He love me like a politician

Chapter 5

I woke up. And some things are unfamiliar with me kaya dali-dali akong bumangon.

"Ate!! You're finally awake mag i-isang oras ka atang tulog" rinig kong saad ni Sophia.

"H-ha? Anong isang oras? Nasaan ba tayo" pag tataka ko.

"Ate! Malamang hindi mo maalala because you fainted pero sabi naman nung medic you'll be fine, talagang hindi mo lang daw kinaya ang level ng init" pag papaliwanag ni Sophia

"A-ah ganoon ba?. Nakakainis naman!! Hindi ko tuloy narinig mag speech si sir" reklamo ko at napa sapo nalang ako saaking noo

"It's fine eli, i'm not yet done.. maabutan mo pa" biglang may nag salita mula sa aking likuran kaya dahan dahan ko itong nilingon.

"S-sir!? A-ano pong ginagawa niyo dito???" Nagulat ako dahil bakit siya nandito diba dapat nakapag speech na siya?!

"To look for you! Hmm how do you feel??" Pag tatanong niya

"Nako naman sir! Nakakahiya eh nandiyan naman si Sophia para samahan ako dito.. at tsaka sir mag sasalita pa kayo doon" saad ko at nahihiya rin ako nakita pa niya kung paano ako matulog.

"How do you feel??" He asked again, talagang hindi pinansin ang aking sinabi!

"I-i feel good" saad ko at napa bugtong hininga nalang ako.

"Alright, i need to go" paalam niya, medyo masungit siya for today huh!

"S-sir!" Pag tawag ko sakaniya dahil gusto ko sanang mag pasalamat pero huli na't dumerecho na siyang mag lakad papalabas. "Ano ba naman yan!"

"Hahaha ate kanina pa siya nandito" saad ni sophia habang inaayos ang kaniyang sarili well haggard na din.

"Sophia naman! Bakit? Eh andiyan ka naman bakit siya nag stay dito?" Pag tatanong ko

"Eh.. gusto lang sigurong makasiguro kung okay ka, and staff nila tayo! Syempre hindi naman tayo papabayaan" saad niya kahit na nahihiya parin ako sa nangyari.

"Uhh sige na bumalik na tayo doon, gusto ko namang mapakinggan ang speech nila" saad ko naman

"Okay ka na ba?" Paninigurado ni sophia.

"Oo, ayos na ako! Sige na tara na ayaw ko na rin namang maka-abala pa" saad ko at pinilit ko na siyang bumalik sa covered court.

Hanggang sa nakabalik na nga pala kami dito parin sa kanina naming pwesto bago ako mawalan ng malay.

"Ayan na! Si sir sandro na" saad ni Sophia at nag palakpakan ang lahat

"Diba dapat kanina pa siya tapos?" Naguguluhan ako sa nangyayari.

"Oo, pero ni-moved ni sir nag pa second to the last siya" rinig kong saad ni alex ang cameraman ni sir.

"A-ah.. salamat" saad ko hanggang sa pinakinggan nalang namin si sir.

"Naimbag nga malem! Siak ni Sandro Marcos po, para congresista! Numero dos ti balota apo" aniya hanggang sa nag salita na siya ng nag salita. "Agyamanak unay! Dios ti agngina kadakayo amin" patapos na niyang saad. Nag si palakpakan ang mga tao

"Sir! I'm so proud of you" salubong ko sakaniya may iilang mga nag pa-picture sakaniya.

"Salamat, Eli. Ayos ka na ba??" Pag tatanong niya at anong oras nga pala! Alas sais ang aming flight.

"O-opo sir, uhh Sophia! Halika na.. kailangan na natin umalis" pag hahadali ko dahil baka maiwan kami.

"Why?"  Pag tatanong niya saakin

"Eh kasi sir.. kailangan na po naming umalis at mag punta sa airport" saad ko naman

"Uh yeah i forgot to tell you! I moved your flight, tomorrow na lang kayo bumalik ng manila" aniya at nagtaka naman ako.

"Eh.. sir bakit???" Pag tatanong ko

"Hmm about what happened earlier you fainted" aniya habang nag lalakad  kami patungo sakaniya sasakyan.

"Ah sir i'm fine naman na po" sambit ko at dahil nakakahiya naman..

"And i promised that! I'll let you try the famous Ilocos Empanada here" aniya at oo nga pala! Paano hindi nga kami natuloy nung mga nakaraang araw sa kadahilanang busy sa pangangampanya.

"Sir okay lang naman kahit huwag na pwede namang sa susunod nalang" saad ko sakaniya

"No, no nag promise ako! And i want you to try it... and i know you really want some of it" pamimilit niya

"Sige na ate! Hahaha wag kanang makulit wala ka namang laban kay sir sandro" rinig kong bulong ni Sophia

"A-ah sige na nga po" saad ko at sumakay na kami sa sasakyan ganon ulit nasa shotgun seat si Sophia besides the driver seat

We're on our way to Batac, Ilocos Norte.

"Trip to Ilocos Norte would not be complete without a food trip in Batac, the home of the Ilocos Norte version of the empanada, so you must try" aniya habang busy mag cellphone

Hanggang sa nakarating na kami madami-daming tao ang nag pu-food trip dito.

"Sir, hindi ni'yo na ito treat ha?? It's my treat na! Bawal humindi, and para naman makabawi rin kami sayo" saad ko dahil nung nakaraan puro siya ang nang lilibre.

"Alright" saad niya at ngumiti nalang at pumili kami ng bibilhan ng Ilocos Empanada and some street foods,
there's more to Batac than just the empanada. In the empanda stores, they also serve longganisa, kudil(fried pork skin), isaw (fried chicken intestines), pusit (fried dried squid),
balut and kwek-kwek among others. It's basically fried stuff! 

"But across the street is another treat. Batac is also known for its miki" aniya habang ang titingin tingin ng empanadas.

"Oh.. do you want some miki ba??" Pag tatanong ko sakaniya "Well let's buy nalang din! So i could try some"

"It's up to you" saad niya at nakabili na kami nung Empanada for us with his driver of course.

Naupo na kami dito saaming napiling pwesto, andito narin ang mga binili naming pagkain! Empanada, Miki, some dried squids

"Sir sandro!!" Biglang may lumapit dito saaming table, fans niya siguro..

"Hello!" Pag bati ni sandro sakaniya

"Sir pwede pong mag pa-picture??" Aniya at halatang kinikilig!

"May bayad" ani ni sandro kaya halos matawa tawa kami ng aking kapatid
"I was just kidding! Ha ha ha" aniya sabay tawa kaya natawa din yung dalawang babae. "Anya ti nagan mo?" ( What's your name) Pag tatanong niya dun sa may hawak nung phone.

"Nics po" Ani nung babae at talagang kilig to the max. "Agyamanak unay!" (Thank you very much) Pasasalamat niya after the selfie.

"Nangan kan?" (Have you eaten yet?)Pag tatanong ni sir sakaniya actually hindi ko rin sila maintindihan.

"Wen, nalpasen. Agyamanak!" ( Yes, i just ate. Thanks!) Ani ni nics.

"Awan anyaman." (You're welcome) Ani ni sandro at nakipag kamay.. hanggang sa umalis na yung dalawang girl.

"Mangan tayon! Mabisinakon" (let's eat! I'm hungry)aniya saamin kaya napa-kunot ako ng noo

"Sir naman! Na-carried away ka naman sa mga yon, hindi ho namin kayo maintindihan" saad ni Sophia

"Oh! I'm so sorry, but let's eat i'm hungry" pag linaw niya.

"Sir minsan turuan ni'yo rin kami! Hahaha" ani ni Sophia at nag tawanan silang dalawa.

Hanggang sa kumain na kami grabe! Ang sarap nga.

"Naimas!" (Delicious)  Aniya after kumain nung miki.

"Ha?'" Biglang saad ko dahil hindi ko talaga maintindihan!

"Hahaha sorry!! I mean masarap" pag linaw niya muli, talagang na-carried away na siya, dapat pala sa susunod mag-aral na ako mag ilocano.

"A-ahh!! Pero yes sir totoo masarap talaga" saad ko sakaniya

"Enjoy the food!!" Aniya saamin at kaya nama'y ipinagpatuloy nalang namin ang aming pag-kain dahil bukas ng umaga'y alis na namin.

-

VOTE! FOLLOW!