-Чи хүний юм чимээгүй авчихдаг хулгайч юм биш үү?
Би-Сынчол???
Жонхан-Юу вэ? Та хоёр бие биенээ таньдаг байсан юм уу?
Сынчол-Тийм ээ гэнэтийн зочин.
Би-Юу? За би босъё доо гээд цүнхээ автал гарнаас Жонхан бариад авав.
Жонхан-Чи хаачих гээ вэ? Багш энд суу гэсэн биз дээ? Тэгэхээр эндээ суу.
Би-Юу?
Сынчол-Хөөе Жонхан миний хайртай суудал
Жонхан-Өөр суудал хайрлахгүй юу?
Сынчол-Энэ мууг дээ гээд цохих гэтэл багш ороод ирэв.
Багш-Танайд шинэ сурагч ирсэн юм уу?
Хүүхдүүд-Тийм ээ.
Багш-Хаана байна? Юу болох нь энэ вэ? Сынчол хаана байна?
Жонхан-Багшаа тэнд байна гээд өөр зүг рүү заав.
Багш-Сынчол ч бууж өгч дээ гэхэд хүүхдүүд пир хийтэл инээв.
Сынчол-АМАА ТАТАЦГАА гэхэд бүгд чимээгүй болов.
Багш инээсээр хичээлээ эхлэв.
Яагаад ч юм тэр их сонин хөвгүүн дураараа,ууртай инээдэг ч үгүй. Магадгүй тэр зожиг байх.
Олон цаг өнгөрсний эцэст хоол идэхээр буфет явлаа. Замдаа түүнтэй таараад хажуугаар нь зөрөх гэтэл
Сынчол-Чи ч айхтар охин юмаа.
Би-Үгүй ээ. Би нөгөө...багш...
Сынчол-Дахиад дараа нь миний юуг хулгайлах юм?
Би-Юуу?
Сынчол-Маргааш байр эргүүлээд өгөөрэй.
Би-Айн?
Сынчол-Суудал аа суудал гээд яваад өгөв.
Яагаад ч аймар юм шиг хэрнээ мэдэхгүй ээ үгээр хэлэхийн аргагүй л нэг тийм ойлгомжгүй хүү гэхдээ аль болох хол бай нь нь дээр юм байна.
Жэсс-За яриад байгаарай.
Би-Яахав гайгүй дээ.
Жэсс-Царайлаг хөвгүүн байна уу?
Би-Үгүй ээ.
Жэсс-ээ худлаа яриад бай. Ий Мину шиг хөвгүүд байхгүй байна гэж үү?
Би-Үгүй ээ.
Жэсс-Өө сонирхолгүй юм. Азгүй Рина азгүй Рина.
Би-Чи яасан? Жонни та хоёр гайгүй юу?
Жэсс-Салчихсөөн.
Би-Дахиад л пранк уу?
Жэсс-Энэ удаа жинхэнээсээ муу новш чинь нөгөө ангийн Лизтэй уулзаад байгаа юм шиг байсан.
Би-Үгүй байлгүй дээ Жэсс.
Жэсс-Үгүй ээ тэрүүгээр яадаг юм. Зүгээр ээ найз нь. За би явлаа унт унт цагийн ажлаа хийлээ гээд таслачихав.
Жонни энэ хоёр үерхсэн нэртэй 2 гаруй жил болсон. Америкт үерхэл хэцүү бүх зүйл худлаа байдаг. Үүрдийн гэх зүйл байхгүй. Яг л үүнтэй адил аав ээж бид хоёрыг орхиод явчихсан. Өөр хүнтэй болоод. Ядаж л өөрийгөө гайгүй болчих байх гэж бодсон юмсан. Эргээд муухай зүйлийг санах хэцүү байна.
Өглөө ээж хоол үлдээгээд явчихаж ээж минь ч миний төлөө зогсоо зайгүй ажилсаар л байна. Би ч бас хичээж санааг нь зовоохгүй л гэж их хичээх болноо.
Анги руу ороод Сынчолыг харсаар байхгүй болхоор нь баярлаад суудалд нь суух гэтэл хойноос татав.
Сынчол-Би чамд хэлсэн байх аа?гээд хөмсгөө өргөв.
Би-А.аан би харин н.нөгөө ийшээ суух гээд урдах сандал руу заав.
Сынчол-Аан тийм үү? гээд жуумалзав. Цүнхийг минь тавихад би хэсэг зогслоо.
Сынчол-Яагаад? Суухгүй байгаа юм? Арай худлаа ярьсан юм уу?
Би-Ү.үгүй ээ суулаа гээд ширээнд суув.
Би ёстой эргүү байх аа очиж очиж яахлаараа энэний урд талын ширээг сонгочихов доо?
Жонхан-Өө Сынчол чи ийм эрт? Нар баруунаас манджээ.
Сынчол-Амаа татаа.
Жонхан-Хүүе Рина чи яагаад энд?
Би-Болохгүй суудал уу? Бас?
Жонхан-Үгүй ээ. Нөгөө заза дараа хэлье.
Юу вэ? Юу нуучихав аа?
Хичээлийн цагаар хойноос халуун юм төөнөөд байгаа юм шиг санагдаад хэцүү байлаа. Нуруугаа барьж үзвэл нар тусаад байж л дээ. Ёоо арай Жонхан хэлэх гэсэн юм нь нар хэтэрхий их тусдаг болхоор юм байна л даа. Арай гэж нөгөө халуунаас зугтлаа. Хүйтэн юм уух санаатай нөгөө автомат машины урд иртэл нөгөө Сынчол зогсож байв.
Зугтах гэээд баруун зүүн гээд
Сынчол-Хөөе чи юу хийгээд байгаа юм?
Би-Ү.үгүй ээ ийшээ тийшээ.
Сынчол-Манараа юм уу? Хаашаа юм?
Би-Юу гээд байгаа юм бэ?
Сынчол-Май гээд нөгөө хүйтэн ундаагаа өглөө.
Би-????
Сынчол-Манараа минь уу. Чам шиг тэнэг хүн энд байхгүй л байх гээд явав.
Сонин амьтан бэ?
