Kalınla yazmak daha hoşuma gidiyor ya
••
Sınıfı izlerken onun gözleriyle karşılaştım. Artık kalbim hızlanmıyordu, ağrı girmiyordu. Nefret bile hissetmiyordum. Yabancı geliyordu artık gözleri.
Bitmiş miydi her şey? Evet, bitmişti. Acılar, gözlerimi kapadığımda aklıma gelen anılar, uğradığım ihanet ve daha birçok şey... Hepsi bitmişti. Gözlerine baktığımda hiçbir şey hissetmemek, en güzel histi.
Okula gelmediğim zamanlarda çok şey kaçırmıştım, sınıftan birinden notları almıştım defterime geçiriyordum. Tüm ders boyu deli gibi not yazdığım için kolumu hissetmiyordum. Yine de matematik notlarını yazmayı bitirmiştim. Defteri sahibine verip teşekkür ettikten sonra lavaboya gittim.
Okuldan sonra eve gidip biraz dinlendim. Yemek yedikten sonra bugün işlediklerimize çalıştım ve dizi izledim.
Son zamanlarda hayatıma ara vermiş gibiydim, bunu düzeltmem gerekiyordu.
Ağlayarak geçirdiğim günler geride kalmıştı sonuçta, değil mi?
Sadece iki kişi hayatımdan kötü bir şekilde çıktığı için mi bu kadar mahvetmiştim kendimi? Yeni arkadaşlar edinebilirdim, yeniden birini sevebilirdim, yeniden biri beni sevebilirdi ve yeniden mutlu olabilirdim.
Yattığım yatağımdan kalktım ve şarkı açıp günlük yazdım. Böyle, kafam karışık, olduğunda çok yardımcı oluyordu günlük. Birkaç satır yazdıktan sonra bırakmak istedim, içimden hiç gelmiyordu bugün bir şeyler yazmak.
Bitki çayı yapmak için su ısıttım ve çayımı hazırladıktan sonra salona gittim. Babam hâlâ gelmemişti, aradığımda da açmamıştı.
Biraz telefonla takılıp uyumaya karar verdim, bitki çayı uykumu getirmişti. Bardağımı yıkayıp pijamalarımı giydim ve rutin işleri yapıp uyudum.
-
Kimsin?
Nasıl geldin?
Beni buldun?
Geri gitme.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
puşt
Teen Fiction"ben gözlerine bakmaya kıyamayacak kadar çok aşıkken, sen bana bunu nasıl yaptın sevgilim?" Yosun yeşili gözlerim gördüklerim karşısında şaşkınlıkla açıldı. gördüklerim gerçek miydi, yoksa bir tür şaka mıydı?
