The Arrange Marriage (FAAM)

Chapter 32

Pa-uwi na kami ngunit biglang umiba Ang daan ni James.

“James, Hindi Ito Ang daan. May pupuntahan kapa ba?” Sabi ko

Hindi siya sumagot

“James! Ano ba?! Sumagot ka? May pupuntahan kapa ba?” Sabi ko

Hindi parin sumagot at nagpatuloy sa pagdrive

“James boss mo'ko ano ba!?!” Sabi ko

I tried to call Sandro pero Hindi siya sumasagot. Nagtext din Naman ako sa kanya, Sana Lang ay Makita Niya Ito kaagad. I tried to call syna pero kinuha ni James Ang phone ko.

Tinutukan Niya ako Ng baril.

“James …. Huwag please…” Sabi ko

“Ibibigay ko Ang lahat … wag mo Lang akong saktan, buntis ako James ..” Sabi ko habang nagmamakaawa

“Hah! Is that all?! Say… goodbye to your baby, Mrs. Marcos..” Sabi Niya

“Huwag.. please nagmamakaawa ako, ano ba Ang ginawa ko sa'yo? Please… Huwag!” Sabi ko

“To me?  Wala pero boss ko meron… So say good bye na.” Sabi niya

“Ayoko! Anak please kumapit ka … Mahal na Mahal ka ni mommy… James please nagmamakaawa ako… Mas malaking halaga ibibigay ko sa'yo please” I said

“No! .. good byeee..” Sabi Niya

Nahimatay ako sa loob Ng sasakyan.*

---

Nagising ako sa loob Ng kwarto sa Ospital. Si Sandro at si mama ay nasa tabi ko.

“Anak….” Sabi ni mama

“Ma..” Sabi ko

“Okay kalang ba anak?” tanong Niya

“okay Lang ma…” Sabi ko at napansin na Tahimik na umiiyak Ng sobra sobra si Sandro. Naalala ko din nangyari at nagtanong Kung ano ba Ang nangyari sa anak ko. Mukhang lumiit din Kasi Ang tiyan ko.

“A-ang anak ko?!” tanong ko

“Anak, w-wala na …” Sabi ni mama

“H-hindi ma Hindi …. Hindi..” Sabi ko habang umiiyak

“Anak.. kumalma ka..” Sabi ni mama at ginawa ko naman.

Sobra sobra Ang iyak ko..

Noong kumalma na ako ay lumabas na si mama Ng kwarto.

“Bibili Lang ako Ng pagkain sa labas.. Maiwan ko muna kayo” Sabi ni mama

Tumingin si Sandro sa'kin.

“Sands..” Sabi ko

“What did you do?!!?!” galit na tanong Niya

“I didn’t know sands.. I'm so sorry.. may ginawa si James at saka nahimatay ako.” Sabi ko

“Kung Sana Nakinig kalang sa'kin, di Sana namatay Ang anak natin!!!” galit na pagsabi Niya

“2 months nalang Althea… pero Ang tigas-tigas Ng ulo mo! Sinabihan Kita na e-text o tawagan mo'ko Kung pupunta ka diba? Pero Hindi mo ginawa. Tas Sana man din gumawa ka Ng paraan para makatakas..” sigaw Niya “Kung Hindi kalang Sana umalis sa bahay! Edi Sana di na'to nangyari!” Sabi Niya

I was out of words sa mga sinabi niya, Hindi ko din kayang e-explain Ang sarili ko sa kanya.

“Ayoko na!” Sabi ni Sandro at lumabas

He left me alone inside the hospital room. Sobrang sakit sa dibdib Ang mawalan Ng anak. Pero may kasalan din Naman ako, Kung Sana nanatili nalamang ako sa bahay edi Sana buhay pa siguro Ang anak ko, Ang anak namin.

Isinisisi ko lahat-lahat sa sarili ko. Hindi deserve Ng anak Kong mamatay.

Iyak lamang ako Ng iyak sa loob Ng kuwarto Hindi ko parin matanggap Ang nangyari. Lalo na't galit sa'kin si Sandro tas malalaman pa Ng buong angkan Niya. Sana Hindi sila galit sa'kin.

Hindi ko iningatan Ang anak ko.

To be Continued…

PLEASE DON'T FORGET TO VOTE! THANK YOU!