CHEYENNE'S POV:
Ano ba talaga 'tong pinasok ko? Well, hindi pala ako nagpasok sa sarili ko dito, napapayag lang ako. -________- Bukas na yung pasukan at wala pa rin ako sa wisyong mag ayos ng gamit. Nakakapanghinayang naman kasi yung dati kong school. Kahit na ba sabihin ko na maraming sira ulo dun eh, mahal ko pa rin yung mga yun. Eh yung sa school ko bukas? ehnemene. But I Need to keep going. I tried to look on the bright side.
"Dahil nga sa loko loko ang mga tao dun, di ako mahihirapan na makuha ang first honor. Bahala na sila sa mga rally nila. Basta ako, keep in track lang sa pag-aaral. Yun lang yun. Di gaya sa dati mong school na patayan ang labanan sa Academics." Paniniguro ko sa sarili ko sa harap ng salamin. Pero sadyang ayaw maniwala nung kalahating utak ko eh. :(( Talagang alam kong di masesave ng flying kick ko ang pambubully ng mga lalaki dun sa mga babae. Natatakot akong baka di ko matolerate at bumalik na naman ako sa panahon ng kabagsikan ko. Tinalo ko pa kasi si Pacquiao sa dami ng napatumba dahil lang sa simpleng, "Hi miss" ng barkada ng kuya ko. Muntik maidemanda si Mama ng mga parents nila. And for my beloved mother's sake, talagang magpapakatino na'ko. But definitely NOT with that school.
"Nak, eto oh, school materials mo. Ano ka ba naman. Fourth year ka na kailangan talaga kami pa bumili ng kailangan mo?" Tae. Ongapala. Ni miski pagbili ng mga notebook at chenes ko sa school di ko pa nagagawa. Nahihiya naman akong sagutin si Mama kasi pabor na yung ginawa niya tapos sasagutin ko pa siya. Kapal naman ng mukha ko nun diba? Kaya kahit kating kati na ang bunganga ko sa pagcorrect sa kanya na nakalimutan ko lang yung gawin, i just zipped my mouth and got my things out of her hands.
Well, there's so many things pa pala para gawin. So I put down plastic bags and started with the first bag. My notebooks. I pulled it out and.... Fudgeeeeee >.< Barbie? Pink? Anong kalokohan to? Grade one ba'ko?! -_________________________- Sabi na eh. Kaya talaga dapat kasama ako sa pagbili ng mga gamit ko! TuT
Good thing, maraming construction paper yung binili ni Mama. I covered it all with black. Lampake kung abutin ako ng madaling araw dito. Mas magandang pumasok ng may eyebags kesa pumasok ng may mga bitbit na... errr. What do you call this stupid things? No. It's not notebook. It's far from what I define 'notebook'. Dahil ang alam ko, ang notebook, lalagyan ng notes para pampatalino. Eto? Pampalandi to eh. henebe?!
Kinabukasan, as I've expected, bangag nga po ako. 3am na nakatulog ng bruhang 'to. Lahat naman kasi eh, miski yung sanitizer ko, pink. Jusko. Di ko alam kung anong kabobohan ang sumayad sa isip ng bumili nun at parang di yata talaga ako kilala. Hrrr.
"Anak, pinapatawag ka ng kuya mo sa taas." Sabi ni Mama right after I ate my breakfast. Okay? So ano na naman trip niya? Is he sorry, after all? O pag-uusapin lang kami ni Mama na huwag ko nang ulitin yung ginawa ko sa kanya dahil nagka pasa siyang malaki sa mukha after that? It's not my fault, diba? Wala na siyang ginawa sa buhay niya kundi insin ako in any way. Palibhasa, alam niyang unlimited supply ang pasensya ni Mama sa kanya. Litsii. -______- Kung di ko lang talaga siya kuya eh, malamang sa malamang di lang yun yung inabot niya.
"Oh, problema mo?" Sabi ko with matching pamewang effect pag akyat ko sa kwarto ni Kuya. Psh. Nakangiting aso ang mokong.
" Wow, sis, you look great in your new school's uniform." Nak ng... Nambola pa. If I know, may kalokohan lang to kaya siya ganito eh.
"Yeah right. Out with it. Ano ba yun?!"
"Chill, wag init ulo. I just wanted to tell you, good luck on your first day. Luck, yeah, you need a lot of it. At kung ano man ang naririnig mong kwento ko sa inyo ni Mama, hindi pa yun yon. Wala pa yun sa kalahati ng totoong nangyayari. Wala pa nga yun, maski sa bungad eh. Just enjoy your first day.. And don't tell Mama the real things that come into your way pagdating mo dun, or else, you'll miss the rest of the fun. Have a nice year ahead, lil sis." Sabay lagpas niiya sakin palabas ng kwarto. Maya-maya, bumalik siya-- para lang guluhin ang buhok ko. -_______- Threatening me, huh? Let's see. Di niyo ako matitinag sa mga ganyan niyo.
Kaya kong lagpasan ang schoolyear na 'to ng walang nasasaktan phisically na tao.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
I DO SINCERELY HOPE SO. -___________-
One final glance sa kuwarto ko. matagal tagal ko ring di maooccupy to.After tday's school kasi, sa dorm na'ko ni kuya titira. Yeah. Just imagine what hell it would be for me. >.< Tinitiganan ko pa rin kung may naiwan pa'kong mahalagang gamit. Wala na naman ata eh. Yup, wala na. Bago ulit ko makalabas ng kuwarto ko, nahagip ko ng tingin ang sarili ko sa salamin. Well well weel. Ganda ko pa rin naman pala talaga sa new unifrom ko. Mas type ko 'to kesa sa dati kong school. Mas conservative yung dating. i sighed and smiled to myself.
"It'll just be the same. Just new classmates, teachers, and campus. What's so wrong about that? In time, it will be over and you would not even notice." Eto talaga ugali ko. I find comfort in talking to myself in talking in front of the mirror. That made me independent trough the years.
"Yen, nakalabas na yung kotseng gagamitin! Labas ka na. Malalate kayo niyan ng kuya mo eh."
"Kuya his face. Bye Ma!" Sabay takbo ko papalabas. Ayaw na ayaw niya kasing nagagalit ako kay Kuya. Okay lang na sigawan ko siya, wag lang talaga si Kuya. Ano bang meron sa pangit na yun? Kaya bago pa man ako masermunan ng pagkahaba haba, humalik na'ko sa kanya sa pisngi sabay peace sign ta's takbo.
Thirty minutes rin naming nilakbay ang kahabaan ng EDSA at sumuot kung saang da'ko ng NCR. Malay ko ba kung saan? Basta. Parang sub-urban na yata 'to. Sabay biglang hinto ng kotse sa tapat ng isang malaking mansyon. Asan yung school?
"Omayghaaaash! Kumilos na nga ako ng maaga, late pa rin kasi nasiraan tayo ng kotse?! Kuya, malayo pa ba yung school?" Napatingin lang sa'kin si Kuya as though he's expecting me to realize something. Ako naman, blanko lang.
"Psh. Slow mo talaga kapatid." After nun, lumabas siya ng kotse at hinila rin ako. He smiled widely and said,
"Welcome to St. Benedict Academy, or what you call Mentally Down High." Is he kidding me? Dito ako mag-aaral? Eh parang mansyon lang siya eh, school 'to? And yeah, you've seen it right. Simula pa lang na ikuwento ni Kuya yung tungkol sa weird niyang school, I sel proclaimed it to be mentally down. At yun na yung tawag ko sa Academy na yun.
So since nga-nga lang ako, he smirked and continued,
"There's just this one thing that I need to tell you. Dito, mas phisically na malakas ang mga lalaki, at nasa posisyon rin KAMI. So you better have a background check kung sino ang kakalabanin mo, remember, mga anak ng high profile people ang nag-aaral dito." What hte heck is he saying? Ofcourse, there's no such thing na makikipag kaibigan ako no! Kahit kanino dito, never. Not even with the flirty girls.
"Ayshit. Yen, pasok sa loob ng kotse, bilis! Taena, kanina ko lang kasi nasilip sched natin eh. PE pala first subject mo, bilis, nandyan sa loob PE uniform mo! Palit na, bagsik pa naman nung magiging teacher mo, pinapaoffice yung mga late!" Hay, naknampusa naman oh. Shunga talaga ni Kuya! Babanatan ko 'to eh, makita niya lang talaga. -_____________- Kung kelan magsisimula na yung klase, tsaka ako pagpapalitin ng damit. Kung di ba naman siya isa't kalahating tanga. >////////<
