Birkaç gün daha geçti Ali hala uyanmamıştı. Herkes iş başındayken Demir acildeki işini bitirince Aliye bakmaya gelmişti. Yoğun bakıma girdi kontrol ettikten sonra yandaki sandalyeyi çekip oturdu
Demir: Ah be Ali neden uyanmıyorsun abi. Her şeyi denedik ama yok olmuyor...(düşündü ve birden içindekileri dökmeye başladı) Özür dilerim Ali çok özür dilerim senden...B-ben Doruk'un aklına uydum asistan seçiminde çok zorladım seni aklını karıştırdım...b-bizim yüzümüzden eline gelen fırsatı yapmana engel olduk...İlk ameliyatında seni çok zorladık bundan dolayı özür dilerim kıskandım abi iyi olmanı kıskandım ama çok pişman oldum sonradan valla bak... Bir de sen bilmiyorsun ama bir şey daha yaptım ben daha doğrusu yaptık hep birlikte ses çıkarmamıştık... Sen bizi düşünüp de mesaj attığında biz keyifle kahvaltı yapıyorduk Doruk'un dalga içeren mesajına ses çıkarmadım çıkarmadık...offf ne kadar saçma şeyler yapmışım düşündükçe kendine küfürler ediyorum...Sen uyan valla bir daha kırmak dökmek yok...Kankamsın sen benim Ali...Uyan abi ne olursun uyan.... Diyerek dolan gözünü silip çıktı. Kapıda Selviyle karşılaştı
Selvi: Demir? Bir gelişme mi var?
Demir: Yok Selvi abla durumuna bakmaya gelmiştim aynı hala
Selvi: Tamam bende girebilir miyim belki sesimizi duyar da-
Demir: hıhı gir abla iyi gelir belki de dediğinde Selvi yoğun bakıma girdi.
Selvi: Alicim merhaba ben geldim (diyerek sandalyeye oturdu) Acını anlıyorum sen babanı kaybettin ben canımı...Uyanmaman bundandır belki de...Uyanıp da acı çekmemek yalnız olmamak içindir bilemiyorum ama yalnız değilsin Ali acın için bir şey diyemem ancak yalnız olmadığını söyleyebilirim... Sen bana Adil'imin emanetisin artık kimse olmasa da ben varım Ali yemin ederim seni yalnız bırakmam...Hadi oğlum(ağlamaya başlar)Uyan dön bize Ali...Sen bilmesen de seni hep izledim ben Nazlıdan ayrı oluşun arkadaşlarım dediğin insanların bir kez bile seni sormamalarına çok içerledin çok kırıldın...Hele ki Ferman hocanın yaptıkları...Hepsi kendince seni hayata hazırlıyorlardı Adil hocan da dahil buna ama seni üzüyorlardı biliyorum...ama söz yalnız kalmayacaksın kimse olmasa da ben yanında olacağım(ilk defa tereddüt etse de Alinin eline dokundu) Uyan Ali lütfen uyan... diyerek ağlamaya devam etti
*
Ferda babasının ölüm haberini alır almaz gelmişti İstanbul'a Aliye olanları da duyduğundan önce hastaneye gelmişti. Cerrahi katına çıkıp Gülin'in yanına geldi
Ferda: Merhaba Gülin nasılsın?
Gülin:(şaşırarak) A-a Ferda hocam! Siz-
Ferda: Beliz odasında mı?
Gülin: Hayır hocam asistan odasındalar Ferman hoca ve Tanju hocayla
Ferda: Tamamdır diyerek asistan odasına doğru ilerlemeye başladı. Kapının önüne geldiğinde Nazlı Doruk ve Açelya ile karşılaştı
Açelya: Ferda hocam?
Ferda: Selam arkadaşlar
Doruk: Hoş geldiniz hocam... bu arada başınız sağ olsun
Ferda: Teşekkürler Doruk. Nazlı Ali nasıl?
Nazlı:(gözünden yaş geldi) Yoğun bakımda kaç gün oldu uyanmıyor hocam bekliyoruz
Ferda: Anladım diyerek kapıyı açtı ve odaya girdi diğerleri de peşinden
Tanju: Ferda?
Beliz:(sarılarak) Hoş geldin
Ferda: Hoş buldum duyar duymaz hemen geldim ama önce Aliye bakmak istiyorum sonra mezarlığa gidelim olur mu Beliz?
Ferman: Ali'nin yanına gidelim o zaman dediğinde FerBel Nazlı ve Ferda ile birlikte yoğun bakıma gittiler
