Roommates | Dutch | One Direction | Voltooid.

7. Drugs

*Noa's POV*

Ik probeer alles om meneer de Vries, meneer en mevrouw Tomlinson er van te overtuigen dat Louis het niet was. Waarom help ik deze jongen in godensnaam? Als mevrouw Tomlinson de posters van Louis ziet maakt dat het alleen maar erger. ''Kom we laten Familie Tomlinson praten en ik help je met je wonden en plekken!'' Zegt meneer de Vries. Ik kijk nog snel naar Louis die doodsbang naar zijn vader kijkt. Wacht doodsbang? Bang voor zijn vader? Waarom zou hij dat zijn? Ik loop achter meneer de Vries aan naar zijn kamertje en hij verzorgd mijn wond op mijn hoofd en kijkt naar de blauwe plekken. ''Noa je moet niet legen, mij hou je niet voor de gek! Ik weet dat het door Louis komt. Waarom neem je hem in bescherming?'' Vraagt meneer de Vries en ik slik. ''Het kwam echt niet door Louis meneer!'' Zeg ik snel. ''Oh nee? Hij was niet met Zayn, Liam, Niall en Harry gister avond? Stoned? Wachtend op meisjes?'' Vraagt meneer de Vries en ik slik weer. ''Ik ken Louis heel goed Noa. Ik heb hem proberen te stoppen, maar helaas. Het lukt niet... Waarom bescherm je hem? Ik weet zeker dat je hem niet mag!'' Zegt meneer de Vries. ''I-ik weet het niet... I-k wil hem niet verraden... G-gister zei hij dat de hele school aan zijn voeten ligt en ... en dat met een knip in zijn vingers ik een slechte reputatie heb!'' Zeg ik zacht. ''Niet naar luisteren Noa... Hij maakt misbruik van je... Ik moet naar een vergadering ik spreek je nog wel!'' Zegt hij. Ik knik en loop terug naar onze kamer. Ik zie meneer en mevrouw Tomlinson net weglopen en open de deur. ''LOUIS!" Gil ik in paniek als ik Louis midden in de kamer zie liggen. Knock-out. Inclusief bloed. Ik ren naar hem toe en leg zijn hoofd op mijn schoot. Wat doe ik? Waar ben je mee bezig Noa? Ik tik op Louis' wang en schud hem heen en weer. Ik leg zijn hoofd voorzichtig terug en ren naar de badkamer. Washandjes. Waar zijn ze nou!? Verdomme! Oh daar. Ik pak er een en maak hem nat en ren terug. Ik leg zijn hoofd op mijn schoot en leg het doekje op zijn hoofd. Ik wist dat ik gelijk had over zijn vader... Louis' ogen gaan voorzichtig open en hij kijkt verbaasd. ''N-noa?'' Vraagt hij zacht. ''Wat is er?'' Vraag ik en hij schud zijn hoofd. Hij grijpt snel naar zijn hoofd en sluit zijn ogen. De tranen rollen over zijn wangen. ''Wacht even ik pak een paracetamol!'' Fluister ik en ik leg zijn hoofd op een kussentje dat ik snel van de bank pak en loop naar de keuken. ''Rechter kastje onderin.'' Mompel ik. Ik pak twee paracetamols en een glas water. Ik ga naast Louis op de grond zitten en help hem recht. Ik geef het drinken en de paracetamols aan hem en hij slikt ze door. ''D-dankje...'' Zegt hij zacht. ''Geen dank...'' Zeg ik zacht. ''Noa?'' Vraagt Louis zacht en ik kijk hem aan. ''W-waarom doe j-je dit?'' Vraagt Louis zacht. ''B-ben je bang? V-voor mij...?'' Voegt Louis toe. Ik slik. Ja eigenlijk wel. ''Deels... Maar de andere reden weet ik niet...'' Geef ik eerlijk toe en Louis knikt voor zover dat lukt. Er word op de deur geklopt. ''Louis?'' Roept een stem.''Shit! Liam!'' Fluistert Louis. ''Wacht maar ik zeg wel dat je ziek bent...'' Zeg ik zacht en Louis schud zacht zijn hoofd. ''Gevecht?'' Vraagt ik en Louis knikt voorzichtig. Ik rol met mijn ogen en grinnik kort. Ik loop naar de deur en open hem op een kier. Net zodat mijn hoofd er tussen past. ''Waar is Louis?'' Vraagt Liam gast. ''Nee... Naja hij is er wel, maar hij heeft gevochten ofzo. Hij ligt op bed en heeft rust nodig...'' Zeg ik zacht. ''Ik hoef hem alleen wat te geven!'' Zegt Liam en ik zucht. ''Geef maar aan mij ik geef het aan hem zodra hij wakker is! Niet zo hard praten straks word hij wakker!'' Zeg ik zacht. Liam rolt met zijn ogen en graait wat uit zin zak. ''Wat is dit?'' Vraag ik als ik naar een zakje met wit poeder kijk. ''Doet er niet toe! Geef het maar aan hem...'' Zegt Liam en ik knik. ''Oke doei!'' Zeg ik zacht en ik sluit de deur. ''Louis meen je dit?'' Vraag ik en ik kijk hem aan. Hij is verplaatst naar de bank en is met doekjes zijn wondjes aan het deppen. Hij kijkt me vragend aan. ''Als je me gaat vertellen dat dit poedersuiker is gooi ik het uit het raam!'' Zeg ik boos. ''Gast dat spul is facking duur doe normaal!'' Zegt Louis boos. ''Noa geef hier!'' Zegt Louis. ''Louis wat heb je nog meer?'' Vraag ik en hij trekt een la open. ''Hmmm... Wiet, poedersuiker-'' ''Oke op naar het raam!'' Zeg ik en ik loop naar het raam. ''NEE! Het was een grapje idioot!'' Zegt Louis en hij staat snel op maar gaat net zo snel weer zitten en grijpt naar zijn hoofd. ''Niet zo slim he jochie!'' Zeg ik en Louis schud zacht zijn hoofd. ''Ga nog maar even slapen!'' Zeg ik en Louis blijkt zijn 'poedersuiker' al te zijn vergeten en strompelt naar zijn kamer en nestelt zich in zijn bed... Ik ruim nog een bedje bloed van Louis op dat op de grond is gedrupt en nestel me op de bank en kijk tv.