REI's POV
TRIGGER WARNING:
violence
foul words
weapons &;
slight R-18 scene"Rei, aalis ako. 'Wag kang susunod" bungad sakin ng boyfriend ko, si Russ pag pasok n'ya sa kwarto habang nag aayos ako ng bagahe namin for our 1 week vacation tomorrow.
"uh, s-saan ka pupunta?" Tanong ko naman. Kumunot naman bigla yung noo n'ya na para bang hindi n'ya nagustuhan 'yung narinig.
Is that a bullshit question para maging ganyan 'yung reaction n'ya?
Napabuntong hininga nalang ako nang hindi n'ya sinagot 'yung tanong ko. Instead, kinuha n'ya lang yung jacket n'ya along with his car key atsaka lumabas ng kwarto nang walang pasabi.
I sighed for the nth time. My eyes was about to cry when he came back. I thought he would choose me over his errands but I was wrong.
He just said, "Don't you dare contact any of my friends para tanungin kung saan ako pupunta at kung sino ang kasama ko because wala ka nang pake 'ron." Then he slamed the door leaving me inside that cold, dark and small room that both of us dreamed. I started to burst out crying in silence because I don't want someone hear me dahil alam kong magsusumbong sila kay Russ. At I am sure na papagalitan n'ya na naman ako dahil sa ka-dramahan ko.
After a minute of crying, I continued packing all of our things. Nakatulog na nga ako dahil sa pag iyak ko kanina.
Nagising ako dahil sa malalakas na katok sa pinto. Pagkabukas ko, bumungad sakin si Russ na lasing na lasing. "Bakit ba ang tagal mong buksan yung pinto?! Punyeta, bingi ka ba?!" bungad n'ya sakin. Sinalo ko naman s'ya kasi na out of balance s'ya while walking inside at tinulak n'ya lang ako, as I expected.
"Ano ba?! Bitiwan mo nga ako!" Sigaw n'ya sakin atsaka ako tinulak nang pagkalakas-lakas. Muntik pang mauntog ang ulo ko sa kanto ng kahoy na mesa dahil sa lakas ng impact pero I disregard my feelings. Masyado s'yang malakas kung lalaban ako sa kanya ngayon.
"Russ, m-mahal? Saan ka ba galing? Bakit lasing na lasing ka? Aalis pa tayo mamaya 'diba?" Tanong ko habang inaalalayan pa rin s'yang makaupo sa sofa.
"Ano ba?! I told you to stop calling me that?! Ang tigas nga naman talaga ng ulo mo, 'no?"
"Pero Russ, girlfriend mo 'ko. Is it wrong na tawagin kita sa gan'on? 'Diba, noon pa naman endearment natin 'yan?"
"I said stop! Ano ba?! Hindi kita girlfriend, and you will never be! Si Serika lang ang babaeng mahal ko!" he said. I stopped for a while and fixed myself. It's not the time para patulan ko s'ya ngayon dahil alam kong masasaktan na naman ako.
"Oh ano? Bakit hindi ka makasagot, ha?! Rei, please! Give me my f-" I kissed him as my way of making him silent. No, not this time. He froze when I entered my tounge inside his mouth that makes me smile. "A-anong... ginawa m-mo?" Utal n'yang sabi at ilang saglit lang ay bumagsak na s'ya sa pagkakatayo.
"Don't worry, my love. Magkakasama na rin kayo ni Serika soon just like what you've wanted"
-------
Ilang oras na akong naghihintay na magising ang dalawang tao sa harap ko. Masyadong matapang ang pampatulog na regalo ko sa kanilang dalawa. Nakaupo akong naka de-kwatro sa nag i-isang upuan dito sa harap nila. Pareho silang natutulog na nakasalampak sa sahig habang nakatali ang dalawa nilang mga kamay sa likod, pati ang paa nila itinali ko para siguradong hindi sila makakawala sakin. Nakakatuwang makita ang matagal ko nang pinaplano sa una palang na malaman kong niloloko ako ng dalawang 'to.
BINABASA MO ANG
ONESHOT STORIES
FanfictionHey! Welcome! W A R N I N G! This is just a work of my imagination. Anything that you seems look familiar in this story is not true, inshort not a true to life based story. Any names, places, or events that mentioned in my story are just an art of m...