because we are enemies,right? // 2min

(31)

Koşa koşa Seungmin ile çalıştığımız stüdyoya doğru ilerledim.Seungmin ile 4 gibi sözleşmiştik ve saat 4.30 olmuştu.Eğer yolda okulun zorbaları tarafından sıkıştırılmasaydım geç kalmayacaktım.Şuan mutsuz olma sebebim yüzümdeki yara değildi,Seungmin'i bekletiyor olmam gerçeğiydi.

Yavaşça ve korkuyla cam kapıyı açtım.Seungmin,beton zeminde sıkılmış bir surat ifadesiyle oturuyordu.Beni görünce hemen kaşlarını çattı.Neler diyeceğini anlamıştım.Ben Seungmin'in bana küfürlerini sıralamasını beklerken beni şoka uğratan bir şey söyledi.

"Dudağına ne oldu senin?"

"Ne?"

"Dudağın diyorum,neden kanıyor?"

"Ha,boşver.Bir şey olduğu yok."

Seungmin oturduğu yerden kalktı ve hızlıca yanıma geldi.Dudağımdaki kana dikkatlice bakarken konuştu.

"Neden kendine dikkat etmiyorsun?Kötü olmuş."

Seungmin,söylediklerinin beni ne kadar umutlandırdığının farkında değildi sanırım.

"Seungmin neden benimle ilgileniyormuş gibi davranıyorsun?Her gün bu yaradan daha kötülerinin olmasına sebep oluyorsun."

Seungmin bir şey demedi.Dudağımla ilgilenmeye devam etti.'bekle' diyip çantasının yanına gitti ve bir peçete çıkardı.O,dikkatlice dudağımdaki kanı temizlerken ben hala şoktaydım.Bu yakınlığımız benim için hiç ama hiç iyi değildi.

"Her neyse,başlayalım mı?"

Hafifçe kafamı salladım ve çalışmaya başladık.Kesinlikle bugün ölecektim.
Yaklaşık yarım saat kadar çalıştık.Seungmin yorulduğunu söylediğinde kafamı salladım ve ikimiz de beton zemine oturduk.Bugün Seungmin'de bir gariplik vardı,fark ediliyordu.

"Minho."

"Efendim."

"Sence Hyunjin beni aldatıyor olabilir mi?"

Seungmin'in sorduğu soru beni çok şaşırtmamıştı.Jeongin ve Hyunjin'i deli gibi kıskandığı çok belliydi.Ama bunu bana sorması şaşırtıcıydı işte.Konuyu geçiştirmeye çalıştım.Sevdiğim çocukla onun sevgilisi hakkında konuşmayacaktım.

"Bunu neden bana soruyorsun?Bilmiyorum ayrıca beni ilgilendirmiyor."

"Of,ne bileyim ya.Konuşacak kimsem yok ki.Ve ben...Hyunjin ile ayrılmaktan deli gibi korkuyorum."

Düşman olduğumuz kişiyle şuan arkadaş gibi konuşuyorduk.Ayrıca bana sevgilisiyle olan sıkıntısını anlatıyordu.Sanırım dünyanın sonu geliyordu.Bunu fırsat bilerek ağzını aramaya karar verdim.Bu daha yararlıydı sanırım.

"Ona neden güvenmiyorsun ki?"

"Ona güveniyorum,sadece Jeongin ile kısa zamanda kurduğu bu yakınlık sinirlerimi bozuyor."

"Neden buna bu kadar taktın?"

"Güven sorunları yaşıyorum.Zamanında deli gibi aşık olduğum biri tarafından aldatıldım.Her neyse,sorumu cevaplar mısın artık?"

"Ne bileyim ben Seungmin.Belki de aldatıyordur."

"Onu sevmediğin için böyle söylüyorsun."

"Ya manyak mısın!Sordun ben de cevap verdim.Düşmanına sorduğun soruya bak!"

"İyi be.Devam edelim hadi."

Sinirle yerimden kalktım.Ne istiyordu bu çocuk?Yaklaşık 2.30 saat daha dans ettik.Ayaklarımda derman kalmamıştı artık.Yorgunlukla yere çöktüm.Seungmin'in de benden bir farkı yoktu.

"Ölüyorum sanırım,götümden nefes almaya başladım."

Seungmin'in söylediğine güldüm.Keşke dedim o an,keşke en azından arkadaş olabilseydik.Ama bunun bile ihtimali yoktu.
Seungmin aniden stresle yerden kalktı ve çantasını toparlamaya başladı.

"Hey,ne oluyor?"

"Hyunjin ile buluşacaktık,nasıl unuturum!"

Seungmin hızlı hareketlerle çıktı stüdyodan.Ben ise yaklaşık yarım saat daha oturdum orda.Bugün yaşadıklarımızı düşündüm.Bugün dudağımla ilgilenmişti.Bana daha yakın davranmıştı.Hyunjin hakkında bana danışmıştı.Üzülmeli miydim yoksa sevinmeli mi bilemiyordum ama ben istemsizce seviniyordum.belki bencillik ama Hyunjin'in onu aldatmasını istemiştim bir an.Sonra hemen kendimi tokatladım.Öyle olursa Seungmin üzülürdü.Yavaşça çantamı toparladım ve stüdyodan çıktım.

Ağır adımlarla evime doğru yürürken sokağın başındaki kafede oturan Seungmin ve Hyunjin'e kaydı gözüm.Seungmin bugün bana'Hyunjin beni aldatıyor olabilir' demişti ve mutsuzdu değil mi?Ona güvenmemem gerektiğini anladım.Çünkü şuan onun dudağını öpen de ta kendisiydi.Bir andan mutlu da olsam gözümden düşen yaşlara engel olamadım.Ne bekliyordum ki?Bir anlığına cidden umutlanmıştım.Aptallık yine de bendeydi.Çünkü unuttuğum bir gerçek vardı,biz düşmanız değil mi?