Tutku~Berk Aybike

Karanlığa Emanetim

Bölüm: 8

"KARANLIĞA EMANETİM"

Bölüm Şarkısı: Gör Duy Hisset

......

Çok güzel bir şekilde başlayan akşamım, Ömer yüzünden kötü bitmişti diyebilirim. Yüzüne ters ters bakmaya devam ederken, "Ne var?!" diye sordu

"Ne mi Var?!" onu tekrarlayıp sakinleşmek için derinden nefes aldım "Yaptığın şey hiç hoş değildi Ömer!"

"Yapma Ya?!" dudağının kenarına yayılan gülümsemenin gittikçe derinleşmesi sinirlerimi bozarken, o bunu hiç umursamadan alayla konuşmasına devam etti. "İçeri bir giriyorum herifle sarmaş dolaş önümdesiniz. Ne yapmamı bekliyordun?!" ağzından dökülen kelimeler kalbime saplanmıştı.

"Kalbimi kırıyorsun..." diye mırıldanıp bir kavga çıkmaması için sakin tonla devam ettim "Üslubuna ve kelimelerine dikkat et!" tek isteğim uyarı yapmaktı

"Beni dinle," diyip bir kaç adımda karşımda durdu. Elini saçıma atıp okşamaya çalıştı. Sesi daha sakindi şimdi "Bu Berk'e özel bir şey değildi kim olsa yerinde aynı tepkiyi verirdim"

"Sorunda bu zaten Ömer!" elini saçımdan çekip arkaya doğru bir adım attım "Bana karşı öyle bir davranış sergilyorsun ki, sanki ben doğruyla yanlışı bilmiyormuşum gibi sanki bunu sadece sen görüyormuşsun gibi!" öylece durup beni dinledi "Tamam ona güvenmiyorsun, ki haklısın buna bir şey diyemem ama onu her gördüğünde böyle tepkiler vermen benim canımı yakmaktan başka bir şeye yaramıyor!" sesim yükselmişti.

Ömer bana karşı korumacıydı üstelik olması gerektiğinden çok daha fazla. Onu anlıyorum kardeşinin ölümünden sonra beni onun yerine koydu ve istemsizce olur olmaz hayatımda olan herşeye karışmaya başladı. Sırf onu üzmemek için karıştığı hiç bir şeyde ona kötü bir söz söylemedim, hatta hiç bağırmadım. Bu ona karşı ilk çıkışmam hatta. Ömer'i seviyorum hatta Oğulcan'dan bile daha fazla seviyorum ama sinirlendiği zaman kurduğu cümleler çok kırıcı oluyor

"Neden?!" diye sordu cümlem biter bitmez. Ben sakin bir konuşma yapmak istesemd bile Ömer bağırmaktan yanaydı "Neden ona karşı böyle olmam canını yakıyor Aybike?!" bu soruyu hiç beklemiyordum. Ben Berkle kavga ettiği için üzüldüğümü ima etsem bile tamamen başka bir şey anlamış ve beni ona göre yargılamaya çalışıyor

Sinirden dişlerimi dudaklarıma geçirdiğimde sesimin yükselmesine engel olamadım
"Söylediklerimden bunu mu anladın?!

"Bağırma Aybike!" Az önce benim açtığım mesafeni kapatıp kükredi "Siktir! Sen gerçekten aşık mı oldun bu herife yoksa?!"

Bağırma diyen birinin kükremesi peki

Noluyor ya? Ne bu sinir? Seviyorsam seviyorum neden bu kadar tepki alıyorum ki? Tamam ondan nefret ediyor ama bu tepki çok fazla. Şimdi kabul etsem, evet desem olacakları çok iyi biliyorum. Beni sevmeyen bir adamı sevdiğim için üstelik bu kişi Berk olduğu için neler yapabileceğini kestirmek zor değil. Düşüncelerim gittikçe odanın sessizliğine yayılırken elindeki anahtarı sertçe yere fırlattı

"Sustun?" Elini eline vurup acıyla dolu bir kahkaha pattlattı içinden "Ben aldım cevabımı Aybike"

Tamda şuan inkar etmen lazım Aybik!

"Bundan öte bir saçmalık olabilir mi onu düşünüyorum sadece." parmağımın birini havaya kaldırıp göğüsüne vurdum "Kuzenim olmasaydın bu cümleleri kurduğun için seni şimdiye çoktan gebertmiştim bilmiş ol!"