"Jennie!" Singhal ko nang lapitan si Jennie na ngayon ay walang malay.
The doctor is now lying on the floor after I punched him on the face. I immediately carried her so we can go outside.
"Tulong!!!!"
Ilang segundo lang ay meron nang mga nurse ang dumating. I explained everything to them and their response is what made me really shock.
"Hindi siya ang doktor na naka-assigned sainyo ms. Manoban."
Biglang may mga guard ang tumakbo papasok sa room kung saan kami naroon kanina. Paglabas nila ay dala-dala nila ang galit na galit na pekeng doktor. Samantalang dinala naman kami sa isang kuwarto kung saan gagamutin si Jennie.
"Propofol ang tinurok sa asawa ninyo, ms. Manoban. Kailangan lang natin maghintay sa pag-gising niya. At kailangan din ma-check up ka sa biglaang pag-galing mo." Sabi ng nurse na nag-check kay Jen.
I was really thankful na nangyari ang bagay na ito mismo sa loob ng hospital kun'di ay maaring mabaliw na ako kakaisip dahil kahit papaano ay naninibago pa rin ako sa biglaang pag-galing ko.
Makalipas ang ilang oras, umalis na muna ang mga nirse at ang doktor na nag-check sa aming dalawa. Pagka-alis at pagka-alis palang nila, Jennie's hands began to move. I was surprised so I held her hand and waited for her eyes to open.
"Jen...." Bigkas ko. Unti-unting bumukas ang mga mata niya. "Jennie! Doc! Nurse! Yung asawa ko, gising na!!!!!!" Sigaw ko.
Nagsi-datingan ang mga nurse at ang doktor. They checked up on Jennie before they say we can now go home if we want.
Agad na kami umuwi sa bahay because of what they told me. Jennie is now sitting on the front seat while I am driving.
"Do you want to eat something?" Tanong ko. Umiling lamang ito at tinignan ako,
"Thank you...." For the 2nd time, she meant it. "Mahal." Dagdag ni Jennie.
"Hmm... So you love me now, huh." The edge of my lips rose up.
"Last week pa." Sagot niya.
"Sabi na nga ba mamahalin mo rin ako balang araw." Pagtawa ko. "Sa pangaoawang pagkakataon, itatanong ko ulit 'to. Jen, do you love me?"
"Yes, yes na yes."
Damn, it sounds like music in my ears.
"So....can we do the yadong now?" Tanong ko. Nakatanggap ako ng isang sapak sakaniya.
"Masyado ka naman mabilis! Kaka-galing mo nga lang sa pagiging baliw tapos makikipag-jugjugan ka agad?"
"Just kidding, love. I want to take things slowly. Just like in sex, I'll be gentle." Biro ko ulit. She pursued her lips and looked away.
"Andito na tayo," Sabi ko at pinatay ang makina ng kotse. Bubuksan niya sana ang pinto ng kotse pero pinigilan ko siya. Buamba ako ng kotse at tumakbo sa kabila para buksan ito para sakaniya.
"You don't look sweet Lisa, you should stop. Nagmumukha kaang na driver ko," Sabi nito.
Hala oo nga 'no? Sino kaya yung mga kinikilig sa ganun? Parang tanga. Napakamot lang ako sa ulo bago sabay kaming pumasok sa loob ng bahay.
"I missed this feeling," I told her.
"I missed you." Banat ni Jen. Natawa naman ako,
Biglang nag-ring ang phone ni Jennie. Tinignan niya ito at tumingin muli sa akin,
"Excuse me." Seryoso niyang sambit at lumabas ng bahay. Who is that?
Because of my curiosity, I followed her secretly.
"What now, Taehyung?" Inis niyang tanong. Huminto siya saglit, mukhang pinakinggan niya ang nagsasalita sa kabilang linya.
Taehyung?
"I did my part! H'wag mo na kami guluhin ni Lisa, pinatay mo na nga yung tatay niya at nanggulo na nga rin ang kaibigan mong aso sa kumpanya nila Lisa, tapos nag-padala ka pa ng tauhan mo sa hospital para i-rape ako pero 'di ka pa rin nakuntento?! Hayop kayong dalawa ni Kai!"
Kai? Taehyung?
"So what kung gusto mo si Lisa? I am her wife. Hindi kana nahiya! Akala mo magugustuhan ka niya kapag namatay ako? At akala mo ba magugustuhan ni Kai kapag nalaman niyang halos marape ako kanina nang dahil sa'yo?" Sabi niya ulit.
Alam ni Jennie ang tungkol sa pagkamatay ng tatay ko?! At sinekreto niya pa!?
Hindi na ako nakapag-pigil at inagaw ko na ang cellphone kay Jennie,
"Taehyung! Tangina! Pinatay mo ang tatay ko?! Great, dahil papunta na ang mga pulis diyan!" Sabi ko at binato ang telepono sa swimming pool. Nasa bandang pool kasi kami ng bahay.
"Lisa, I-I'm sorry-"
"Umalis kana! Tangina, it's about my dad's life Jen, my dad's life! Bakit mo nagawang isekreto sa'kin 'yon!?" Sigaw ko sakaniya at hinawakan siya ng mahigpit.
"Lisa.. dahil mahal kita-"
"How could I love you back, then?! Hindi mo ba naisip ang kapalit ng ginawa mo?! Leave!" Sigaw kong muli.
"Lis-"
"JUST LEAVE!"
She sighed in defeat.
"Ipahahatid ko nalang ang mga gamit mo sa bahay ng magulang mo. Just leave now. I don't want to see you again. I will cut my connection with your company,"
"Please, Lisa don't-"
"Tangina, umalis kana!"
Wala na siyang nagawa kun'di tumawag ng taxi at umalis. How could she do that to me? Just...how!?
At talagang mismong mga partner ko sa business ang mga kakuntyaba niya! Paano niya nagagawang sabihing mahal niya ako despite of the pain she's giving me?!
TANGINA!
Ang sakit niyang mahalin. Sobrang sakit. How could she hide that from me?
I need to call Jisoo now. I couldn't forgive her
__________________________
: )
![](https://img.wattpad.com/cover/310361290-288-k401136.jpg)
BINABASA MO ANG
Wife In Shadows (JENLISA)
FanfictionJENLISA FANFICTION [TAGALOG] -EDITED VERSION- WRITTEN BY APRIL DIAZ.