Kadrolu Çalışanı Yalnızlığın

353 13 0
                                    

Alkole bulanmış geceden yazıyorum sana. Neden içer bir insan zehir olduğunu bile bile? Çünkü içimizde ölmesi gereken şeyler vardır. İçimde ölmesi gereken en büyük şeysin.
Çok yandı canım. Düşünmüyorum diyorum ama her saniyemde düşünüyorum. Ruhsuzum diyorum da ruhsuzun tekinin canı bu kadar yanar mı? Nefret edecek bir neden bulduğumda senden hemen kullanmaya çalışıyorum. Nefret edersem belki daha az severim seni diyorum. Sendense "ebediyen" kelimesini en iyi kullanan benim. Bunu en gerçek yaşayan yine benim. İçim gidiyor be adam. Vazgeçtim diyorum en kötüsü kendime. Vazgeçmediğimi bile bile...
Rüyalarıma girmen sıkıcı hal almaya başladı. Rüyalarımda yerin yoktu, kimden izin aldın? Gelme. Her uyandığımda duymadığını bilmeme rağmen sana bağırmaktan yoruldum. Okuduğum kitabımın bir sayfasının tam ortasında yine sen geliyorsun aklıma. Gelme. Kitap gibi kadınları imlası bozuk adamlar okuyamazmış. Okumamalıymış. Bu doğru da şarkılara gelirsek yine bazılarının hiç yalnızlara saygısı yok. Az saygı gösterin bize de kadrolu çalışanlarıyız yalnızlığın.

Bir Mazoşistin TekiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin