Chapter 2: "I don't have anything to say"

16 5 0
                                    

NGAYON AY NAKATAYO NA ako sa labas ng hotel at naghihintay kung sino ang susunod na mag che-check in. Madami ang trabaho ng isang valet like driving the guest's car, escorting them the guest to their room, housekeeping, confidant, guide, concierge, organizer, supervisor, guest relations, at marami pang iba pero iba kasi sa amin I mean parking valet lang kami at yung iba ay valet na mag aalaga sa mga guest sa loob ng hotel.


Here comes another guest. Bumaba ito ng sasakyan at binigay ni kay Pedro ang susi ng sasakyan niya para ipark sa may basement ng hotel.


"You!" Nakatingin sa akin.

"Yes ma'am" I greet her with a smile.

"Get my stuffs and bring it to my room." Sabi niya habang inaayos ang sarili para maging presentable.

"I beg your pardon ma'am I'm afraid I can't make your request for I am a parking valet not "that" valet who can accommodate you inside the hotel" I smiled politely. Sana gets niya.


"Whatever you say, you're still a valet. Now bring "these"" She walked pass me and that leave me no choice kaya sinunod ko nalang since bawal naman kaming tumanggi pag nag insist na yung guest. Maliban nalang kung hindi maganda ang pinapagawa sa amin pwedeng pwede humindi sa ganon.


NAKARATING NA KAMI SA room niya at aalis na sana ako pero inutusan niya muna akong ayusin yong mga damit niya at ilagay sa wardbrobe cabinet kaya ginawa ko na din. She turn on the TV at ang pinapalabas ay isang series, madami akong narinig about dito at si Ashton Divel pa ang bida siya ay isang American actor na sikat ngayong araw, habang inaayos ko mga damit niya ay pinapanood ko ang palabas at na cri-critique na din sa utak ko.


"You're surprisingly quiet" Sabi nong guest. Nakatingin siya sa akin sa salamin. I really don't know her mamaya iche-check ko sa front desk kung ano name nitong nasa room 457.


"I don't have anything to say, that's why" I smiled. Well common sense naman po. She chuckled.

"For the first time may isang tao na hindi ako kilala" Lumingon siya at tiningnan ako. Really? First? Bakit sino ka ba?


"I'm Sara Guanzon and you are?" Nakaupo siya sa may sofa. Sara Guanzon? Sara ... Guanzon ... Yung nakwento ni Pedro kahapon, ito pala siya.

"Raziel Tecson ma'am" Sinara ko na yung cabinet at lalabas na ako sa room baka hanapin ako ng supervisor ko.


"Nagtratrabaho ka na ba o nag-aaral pa?" Why do you have to know?

"If you don't mind me asking ha" Dagdag niya.


"Nag-aaral pa po ma'am" I retort.

"College? What course?" She cocks her head in one side. Curious masyado?

"Yes. Bachelor of Arts Major in Directing and Script writing ma'am" Tinabi ko na yung maleta at I'm ready to go now.


"Oh. Sige nga direk critique mo nga tong palabas na to" sabay turo sa TV. I scoff.

"Well-" I clear my throat. "Yung flow ng story is cliché na but the acting of the actors are quiet amusing yung tipong in character talaga, hindi yung napipilitan lang mag deliver nang every scene kasi nafefeel ng nanonod kung raw ba yung acting ng isang actor" Napansin kong nakatingin siya sa akin.

Behind the SceneTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon