ထယ်ယောင်းတစ်ယောက်ကြောက်နေပေမဲ့စူးဆန်ခြင်စိတ်ကလွှမ်းမိုးသွားတာကြောင့်ခြံုတွေကိုအသာဖယ်ကြည့်မိလိုက်တော့သည်၊၊
"အာရီဂူးး"
ယုန်ပေါက်လေးတစ်ကောင်အဖြူလေးဖွေးစွတ်နေတာတော်တော်လေးချစ်ဖို့ကောင်းသည်
ယုန်လေးအားကြည့်ကာထယ်ယောင်းအသဲတယားယား
ယုန်လေးအားဓာတ်ပုံရိုက်ရန်ထုတ်လိုက်တော့လှစ်ခနဲ့ပြေးထွက်သွားတဦ့ယုန်လေး
"ဟာ မပြေးနဲ့လေ ဟိတ်"
ထယ်ယောင်းအနောက်ကနေပြေးလိုက်ပါတော့သည်
အတန်ကြာသော်
"အာ.... မိပီကွမင်းလေးတော်တော်ချစ်ဖို့ကောင်းသလောက်ဆိုးတာပဲငါကဓာတ်ပုံလေးပဲရိုက်မလို့ကိုထွက်ပြေရလား"
ယုန်လေးကိုချီကာမက်တပ်ရပ်ပီးလှည့်ပြန်မယ်အလုပ်
"အာ့"
သူတောင့်တောင့်တင်းတင်းရင်ဘတ်ကြီးတစ်ခုနဲ့တိုက်မိသည်
ရုတ်တရက်ကြောင့်လန့်ကာနောက်ကျသွားသောထယ်ယောင်းကိုယ်လေးအားလှမ်းဖက်လိုက်သောထိုသူသား
သူရဲ့လက်တွေကထယ်ယောင်းရဲ့ခါးသွယ်သွယ်လေးအားရစ်ပတ်လျက်
လဲကျသွားတဲ့အနေအထားကြောင့်နီးကပ်သွားတဲ့မျက်နှာ2ခု
မျက်ခုံးထူထူနှုတ်ခမ်းပါးပါးနဲ့ထင်ရှားနေတဲ့မေးရိုးယောက်ကျားပီးသတဲ့မျက်နှာအပြင်နှုတခမ်းအောက်ကမှဲ့နက်လေးနဲ့အတာ်ကိုပီးပြည့်စုံတဲ့မျက်နှာချောချော
ဒီအခြေကြီးမှာအလိုက်မသိတဲ့ထယ်ယောင်းရဲ့နှလုံးသားလေးကထခုန်ပါလေရော
ဟင်ငါ ငါရင်ခုန်နေတာလားအခုမှစတွေ့တဲ့လူတစ်ယောက်ကိုလေပီးတော့ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ကို
ထယ်ယောင်းကိုယ်ကိုယ်ကိုယ်မယုံနိုင်လောက်အောင်မှင်သက်မိနေတယ်၊၊ တကယ်တော့မျက်နှာချောချောအောက်မှာပျော်ဝင်သွားခဲ့ခြင်းပင်
"အဟမ်း ကိုယ့်မျက်နှာမှာဘာတေပေနေလို့ဒီလောက်ကြည့်နေရတာလဲပေါကစရဲ့"
"ဗျာ ဟို ကျတော်ပေါက်စမဟုတ်ဖူး ကင်ထယ်ယောင်းဗျ"
တကယ်ကိုကပ်ကပ်လန်အောင်ရန်ပြန်တွေ့နေတဲ့အစွာလေးကချစ်စရာအတိ
YOU ARE READING
⚠️The House⚠️(complete)
Fanfiction"ဟောတွေ့ပီ ဘယ်ကိုပြေးမာလဲထယ်လေးရဲ့" "ဟင့် တောင်းပန်ပါတယ်လွှတ်ပေးပါ နောက်ထပ်ဒီကိုဘယ်တော့မှထပ်မလာတော့ပါဖူး" "မင်းအကိုကကိုယ့်လက်ထဲမှာဆိုတာမမေ့နဲ့လေ hkk!"
