düşünceli yüz ifadesi ile yanımıza geldi. Bakışları yerde acı ile inleyen adamda dolaştı. Ardından Barış'a döndü.
"Gel de arabaya taşıyalım şunu."
Barış hızlı adımlar ile yanımızda bitti. Dikkatli bir şekilde yaralı adamı arka koltuğa koydular. Hemen yanına oturup stresle beklemeye başladım. Aslan ve Barış çok geçmeden öndeki yerlerini aldılar. Aslan arabayı çalıştırıp sessiz yolda sürmeye başlamıştı.
Gözlerim yorgunlukla kapanırken bu yaşadıklarımın bir kabus olmasını diledim...
Kucağa alınmam ile uykulu gözlerimi beni taşıyan kişiye çevirdim. Aslan'ın bakışları karşıdayken benim hareketlenmem ile kafasını eğip baktı. Uykulu halimle kafamı göğsüne yasladım.
Ve kendimi tekrardan karanlığa bıraktım.
❥︎❥︎❥︎❥︎
Gözlerimi açtığımda yatağımdaydım. Dün gece beni kucağında taşıyıp yatağa yatıran kişinin Aslan olduğunu hatırlamam ile yanaklarım hafiften pembeleşmişlerdi. Yataktan kalkıp lavaboya girdim. İşlerimi halledip odaya geri döndüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVGİ PAYLAŞTIKÇA GÜZEL / B×B×B
General Fiction"Babana söyle yarın seni istemeye geliyoruz." Aslan'ın bu söylemine karşılık göz devirerek güldüm. "Gelin, gelin ama gelirken emekli bir askerden dayak yiyeceğinizi bilerek gelin." Timuçin, elindeki birayı gökyüzüne kaldırıp, "Kayınbabama se...
