Perfectly Yours

#Epilogue04

"Claire, tulungan mo 'ko!" 

Inirapan lang ako ng magaling na babae sa harap ko at nagpatuloy sa pag lalaro ng COD sa cellphone niya. 

"Kaya mo na 'yan." malumanay niyang sagot. 

"Alam ko, pero need ko ng opinion mo okay? Ngayon lang kami nakabalik mag date ni Stefan. Kaya please?" pagmamakaawa ko at lumuhod pa ako sa harap niya!

"Edi ikaw na may date."

Inirapan ko siya.

"Para ka talagang just now, Claire. Wish ko sayo, tatanda kang dalaga."

Akala ko talaga maiinis siya sa sasabihin ko o kokontrahin man, pero ako yata ang nainis sa mga pinagsasabi niya. 

"Okay, ang cool nga non." sagot niya.

I sarcastically smiled at her, obviously showing her my annoyance by smiling so widely, before turning my back at her para tapusin ang paghahanda ko. Any minute now, nandito na si Stefan. I don't wanna be late.

My husband is a busy man...charot, let me rephrase that, my boyfriend is a busy man and a hectic schedule, and it's so very rare to the both of us to have dates, also me because I'm a nurse and mostly of my schedule is graveyard shift, buti nalang wala pang nagpapakita sakin don, kung meron man, itutuloy ko nalang talaga ang pag-aasawa ng mayaman.

Joke, seryoso niyo.

At hindi nga ako nagkamali, dahil tumunog na ang aking cellphone, at no doubt it was him.

"Hello love..." sabi niya sa kabilang linya.

His voice was so smooth and gentle, halata ding pagod. Nagdadalawang isip tuloy ako kung itutuloy nalang ba namin ang aming date or magpahinga nalang...pero nandito na siya, nag effort mag drive papunta dito sa bahay.

Hay nako Debbie.

"Love, ten minutes, baba na ako." sagot ko sa kaniya bago binaba ang tawag.

Nagdali-dali na din akong nagbihis at wala nang inaaksayang oras. I just wore a black tube dress at nagsuot nalang din ako ng white blazer, and white flats and black purse, and accessories to match my outfit. Simple lang ang outfit ko ngayon dahil nagmamadali na din ako.

And make up? No need. Nagdala lang ako ng lip tint and press powder at don nalang ako sa sasakyan niya mag ayos dahil ayaw ko na paghintayin siya.

When I'm all ready, nagpaalam na din ako kay Claire.

"Bye Claire, si kuya na bahala sayo ready na din ako maging best tita, love you!" pabirong sabi ko bago lumabas.

Chineck ko muna kung nadala ko ba ang ginawa ko kahapon, kung nalagay ba siya sa purse, at mabuti naman nandoon na.

"Bye Kuya! Take care of Claire for me please!" paalam ko din sa kapatid bago lumabas ng bahay.

As soon as i get out sa the gate, bumungad na sa akin ang itim niyang sasakyan. It was heavenly tinted, kaya hindi ko pa siya nakikita. So i opened the door, i was about to greet him but i was the one who is greeted. He is sleeping peacefully.

Guilt consumed my system.

Dahan dahan akong pumasok at isinara ang pinto.

I was staring at him. Memorizing his soft yet matured features. As time pass by, by just only staring at him, my decisions was now in finality. Wala nang aatras. I won't regret this. Siya lang talaga. Only him can make me feel like this. He is one the source of my happiness.

I'm so whipped by this guy.

Kuya noon, magiging tatay na ngayon.

Charot again.