midem kasılıyor. konuşurken, biri bana seslendiği zaman, topluluk içindeyken... çoğu zaman midem kasılıyor. gergin hissediyorum, anksiyetesi olan çoğu kişinin de böyle hissettiğini söylüyorlar. ama benim durumum farklı. anksiyetem değil, nevrastenim var. sinir zaafiyeti de diyorlar. insanlarla konuşmayı çok sevmem, açıkçası biri benimle konuştuğunda tetiklenebiliyorum. sanırsam sanrısal bozukluğum yüzünden... ama yine de 17 yıldır hayattayım, bunlarla yaşamayı öğrendiğimi düşünüyorum.
çocukluğumdan kalan tramvalarla yüzleşmenin nevrasteni ve sanrısal bozukluk durumuma iyi geleceğini söylediklerinden psikolojik destek alıyorum neredeyse 4 yıldır. bir işe yarıyor mu? bilmiyorum. bence yaramıyor. ama yine de devam etmek zorundayım sanırım.
yine psikoloğun bekleme salonunda, randevu saatimi bekliyordum. saat sesi, beni deli ediyor. düzenli ses yapılarından nefret ediyorum. o yüzden evimde hiç saat yok.
tik. tak. tik. tak. saati parçalamak istiyorum. neden bu kadar gürültü yapıyor sanki?
ayaklarımı önüme uzattım iyice, ayakkabılarım dikkatimi çekmişti bir anda. o sırada yanımdaki çocuk ritimli şekilde yere vurmaya başlamıştı, ki bu epey rahatsız ediciydi. dönüp onu öldürmek istedim ama döndüğümde aklımdaki tüm düşünceleri yitirdim.
bir insan bu kadar mükemmel görünemezdi.
_______
02.05.22
hoppa
ŞİMDİ OKUDUĞUN
✓ neurasthénie ⌗ heeseung × sunghoon
Fanfictionkorku; tehlike, acı veya zarar tehdidinin neden olduğu hoş olmayan bir duygudur. [angst, story] ©jadedstilll - 2022 !!, psychological disorder, abuse, homicide, suicide
