"ထယ်ယောင်းရေသွားရအောင်မြန်မြန်လာ"
"nae."
နှစ်ယောက်သားကမ်းခြေမှာညစာစားဖို့ထွက်လာကြလေသည်၊၊
ကားမှန်ဘက်ကိုခေါင်းလေးလှည့်ကာညနေခင်းအလှကိုခံစားနေသည်၊၊ တစ်ယောက်သောသူကတော့သူ့စိတ်ကူးနဲ့သူကြည်နူးနေသည်ထင်ပါရဲ့ကားစီယာတိုင်ကြီးကိုင်ကာတစ်ပြုံပြုံးဖြင့်
ပင်လယ်တစ်လျှောက်ကားလေးကာပုံမှန်အရှိန်နှုန်းဖြင့်ပြေးနှင်နေသည်၊၊
တစ်နေရာရောက်တော့ဂျောင်ကုကားလေးအားရပ်လိုက်သည်၊၊
"ထယ်ယောင်း ဒီဘက်ကိုလှည့်ကြည့်ပါဦး"
ဟိုဘက်ကားမှန်ဘက်လှည့်နေသောထယ်ယောင်းအားဂျောင်ကုကသူ့ဘက်ကိုလှည့်ကြည့်ရန်ပြောသည်၊၊
"ဝါးး ဂျောင်ကုကီး လှလိုက်တာနော်ထယ်တို့ဒီမာညစာစားရမာပေါ့"
"ဟုတ်တယ်ထယ်ကြိုက်ရဲ့လား ကိုကိုယ်တိုင်စီစဉ်စားထားတာထယ်အကြိုက်မတွေ့မာစိုးရိမ်နေခဲ့တာ"
"သဘောကျတယ်ဂျောင်ကုကီး ဟီး" ကြည့်ပါဦးလှလိုက်တာ "
"ထယ်သဘောကျရငကိုယ်ကျေနပ်ပါတယ် လာလေသွားရအောင်"
"nae"
ပင်လယ်ဘေးကသောင်ပြင်ထက်စာစားပွဲလေးကလှပလွန်းတယ် မီးရောင်လှလှလေးတွေနဲ့ အဖြူရောင်နှင်းဆီတွေနဲ့အလှဆင်ထားတာတဂယ်ကိုပီးပြည့်စုံလွန်းလှသည်၊၊
ထယ်ယောင်းနဲ့ဂျောင်ကုကမျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံမှာထိုင်နေကြသည်၊၊
အပြင်အဆင််တစ်ခုခြင်းစီကိုမျက်လုံးလေးပေကလပ်"ဖြင့်လိုက်ကြည့်နေတဲ့ထယ််ယောင်း
" ထယ်စားလေဘာတွေလိုက်ကြည့်နေရတာလဲ "
"ထယ်သဘောကျမိလို့ပါဒီလိုပွဲမျိုးကပထမဆုံးပဲဘယ်သူကမှထယ့်အတွက်ဆိုပီးခုလိုသေချာမစီစဉ်ပေးဖူးဘူး ဂျောင်ကုကီးကျေးဇူးများကြီးတင်ပါတယ်"
ပေါက်စလေးကပျော်လွန်းလို့ထင်ပါရဲ့မျက်ရည်လေးတွေတောင်ဝဲနေရှာတာ
"ချစ်တယ်"
"ဟမ်"
မျက်ဝန်းကျယ်"တွေနဲ့သူ့အားနားမလည်သလိုကြည့်လာတဲ့ကောင်လေးအားလက်ကလေးကိုကျတော့်နှုတ်ခမ်းပါးတွေနဲ့အနူးညံ့ဆုံးထိတွေ့လိုက်မိသည်၊၊
YOU ARE READING
⚠️The House⚠️(complete)
Fanfiction"ဟောတွေ့ပီ ဘယ်ကိုပြေးမာလဲထယ်လေးရဲ့" "ဟင့် တောင်းပန်ပါတယ်လွှတ်ပေးပါ နောက်ထပ်ဒီကိုဘယ်တော့မှထပ်မလာတော့ပါဖူး" "မင်းအကိုကကိုယ့်လက်ထဲမှာဆိုတာမမေ့နဲ့လေ hkk!"
