Ethan's picture at the Multimedia
------------------------------------------------------------
Tiffa's POV
Oh God. Salamat naman at naka-uwi na rin ako.. Nakaka-imbyerna yung Ethan na yun.
Dumerecho ako agad sa kwarto ko at humilata ako agad sa kama ko.
Maya maya, biglang tumawag si Mommy. Nasa Paris kasi siya ngayon para kausapin yung mga designers para sa bagong ilalabas na fashion show namin.
"Hello Mommy?"
"Hi Stella! Kamusta ka na anak?" Di ba nga Stella tawag sa akin ng family ko?? (refer to the first chapter)
"Okay naman po mommy. Kayo po kamusta na??"
"Okay lang din anak. Miss ka na agad namin ni Daddy mo! Anyways, tomorrow you have a meeting with our clients. You will be showing your latest designs for our fashion show. "
"Okay po Mommy. Kailan nga pala ulit kayo uuwi?"
"Baka after 2 weeks pa anak. Sige mag-ingat ka dyan ha! Bye"
"Okay bye. Ingat din po. I love you!"
Binaba ko na yung tawag. Kinuha ko ang bag ko para kunin yung folder ng mga designs ko naipapa-kita ko tomorrow. Wait. Oh my gosh. NO. ASAN NA????!!!! Hinalungkat ko yung bag ko pero wala parin.
"WHERE'S THAT GODDAMN FOLDER??! UGH!" Bigla ko nalang naalala kanina na naiwan ko sa car ni Bakulaw yung folder. OF ALL PLACES, BAKIT SA KANYA PA??!
"Ano ba naman yan!! Pano ko kukuhain un? Di ko nga alam ung number niya pati address. Ugghh!!" Okay. katapusan ko na.
*knock knock*
"Ate Stella! Pwede ba ako pumasok?"
My lil sis. Kristie name niya. 2 years gap ko sa kanya.
Binuksan ko naman ung pintuan.
"Hi ate!! Wait. Bakit ganyan yung mukha mo??"
"I LOST MY FOLDER TO A GUY THAT I JUST MET EARLIER. WAAGGHH!" Sabi ko at ginulo buhok ko.
"Hala! May meeting ka pa naman tomorro--- Wait. How the hell did that happen??"
"Long story Kristie. Ano nang gagawin ko?? Di ko alam number niya pati address!!"
"Ano ba name niya??? Baka sakaling kilala ko.."
"Ethan Scott."
"Ethan Scott?? Parang kilala ko yun ah! Siya yung classmate ni Kent!!" Oh. That Kent boy again. Yun yung crush niyang isa pang lalaki na nakaka-imbyerna.
"Try mo tawagan siya baka alam niya number ni Ethan."
"Ok just a minute."
At ayun tinawagan niya nga..
"Hello Kent???--- Okay lang! gusto ko lang itanong sayo kung alam mo number ni Ethan---Ok thank you talaga ha!!----Bye bye!"
"Eto oh.. Send ko nalang sa phone mo.."
*beep* sending finished. THANK YOU THANK YOU OH MYGOSH.
"Thanks Kristie!! Ba't ka nga pala andito??"
"I need to borrow your eyeliner! Naubos na kasi yung akin and I have a party to attend to later!"
"Sige kuhain mo sa table ko."
"Yay! Thank you ate!" At yun kinuha niya at lumabas na ng kwarto ko.
Okay, now let's call that bakulaw.
*toot toot* *toot toot* Buti naman at nagri-ring na..
"Hello?"
"Hello bakula---- I mean Ethan! Yung folder ko naiwan sayo!"
"So?"
"LECHE KAILANGAN KO YUN PWEDE BA?"
"Edi pumunta ka dito." Tapos binaba na niya. Pano ako makakapnta dun eh hindi ko nga alam address niya!!
*toot!* Wait. May nag-text. Unknown number. Address yung nakalagay. Sa kanya siguro to. Good. May utak din pala siya eh.
Okay so wala na akong choice kundi pumunta dun. Kaso super lakas ng ulan.. May bagyo ata eh.. Bahala na nga!!
Pumasok na ako sa car ko then nag-drive na ako papunta sa house nya.. After a few minutes, I arrived already.
Ang problema, super lakas lakas ng ulan. Wala pa naman ako dalang payong. Nako naman! Lecheng folder yun! Kung di lang yun importante! Tumakbo nalang ako kaya nabasa ako.
Nag-doorbell na ako at may nag-bukas sakin na maid..
"Nanjan po ba si Ethan?? May kukuhain lang po kasi ako sa kanya."
"Ah sige pasok ka iha."
Dinala niya nman ako sa isang kwarto. Kay Ethan na siguro to.
"Thanks po." nginitian niya lang ako at umalis na.
*knock* *knock* Walang bumubukas..
*knock* *knock* Wala parin.. Makapasok na nga!!
Pag-pasok ko, nakita ko naman siya.
He was sleeping. Nakalatag lang yung ulo niya sa table na may maraming papers and documents. Katabi niya rin ang laptop niya. Baka sa business to. He looks so tired. Oh well, I don't care.
ASAN NA BA YUNG FOLDER??!
Lumingon ako kung saan-saan at nakita ko sa side table ng kama niya.
I took a last glance of him. Nag-squat ako at tiningnan pa siya ng maigi. I don't know why the hell Im doing this. Tumayo na ako at nagulat ako ng bigla niyang hinawakan ang kamay ko. Akala ko ba tulog siya?
Tinaas nya ung ulo niya ang he looked straight into my eyes.
Bigla siyang tumayo at lumapit sakin. Lumalapit siya ng lumalapit at ako naman, atras nang atras.
Hanggang sa bumunggo ako sa pader. He put his one hand on the wall and then the other on my chin. He was just looking straight in my eyes.
Oh My.. His face is so close.
*dug* *dug* *dug*
"O-oy teka.. Anu bang ginagawa mo! Ang lapit-lapi----mmmpphh" Hindi ko natapos yung sasabihin ko when suddenly, he pressed his lips against mine.
After a few seconds, nilayo niya na yung mukha niya then he smirked. I was dumbfounded. Sobrang tulala ako.
What the hell did he just do??!
BINABASA MO ANG
My Childhood Sweetheart (REVISING)
Teen FictionA story where two little young people fell in love with each other, but became separated. 6 years has passed, and they meet again, unexpectedly. But sadly, the girl doesn't remember the guy because of her disease that was caused from a tragic car a...