Fairy Tail: On A Starry Night

Chapter 4

Chapter 4: Friend

Natsu Dragneel's POV

Bahagyang natahimik ako sa pagtatanong niya kung sino si Lisanna. Iniba ko na lang ang topic.

Please. I'm not in mood. And it will be gay to cry in front of her.

"Hmmm. May gagawin ka pa ba? Gusto ko ng umuwi eh." Aniya na halatang antok na.

Napaisip ako kung may gagawin pa ako. Wala naman akong naisip. Kung wala naman akong ginagawa pumupunta lang ako sa guild. Kaya lang wala ako sa mood. And Cana might be there.

"Wala naman."

"Ahhh.. Shall I go? I'm sleepy." Sabi niya.

"Hindi... Wait.. Sasama ako.." Sabi ko at tinuro ang suot niyang ang iksi-iksi.

"Di ba sabi wag kang magdadamit ng ganyan? Gabi na oh! Mas maraming nakakalat diyan sa tabi na manyak." Sabi ko. " And it's not being rude.. Pero mostly ng mga nagsusuot ng ganyan sa MA is mahahaba ang legs.. hindi.."

Napatigil ako sa pagsasalita.

"What do you mean?" Nakataas ang kilay niya.

"Wala naman.. I'm just concern.. Hehehe." Ani ko.

"Hmmkay.." Aniya. "Magkano po lahat?"

"35,000 jewel po." Sabi ng cashier.

Nakita kong binuksan niya ang kanyang wallet na color sky blue at binilang niya ang natitirang pera niya. Napalunok siya ng matapos ang pagbibilang.

"Ako na lang." Sabi ko at naglabas ako ng pera.

Napansin kong kumislap ang mga mata niya sa sinabi ko. It's not like I want to help her. It's just I can't let a girl to pay for me. Buti sana kung si Gray, uubusin ko talaga ang laman ng restaurant. Kung si Erza naman, halimaw yun kaya imposibleng hindi ko ilibre.

"Ahh.. Natsu.." Nahihiya siyang ngumingiti.

Damn! Bat parang nacucute-tan ako? Nagpapacute ba talaga siya? Pwede bang sakin lang siya maging ganyan? Bat lagi atang may ngiti kung magsasalita siya?

Damn Natsu! Anong iniisip mo? You can't make her as a rebound.

"Ako na lang." Sabi ko at inabot na ang pera.

"Natsu, pasensya ka na, ha? Baka kasi magkulang pa yun sa pagpapaenroll. Ililibre na lang kita sa susunod, double pa o triple kung gusto mo." Sabi niya.

"Wag na. Tulungan mo na lang siguro ako na gumawa ng mga projects at assignments." Sabi ko.

"Okay lang sayo kahit ganun?" Tanong niya.

"Okay lang. Pera lang naman yun. Yung ibibigay mong oras sa pagtulong, mas malaking bagay pa yun."

Nang nakalabas na kami patuloy parin siya sa pagpapasalamat.

"Sure. Thank you, Natsu! Buti na lang talaga at nakilala kita." Sabi niya at niyakap ako.

Naramdaman ko ulit yung kuryente pero hinayaan ko lang siya na nakayakap sakin. It makes me feel...

"Akala ko kasi pag lumabas ako, madali lang ang buhay. But.. I was wrong.. Lumaki kasi akong nandyan na lahat ang kailangan." Kwento niya saka kumalas sa pagkakayakap sa akin.

Hindi ako umimik. Parang gusto ko lang siyang hayaang magkwento tungkol sa kanya. I don't know this feeling but.. I feel like that.. I want to know her more.

"Ni hindi ko nga alam kung paano magluto o maglaba nun eh. Natuto lang ako dahil pinakiusapan ko yung mga tagaluto namin na turuan ako. Guess what? Tinuruan naman nila ako. Alam ko ng magluto ng itlog, ham, hotdog, at burger." Masaya niyang sabi.