KULÜBE

224 7 3
                                    

Hayatımda hiç bu kadar çok hızlı koltuğumu hatırlamıyorum. İnsan hayatta kalmak için savaşırken ne yaptığını ve nasıl yaptığını bilemiyorum. İşte ben tam da bunu yaşadım bu kadar çok adrenalin kendimi kötü hissetmeme neden oluyor. Ama şu anda daha büyük bir sorunumuz var. Bu sorun da susuzluk... Okyanus suyunun içilemeyeceğini biliyorum. O yüzden John a bu soruyu soracağım a kendimi ikna ettim.
"John tanımadan bu soruları sormak istemedim artık ne yapacağımı bilemez durumdayım. İlk sorum, neden buradayım ve siz neden burada olduğumu Biliyor musunuz? Ayrıca artık şu icmezsem ve bir şey yemezsem gerçekten de olabilirim." Demekle yetindi m. O güçlü adamın yüzünde birden bir umutsuzluk çöktü.
"Doğru daha adını bile bilmiyorum ve su anda fazla soru sormadan tavsiye ederim. Zaten daha adını bile bilmediğimiz birine çok da fazla bilgi vermenizi gerek yok sadece lanet bir ada dayız bunu bilmen yeterli olur. Ayrıca artık şu adını söyler misin? "Dedi beni her seferinde daha fazla korkutan adam John . Ama her şeye rağmen adam haklıydı sorularına cevap vermek zorundayım.
" Tekrar Merhaba ve bu arada adım kori. Genel olarak hiçbir şey bilmiyorum ve lanet olası bir ada da olduğumu zu söylüyorsunuz. Sizce de biraz kafa karıştıran bir şey değil mi?"dedim ve ardından John unyuz ifadesi değişti. Ve bu görüntüle birlikte kendimi kötü hissettim. Ama son duyduğu memnuniyeti çığlık her şeyi değiştirdi. Ancak artık bu tür olaylara alınmıştım . Sesin kaynağını bulmaya çalışırken John un sesini duydum. Bağırıyor du ama aynı zamanda acı da çekiyordu. Kafam karışmış. John un bağırışının ardından da:
"Kaçın, beni bırakın! "Dediğini duydum. İçimden onu orada bırakmak gelmedi. Surat ifadesi o kadar çaresizceydi ki onu seven ya da sevmeyen herkesin Vicdanın sıralaması na sebep olurdu. Ona yardım etmek istedim tam ona doğru eğilim ve anında konumda bir el hissettim. Tepki vermeye çalıştım fakat olmadı kollarımdan beni tutan kişi karşısında çok yetersiz kalmıştı. O anda sadece bağırmak istiyordum, acımı ağaçlara haykırmak... Bunlar belki kendimi iyi hissetmeme neden olabilirdi.Belki... Ama en sonunda sadece kafama sert bir darbe aldığımı ve ardından bayıldığı mı hatırlıyorum.

Kalktığım da başım hala ağlıyordu. Tahta bir kulübesi içerisinde yer alan bir kaç kişiden bir tanesiydim. Yolda beni sürükleyen kişileri azda olsa hatırlıyorum dedim kendime bir tanesi kızıl saçlı siyah gözlü bir diğeri ise sarı saçlı mavi gözlü cesur görünen John a göre çok daha kaslı bilginler K harfinden dövmesi olan bir erkek... İlk tanıştığım onu nasıl fark etmedim gerçekten de bilmiyorum ama gözlerinin maviliklerinde insanın kaybolası geliyor. Bir an gerçekten bunların hepsini bir anda yasadığımı düşününce ilk görüşte aşkın doğruluğuna inandım. Ta ki aralarında John u Görene kadar. ..

ADAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin