(7 gün sonra)
Saatin kaç olduğunu bilmeden kapı çaldı.Sıcacık yataktan oflayarak kalktım ve kapıyı açınca karşımda gördüğüm ilk iki kişi Leya ve Yağız'dı.Uykulu gözlerimi açamıyordum.Her an ayakta uyuyacaktım.
"SÜRPRİZ!"dedi ikisi birden ne olduğunu anlamamıştım.Uykulu gözlerimi ovalamaya başladım.
"Ne sürprizi."dedim esneyerek
"Sen git ilk önce bir yüzünü yıka biz sana anlatacağız."dedi Leya beni lavaboya gönderirkenBanyoya girdiğimde musluğu açtım.Yüzüme iki su çarptım.Islak ellerimle musluğu kapattım ve yüzümü ve ellerimi havluyla kuruladım.Lavabo'nun ışığını ve kapısını kapattıktan sonra tekrar yatak odasına doğru yol aldım.Aynanın karşısına geçip dağılmış saçlarımı açıp tarakla taradım ve at kuyruğu olacak şekilde topladım.Yatak odasından çıktığım gibi salona yol aldım.
"Eee- sürpriz ne?"dedim koltuğa oturarak
"Şey..Akşam Çağan seni istemeye geliyor..Hâni doğum gününde evlenme teklifi etti ya."dedi Leya sakin sakin anlatarak
"Ne?"dedim şokuma soru katarak "Akşam beni..istemeye..geliyor?!"
"Evet..merak etme her şeyi biz halledeceğiz sen hiç telaş yapma."dedi Yağız oturduğu koltuktan beni sakinleştirerek
"Yâni hiç haberim bile yoktu."dedim tebessümümle
"Sen hiç telaş yapma arkanda koskoca iki tane arkadaşın var."dedi Yağız beni güldürerek
"Çok teşekkür ederim."dedim Yağız benim saçlarımı okşarkenYağız cebinden telefonunu çıkardı ve bana bir söz dekorasyonunu gösterdi.Sipariş ettirmişlerdi.
"İnanmayacaksın ama Çağan buna âşık oldu."dedi Yağız sipariş ettiği söz dekorasyonunun fotoğraflarını gösterirken
"Ne yalan söyleyeyim bende çok beğendim."dedim fotoğrafları yana kaydırarak
"Zaten 'Çağan'a sormadan bir şey yapmayalım' dedik.Bizde Çağan'ın yanına gittik fotoğrafları gösterdik hangisi güzel ise onu sipariş ettirdik."dedi Yağız televizyonun önünde konuşma yapar gibi
"Elbisem ne olacak?"dedim çaresiz bir halde
"Sen hiç çaresiz hissetme,biz onu da ayarlarız.."dedi Leya saçımı okşayarak "Annenin söz kıyafetini giyersin..Hatta onu bile getirdik."
"Gerçekten mi?!"dedim kafamı kaldırdığımda
"Evet...Hatta giyebilirsin."dedi Leya kafasını sallayarak heyecandan koltuktan kalkıp ayakkabılık masasının üstünde poşeti alıp yatak odasına girdim.Heyecanımdan yerimde duramıyordum.Üstümdeki kıyafetleri çıkarıp sütyenle kalmıştım.Poşetten annemin pudra renkli söz kıyafetini çıkarıp üstüme geçirdim.Aynada kendime bakakalmıştım.Aynı anneme benziyordum.Sanki beni değil,annemi istemeye geleceklerdi.Üzerime çok yakışmıştı ve de uymuştu.Ağlamamak için kendimi zor tuttum.
"Tuana..giyindin mi?"dedi Leya kapıya vururken
"Evet."dedim gözlerimi silerekLeya ve Yağız yatak odama girdiğinde üzerimdeki elbiseyi görünce çok mutlu olmuşlardı.
"Canım benim..Çok güzel olmuşsun." Dediğinde gözleri dolmuştu.
"Ya bak benide ağlatacaksın."dedim ağlamamak için
"Tamam ağlamayacağım.."dedi Leya burnunu çekerek
"Gerçekten yakışmış mı?"dedim aynada kendime bakarak
"Hemde ne yakışması prenses olmuşsun"dedi Leya iltifat ederken "Yâni annen görse ağlar"Biz yatak odasında ağlamama merasimi yaşarken kapı çaldı bir andan.
"Birini mi bekliyorduk?"dedim kaşlarımı çatarak
"Yo,yo sadece sipariş ettiğimiz dekorasyon geldi."dedi ve kapıya baktı Yağız.
"Hadi bakalım ilk önce kahvaltıya ondan sonra,temizliğe,sonra da burayı düzenlemeye.."dedi Leya neşe dolu
"Tamam...Kahvaltı senden mi?"dedim elbisenin fermuarını açarken
"Hemde beleşe."dedi para ister gibiElbiseyi çıkarttığım gibi yatağımın üstüne serdim ve çıkarttığım kıyafetleri geri giydim.Yatak odasından çıktığım gibi kapıyı kapattım.Yağız ve Leya'nın ne yaptığını görmek için salona gittim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KADERİM SENSİN
RomansaBir kaderin kaderle buluşmasının hikâyesi.. Kanserli olduğunu öğrenen Tuana hayatın yıkılışını ve şokunu yaşadı ve kansere uyan iliğini bulmaya çalışacaktır.Lösemi hastası olan Tuana kendisine uyan iliği kimden bulacaktı tüm bu zorluklara rağmen eng...