"ဟမ် ဟိတ်လူခများဘာလုပ်မလို့လဲ"
ဂျောင်ကုလုပ်ရပ်ကြောင့်အလန့်တစ်ကြားထအော်ထဲထယ်ယောင်း
"အင်္ကျီချွတ်နေတာလေခြေထောက်မှာသွေးတွေဒီလောက်ထွက်နေတာကိုစီးပေးထားမှရမှာပေါ့"
"အော် အင်းကျေးဇူးပါ"
ထယ်ယောင်းတစ်ယောက်သူ့အတွေးနဲ့သူရှက်ပီးခေါင်းကိုသာငုတ်ထာသည်
"အာ့"
ရုတ်တစ်ရက်ပွေ့ချီခံလိုက်ရတာကြောင့်ထယ်ယောင်းလန့်သွားသည်၊၊
"ထယ်ဒီဒဏ်ရာနဲ့လမ်းလျှောက်နိုင်မှာမဟုတ်ဖူး"
ဂျောင်ကု ခန္ဓာကိုယ်နဲ့အနီးကပ်ထိတွေ့နေရသောထယ်ယောင်းမှာရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းနေကိုဖစ်လို့
ခနကြာအောင်လမ်းလျှောက်ပီးတဲ့နောင်မှာအိမ်တစ်လုံးစီကိုရောက်လာသည်အိမ်ကအရမ်းကြီးတော့မကြီးလှ ဒါပေမဲ့ဒါထယ်ယောင်းအိမ်မှမဟုတ်ပဲ
"ဂျောင်ကုကျတော့်ကိုအိမ်ကိုမပို့ပဲဘယ်ကိုခေါ်လာတာလဲ"
"ကိုယ့်အိမ်လေ"
"ကျတော်အိမ်ကိုပဲလိုက်ပို့ပေးပါဒီအချိန်ဆိုhobi hyungစိတ်ပူနေလောက်ပီ"
"မင်းပြောတဲ့အိမ်နဲ့မင်းရောက်နေတဲ့နေရာနဲ့ကအဝေးကြီးမိုချုပ်နေပီမို့လို့ကိုယ့်အိမ်ခေါ်လာတာမနက်ကြသေချာပြန်ပို့ပေးမှာမို့စိတ်ချထားလို့ရတယ်"
တစ်ကယ်တော့ဂျောင်ကုထယ်ယောင်းကိုပြန်မပို့ချင်ပါသူခေါ်လာတာလဲပြန်ပို့ဖို့မှမဟုတ်ပဲဒီကြွေရုပ်လေးကိုမြငမြင်ချင်းချစ်မိနေပီလေလက်လွှတ်ဖို့မဖစ်နိုင်တော့ဖူးရှေ့ဆက်တိုးဖို့ပဲရှိတော့တာမလား
ထယ်ယောင်းလာကတည်းကသတိထားမိနေပါသည်ဂျောင်ကုအိမ်နဲ့မလှမ်းတဲ့နေရာကအိမ်ဖြူဖြူလေးတစ်လုံးဆေးကသုတ်ထားတာမကြာသေးဖူးဟုထင်ရသည်
ထယ်ယောင်းသိချင်စိတ်တို့ကထိန်းမရတောထဲမှာအိမ်2လုံးနဲ့တစ်ယောက်ထဲနေတာလားဒါမှမဟုတ်သူ့မိန်းမနဲ့လားသူ့မှာအိမ်ထောင်ရှိနေတာလား
"ဂျောင်ကု ဟိုအိမ်ဖြူလေးကဘယ်သူနေတာလဲဟင်"
"ကိုယ့်အကိုနေတာလေ အရင်ကပေါ့"
YOU ARE READING
⚠️The House⚠️(complete)
Fanfiction"ဟောတွေ့ပီ ဘယ်ကိုပြေးမာလဲထယ်လေးရဲ့" "ဟင့် တောင်းပန်ပါတယ်လွှတ်ပေးပါ နောက်ထပ်ဒီကိုဘယ်တော့မှထပ်မလာတော့ပါဖူး" "မင်းအကိုကကိုယ့်လက်ထဲမှာဆိုတာမမေ့နဲ့လေ hkk!"
