İlk Adım

79 4 0
                                    

Yürümekten sıkılmıştı biraz da yorulmuştu gözüne bir kafe ilişti hemen oraya gitti sessiz bir kafeydi masaya oturdu ama kimsecikler yoktu masalar boş garson yok bi müddet bekledikten sonra sıkıldı ve yüksek bir sesle
"Kimse yok mu ? "
Hala ses soluk yoktu acaba neler oluyordu burada ayağa kalktı ve çay ocağının yanına doğru gitti, çay ocağı çalışıyor gibiydi sanki gitti eliyle dokunmak istedi fakat eli yandı, Mehmet' in canı çok yanmıştı acı içersinde kıvranırken ağzından tek bir cümle çıkabildi
" Fazla uzaklaşmış olamazlar. "
Mehmet elini lavaboda bir müddet bekletti ama hala kimsecikler yoktu, tekrar masasına doğru gitti acaba çıksam mı dedi kendi kendine ve çıktı. Kafeden uzaklaşmıştı çay içememişti elini yakmıştı ama hala o kafede ne olduğunu anlayamamıştı. Sonra evinin yolunu tuttu acaba otobüse binse miydi tekrar düşer miydi?
Çok yorgundu otobüs durağına doğru yürümeye başladı, uzak değildi zaten durak, otobüste hemen gelmişti, otobüse bindi bileti boştu içeriden birisinin Mehmet in yerine bilet tutması gerekiyordu sormaya başladı yanında da 20₺ si vardı sadece. Neyse dolaştı bizimki, 35 yaşlarında saçları hafif kır bakışları keskin görünüşü sert bir adam " gel evlat bende var bilet dedi " Mehmet ,adamdan bileti aldı bileti otobüse tuttu tekrar adama götürdü
" Buyurun abi teşekkür ederim buyurun " dedi ve 20TL yi uzattı adam da bileti ve parayı aldı. Mehmet paranın üstünü vermesini bekliyordu otobüs bileti 1.5 TL ydi ama adama 20TL vermişti, Mehmet adamın gözlerinin içine baktı adam hiç oralı olmuyordu, görünüşe göre 35 lik amca paranın üstüne yatmıştı , bu durum Mehmet in hiç hoşuna gitmemişti ama ağzından paramın üstünü ver demek çıkmamıştı. Otobüs durağa geldi Mehmet adama son bi kez baktı adam da Mehmet e baktı pis bir gülümseme attı Mehmet parasını verecek zannetti " buyur abi" dedi adamda Mehmetin yanına doğru yürüdü Mehmet'in yanına geldi gözlerinin içine baktı ve dedi ki "inmeyeceksen niye düğmeye basıyorsun serseri!!"
Mehmet şaşırmıştı indi otobüsten hiçbir şey söyleyemiyordu adamın bakışları o kadar sertti ki korkmuştu.
Durakla evin arası 500 metre kadardı ve yürümeye başladı ev ile durak arasında ıssız bir sokak ta vardı 8. Sok oradan geçerken hep korkardı ama evine de gitmek zorundaydı sokağa doğru yöneldi sol tarafta bi binanın içinden bir ses geliyordu anlam veremediği bir ses, sonra durdu binaya doğru baktı ve kendi kendine dedi ki "anlam veremediğim bir sese anlam versem ne vermesem ne en iyisi ben yoluna devam edeyim" ve yoluna devam etti evlerine gelmişti evdekileri uyandırmamak için sessizce girdi içeri. Mutfağa yöneldi karnı zil çalıyordu, bi an kapı çalıyor zannettim dedi kendi kendine ve esprisine kendisi bile gülmedi. Dolabı açtı akşamdan kalma dolma vardı çok sevinmişti bu duruma onları bir güzel midesine indirmişti. İçeriye gitti televizyon izlerken uyuya kalmıştı.
gece saat 4 gibi kalktı çok üşümüştü ve boynu tutulmuştu yatağına gitmesi lazımdı artık odasına gitti minik kardeşi Ayşe uyuyordu yanağına bi öpücük kondurdu sonra da yatağına uzandı ve uyuyuverdi hemen.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 21, 2015 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

GERİ DÖNÜŞSÜZ YOLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin